Sąd Najwyższy w Madrycie nakazał Huawei Hiszpania przywrócenie pracownika zwolnionego z powodu bycia „starszym” i zrekompensowanie mu 20.000 XNUMX euro za naruszenie podstawowego prawa do niedyskryminacji w zatrudnieniu ze względu na wiek. Chociaż firma zarzucała obiektywne przyczyny, Izba słyszy, że było to planowane zwolnienie w ramach wieloletniej strategii biznesowej mającej na celu zniszczenie personelu.
Należy pamiętać, że zgodnie z orzecznictwem Trybunału Konstytucyjnego dyskryminacja ze względu na wiek jest zakazana, chociaż to ogólne stwierdzenie kwalifikuje się do przypadków zwolnień grupowych, gdy w nich porozumienie osiągnięte w okresie konsultacji jest połączone z przyjęciem „środków skutecznych wezwań w celu zminimalizowania szkód wyrządzanych pracownikowi zbliżającemu się do wieku emerytalnego”.
Jak stwierdzono w zdaniu, pismo o zwolnieniu wskazywało, w jaki sposób spowodowało restrukturyzację organizacyjną wynikającą ze spadku sprzedaży w dziale. Jednak taki nie jest akredytowany, ostrzegł sędziów, a nawet gdyby był, nie miałby wystarczającej mocy, aby uzasadnić wyginięcie.
Prueba
W tym względzie sędziowie podkreślają, że jeśli chodzi o dyskryminację, wystarczy, aby pracownik przedstawił wskaźniki odwrócenia ciężaru dowodu w celu prowadzenia działalności, a firma musi zadbać o to, aby zwolnienie miało dyskryminujące kary pieniężne, które w sprawa jest załatwiona. W tym sensie pracownik był w stanie wykazać, że ze swojego projektu był jedynym zwolnionym i najstarszym, a jego stanowisko nie zostało zamortyzowane, lecz zastąpione przez innego młodszego pracownika, który nie należał do tego projekt. ; co przełknął, podkreśla Izba, że tyle samo pracowników potrzeba na siłę roboczą.
Ponadto pracownik udowodnił również, że wykazuje dobrą ocenę co najmniej od 2014 r., którą odnowił w 2020 r. (rok zwolnienia), zgodnie z propozycją swojego odpowiedzialnego dyrektora, która jednak została obniżona przez zasoby ludzkie bez podania powody tej decyzji.
A co najważniejsze, jak podkreślają sędziowie, istnieją dowody na istnienie w firmie strategii wymiany pokoleniowej siły roboczej, zwłaszcza na poziomach personelu o pewnej odpowiedzialności, traktując priorytetowo zatrudnianie personelu, który niedawno ukończył uniwersytet. I to właśnie dane o zatrudnieniu za lata 2017, 2018 i 2019 nie pozostawiają wątpliwości i pokazują, że pracownicy powyżej 50 roku życia stanowili od 11% do 13% ogółu zatrudnionych, a mimo to wspierali w głównym ganku zwolnień.
Z tych wszystkich powodów Sąd potwierdził nieważność zwolnienia pracownika i skazał firmę na przywrócenie go do pracy i zadośćuczynienie w wysokości 20.000 XNUMX euro za naruszenie podstawowego prawa.
