Er mwyn cynnal diddordeb yn y clasuron, mae'n gyfleus diweddaru'r cyfieithiadau. Mae casgliad A Tot Vent Edicions Proa yn ymwneud â’r dasg hon: yn ystod y blynyddoedd diwethaf mae ei gatalog wedi’i gyfoethogi â fersiynau Catalaneg newydd o glasuron cyffredinol: La Recherche (Valèria Gaillard) Proust, ‘The Alexandria Quartet’ gan Durrell (Lluís -Anton Baulenas), y comedïau gan Molière (Miquel Desclot), y Cantos de Leopardi (Narcís Comadira) neu 'Els tres musketers' gan Alexandre Dumas sydd wedi'i throsi gan Anna Casassas.
Mae'r musketeers Dumas, yn tynnu sylw at y golygydd Jordi Rourera, yn mynd y tu hwnt i'r nofel swashbuckling. Mae ei statws fel clasur poblogaidd yn darparu amrywiaeth o ddarlleniadau rhwng cenedlaethau. "Byddwch yn ei fframio mewn llenyddiaeth ieuenctid sydd wedi'i rhannu'n argraffiadau cryno, ond byddwch yn siomi'r stori wreiddiol ac yn ei chwblhau," mae'n cynghori.
Mae Anna Casassas, a ymgymerodd â’r cyfieithiad bum mlynedd yn ôl, yn rhannu’r farn honno: “Fe’i cofiais fel darlleniad o’m hieuenctid ac wrth ailddarllen y nofel pan oeddwn yn hŷn roeddwn yn gallu gwerthfawrogi ysgrifennu godidog yr awdur, ei eironi cain. a chamwedd moesol sy'n gwneud y 'bechgyn drwg', fel Cardinal Richelieu, chi'n hoffi. Nid yw Dumas yn mynd allan o arddull, mae ei allu i emosiwn yn parhau'n gyfan; nid yw'r deialogau yn ddiangen, ond braidd yn sylweddol”, mae'n pwysleisio.
Ar ddalen 'Els tres musketeers' mae map o Baris o 1615 yn ymddangos, ddegawd cyn yr amser y mae'r stori'n digwydd. Mae Casassas wedi cadw'r enwau lleoedd yn Ffrangeg ac wedi cataleiddio'r rhai a gafodd amlygrwydd yn y plot. Mae'r cyfieithydd yn tynnu sylw'n sobr at ystyr geiriau penodol fel "bourgeois" neu "teits" a oedd yn y XNUMXeg ganrif â chanfyddiad gwahanol i'r un presennol: "Nid wyf wedi bod eisiau moderneiddio unrhyw beth, i'r gwrthwyneb, roedd yn cadw hynny patina ysgafn vintage ar yr ebychiadau neu ryw air braidd yn hynafol, a chyfyngais fy hun i ychwanegu cwpl o eiriau i egluro rhywfaint o ystyr, er enghraifft, mai'r faner wen yw'r faner frenhinol ac nid arwydd o ildio”.
Parhaodd y gyfres foutinéque o fysgedwyr a ddechreuodd Dumas ym 1844 gyda 'Ugain mlynedd yn ddiweddarach' (1845) a 'The Vicomte de Bragelonne' (1848). Mae gan y ddau deitl fersiwn Gatalaneg er mwynhad darllen ichi yn yr XNUMXain ganrif.
