Wyższy Trybunał Sprawiedliwości Katalonii w orzeczeniu z 30 stycznia ustanowił odpowiedni precedens, przyjmując uzupełniające odszkodowanie w ciągu 33 dni, zgodnie z prawem.
W tym przypadku firma powołuje się na przyczyny ekonomiczne i produkty, ale należy zauważyć, że zwolnienie następuje zaledwie 3 dni przed przetwarzaniem firmy z ERTE z powodu siły wyższej wynikającej z sytuacji zagrożenia zdrowia spowodowanej pandemią Covid19, oraz The obiektywne pismo o wypowiedzeniu nie zawiera przyczyn o charakterze strukturalnym (poza spadkiem aktywności wynikającym z sytuacji pandemicznej) do rozwiązania umowy o pracę.
Przyjrzyj się dobrze, biorąc pod uwagę niesprawiedliwość zwolnienia, dodatkowe odszkodowanie do naliczonego może być prawnie uznane. W ostatnim czasie sądy nakładają dodatkową karę, aby zniechęcić pracodawcę, ponieważ o ile odszkodowanie prawne musi być obliczane na podstawie obiektywnych kryteriów, takich jak wynagrodzenie lub staż pracy i podlega maksymalnym ograniczeniom, o tyle dodatkowa kara ma na celu oszacowanie szkód następczych , utracone zyski lub wyrządzone szkody moralne. Dodatkowa rekompensata musi jednak podlegać dowodom.
W tym przypadku powodem, dla którego pracownik musi otrzymać kwotę za utracone zarobki, jest utrata możliwości skorzystania z nadzwyczajnych trzeźwych środków ochrony przed bezrobociem wprowadzonych przez Covid-19. Cóż, chociaż nie miała wystarczającej składki na ubezpieczenie dla bezrobotnych, mogłaby skorzystać ze specjalnych środków dla bezrobotnych, które rząd hiszpański uruchomił w czasie pandemii. Ale w tym celu musiałby zostać włączony do ERTE, że firma rozpoczęła działalność kilka dni po zwolnieniu.
W istocie Izba upatruje raison d'être dodatkowego odszkodowania w tym, że gdyby spółka nie działała w sposób stanowiący nadużycie, chroniona minimalnymi kosztami, jakie pociągnęło za sobą jej zwolnienie ze względu na krótki staż pracownika w spółce, miałaby pewne i realne oczekiwanie, że zostaniem objęty zbliżającym się ERTE przetwarzanym przez siłę wyższą, i jak mówimy, byłem w stanie zaakceptować nadzwyczajne środki ochrony przed bezrobociem, o których mowa w art. 25 RDL 8/2020, z uznaniem zasiłku dla bezrobotnych nawet bez minimalnych składek.
Zważywszy na to, że na pracowniku spoczywa ciężar dostarczenia podstaw do obliczenia utraconego zarobku, Sąd nie zgadza się, że powinien on być w pełnej wysokości nadzwyczajnego zasiłku dla bezrobotnych, który by jej odpowiadał, ponieważ po 7 miesiącach znalazła pracę w innym spółki, a nie wiadomo dokładnie jaki był okres obowiązywania ERTE ani kiedy firma wznowiła swoją normalną działalność, więc utracone zyski liczy do ostatniego dnia przedłużenia stanu alarmowego i izolacji w naszym kraju.
