Sąd Wojewódzki w Madrycie zgodził się na wypłatę przez instytucję kredytową CREDIFIMO kwoty 15.000 euro na rzecz klienta, za nienależnie otrzymane kwoty z tytułu podpisania umowy kredytowej, poprzez zastosowanie klauzuli dolnej granicy uznanej za nieważną. Sędziowie stosują kryterium ustanowione przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości (TSUE), które ustala skutki wsteczne w momencie formalizacji umowy, ważące istnienie prawomocnego wyroku stwierdzającego zwrot kwot z tytułu stwierdzenia nieważności klauzuli .
Patricia Suárez, prezes Stowarzyszenia Użytkowników Finansowych (ASUFIN), skomentowała, że w tej uchwale „Sąd Prowincji Madryt został postawiony w absolutnie niesprawiedliwej sytuacji dla tysięcy poszkodowanych, którzy otrzymali prawomocny wyrok i którym powiedziano w sąd, że zastosowana została zasada powagi rzeczy osądzonej, to znaczy, jeśli już dochodzili i odzyskiwali od maja 2013 r., nie mogli zrobić tego samego w odniesieniu do zaległych kwot.”
drapieżna pożyczka
W październiku 2007 roku wnioskodawca podpisał hipotetyczną pożyczkę z podmiotem CREDIFIMO, w której ustanowił klauzulę jedynie 4,10% rocznego nominalnego kredytu.
W 2015 roku, po stwierdzeniu nieważności ww. klauzuli, wytoczono powództwo egzekucyjne o zwrot nadpłaconych kwot, z zastosowaniem tej klauzuli. Po wysłaniu egzekucji podmiot przystąpił do konsygnacji 5.000 XNUMX euro, kwot naliczonych od dnia wykonania wyroku.
efekt wsteczny
Jednak w 2016 roku Europejski Trybunał Sprawiedliwości orzekł, że zwrot kwot nienależnie wypłaconych w wyniku zastosowania niedozwolonej klauzuli nieważności musi działać wstecz do momentu podpisania umowy. W związku z tym zadeklarował prawo do zwrotu pieniędzy otrzymanych przez podmiot od dnia podpisania kredytu hipotecznego. Wyrok ten zmodyfikował kryterium stosowane do tej pory przez Sąd Najwyższy, który przyznał ww. prawo dopiero od dnia wyroku.
Osądzona rzecz
Pomimo wspomnianej uchwały TSUE, w 2021 r. sąd hiszpański oddalił powództwo powódki, w tym sensie, że domagała się ona kwot wypłaconych od czasu sformalizowania pożyczki na podstawie uznania wyjątku res judicata, na który powołuje się pozwana instytucja kredytowa.
Orzeczenie, od którego pożyczkobiorca wniosła apelację do Sądu Wojewódzkiego, sądu, który uwzględnił jej żądanie uznając, że wyjątek rzeczy osądzonej się nie zgadza. Sędziowie rozumieją, że zastosowanie zasady tego sądu w tym postępowaniu zakłada naruszenie zasady skuteczności prawa wspólnotowego, ale zastosowanie tej zasady proceduralnej było niemożliwe lub nadmiernie trudne do zagwarantowania ochrony, że art. 6 ust. 1 dyrektywy 93/13, do której odnosi się ww. uchwała TSUE, przyznana konsumentom, ponieważ roszczenie o skutki naprawcze wynikające z stwierdzenia nieważności gruntu klauzuli gruntowej zostało sformułowane zgodnie z przedmiotowymi kryteriami Sądu Najwyższego, kryterium, które , jak wiemy, obowiązywał sądy i trybunały na mocy postanowienia o jurysdykcji cywilnej.
W związku z powyższym Sąd skazuje Credifimo na zapłatę na żądanie kwot nienależnie otrzymanych, stosując klauzulę dolnego progu, od dnia 5 października 2007 r., w którym kredyt hipoteczny został wykorzystany.
Krótko mówiąc, jest to zdanie nowe, które stawia interes konsumenta przed res judicata (wyroki stanowcze). Z tego powodu – podkreśla prezes Asufin – „mamy nadzieję, że Sąd Najwyższy potwierdzi tę interpretację prawną, ponieważ przywróciłaby tym samym niesprawiedliwość, jaką wielu poszkodowanym pozostawiono z prawomocnym wyrokiem, bez możliwości dochodzenia wpłaconych kwot przekraczających klauzula.
