Wat betekent de vervaldatum van een lening?
De vervaldatum is de datum waarop de hoofdsom van een promesse, wisselbrief, acceptatieobligatie of ander schuldinstrument vervalt. Op deze datum, die doorgaans op het certificaat van het betreffende instrument wordt afgedrukt, wordt de hoofdsom van de belegging aan de belegger terugbetaald, terwijl de rentebetalingen die tijdens de looptijd van de obligatie regelmatig zijn betaald, niet meer worden betaald. Met de vervaldatum wordt tevens de einddatum (vervaldatum) bedoeld waarop een lening op afbetaling volledig moet worden afgelost.
De vervaldatum definieert de levensduur van een effect en informeert beleggers wanneer zij hun hoofdsom terug zullen ontvangen. Een hypotheek met een looptijd van 30 jaar heeft dus een vervaldatum drie decennia na de uitgifte ervan, en een depositocertificaat met een looptijd van twee jaar heeft een vervaldatum vierentwintig maanden na de oprichting ervan.
De vervaldatum beperkt ook de periode waarin beleggers rentebetalingen zullen ontvangen. Het is echter belangrijk op te merken dat sommige schuldinstrumenten, zoals vastrentende effecten, "opvraagbaar" kunnen zijn, in welk geval de emittent van de schuld het recht behoudt om de hoofdsom op elk moment terug te betalen. Daarom moeten beleggers, voordat zij vastrentende effecten kopen, nagaan of de obligaties aflosbaar zijn of niet.
Wat gebeurt er als een lening vervalt?
De looptijd verwijst naar de datum waarop de emittent of kredietnemer van een lening of verplichting de hoofdsom en rente aan de houder of belegger moet terugbetalen. De vervaldatum geeft de gebruiksduur van een effect aan en informeert de emittent over wanneer de hoofdsom en de rente moeten worden terugbetaald.
Zodra de vervaldatum is verstreken en de hoofdsom en rente zijn terugbetaald, eindigen de contractuele verplichtingen van de uitgevende instelling. Na de vervaldatum zijn geen aanvullende betalingen vereist. De looptijd, ook wel de aflossingsdatum genoemd, kan variëren van één tot dertig jaar, afhankelijk van de financiële behoeften van de emittent.
Schuldinstrumenten, zoals promessen, wissels en acceptatieobligaties, worden doorgaans geclassificeerd op basis van hun vervaldata. Obligaties met een looptijd van één jaar of minder worden kortlopende obligaties genoemd, terwijl obligaties met een looptijd van meer dan één jaar als langlopend worden beschouwd.
Voor de meeste obligaties staat de specifieke vervaldatum vermeld op het obligatiecertificaat. Hoewel de looptijd altijd verwijst naar een specifieke aflossingsdatum van de hoofdsom, bestaat er een uitzondering op deze regel. Sommige bedrijven geven bijvoorbeeld obligaties uit die 'opvraagbaar' zijn. Met een aflosbare obligatie kan de emittent deze op elk moment vóór de aangegeven vervaldatum aflossen.
Afbetaling lening verschuldigd
Kwantitatieve versoepeling helpt de economie door de lange rente te verlagen (waardoor bedrijfs- en hypotheekleningen goedkoper worden) en geeft blijk van het voornemen van de Federal Reserve om het monetair beleid te blijven gebruiken om de economie te ondersteunen. De Fed wendt zich tot kwantitatieve versoepeling wanneer de kortetermijnrente tot bijna nul daalt en de economie nog steeds hulp nodig heeft.
Door Amerikaanse staatsobligaties en door hypotheek gedekte waardepapieren op te kopen, vermindert de Fed het aanbod van deze obligaties op de algemene markt. Particuliere beleggers die deze effecten willen bezitten, zullen de prijzen van het resterende aanbod opdrijven, waardoor hun rendement afneemt. Dit wordt het “portfoliobalanseffect” genoemd. Dit mechanisme is vooral belangrijk wanneer de Federal Reserve tijdens crisisperioden langetermijneffecten opkoopt. Zelfs wanneer de korte rente tot nul is gedaald, blijft de lange rente doorgaans boven deze effectieve ondergrens, waardoor er meer ruimte ontstaat voor aankopen om de economie te stimuleren.
De lage rente op staatsobligaties is een maatstaf voor andere rentetarieven in de particuliere sector, zoals bedrijfsobligaties en hypotheken. Door de lage rentetarieven is de kans groter dat huishoudens hypotheken of autoleningen afsluiten, en dat bedrijven eerder investeren in apparatuur en het inhuren van werknemers. Lagere rentetarieven worden ook in verband gebracht met hogere activaprijzen, waardoor het vermogen van huishoudens toeneemt en de bestedingen toenemen.
Hypotheek vervaldatum calculator
De looptijd van de hypotheek is de looptijd van de hypotheekovereenkomst en het rentepercentage (een hypotheek met een looptijd van 25 jaar kan bijvoorbeeld een looptijd van vijf jaar hebben). De hypotheek is echter niet noodzakelijkerwijs volledig afbetaald aan het einde van de looptijd. Mogelijk moet u uw hypotheek verlengen of opnieuw onderhandelen om deze te verlengen naar een nieuwe looptijd en betalingen te kunnen blijven doen.
Andrew en Marc willen een hypotheek van $ 150.000 krijgen. Hun bankier stelt een looptijd van vijf jaar voor met een rente van 5,25 procent. Dit betekent dat zij gedurende vijf jaar regelmatig de hoofdsom afbetalen plus rente. Maar de $ 150.000 wordt aan het einde van de looptijd niet volledig terugbetaald. Als de vijf jaar voorbij zijn, moeten ze de hypotheek verlengen voor een nieuwe looptijd tegen een rentetarief dat op dat moment beschikbaar is. Ze zullen de vrijheid hebben om bij andere kredietverstrekkers voor een betere deal te shoppen, maar als ze voor een andere kredietverstrekker kiezen, zullen ze de hypotheek bij de huidige kredietverstrekker moeten afbetalen via de overeenkomst met de nieuwe.
De contractduur legt uw overeenkomst voor een bepaalde periode vast. Hypotheektermijnen variërend van zes maanden tot vijf jaar zijn gebruikelijk, hoewel vaak ook looptijden van zeven of tien jaar beschikbaar zijn. De looptijd houdt simpelweg in dat u aan het einde van de periode een nieuwe hypotheektermijn moet onderhandelen op basis van uw persoonlijke en financiële omstandigheden op dat moment. Over het algemeen zal de hypotheekhouder aanbieden om de lening te verlengen onder de huidige marktomstandigheden of onder betere omstandigheden. Het is echter een kans om met uw financiële instelling te onderhandelen of te kijken of u een beter aanbod op de markt kunt krijgen.
