De artistieke sector heeft een bijzonder turbulente paar maanden meegemaakt sinds de arbeidshervorming die het aanwervingssysteem in ons land volledig veranderde, plaatsvond in de laatste kroegen van 2021. De rechtvaardiging van tijdelijk contracteren in het bestaan van een specifiek werk en stap heeft een systeem waarin het belangrijkste is het volume van de activiteit in het bedrijf op een generieke manier, en waarin zeer korte termijn contracten met name worden bestraft.
Deze wijziging van de regelgeving heeft een volledige impact gehad op een sector die in wezen wordt gekenmerkt door het ontwikkelen van werk dat zich bezighoudt met zeer specifieke werken of acties, en dat vaak op specifieke tijdstippen wordt uitgevoerd.
Tot nu toe hadden kunstenaars specifieke regelingen die hun arbeidsrelatie regelden en een aantal van de eigenaardigheden ervan behandelden, maar hun contracten zouden moeten worden geregeld door de modaliteiten die zijn opgenomen in het arbeidersstatuut, die normaal gesproken onder het contract voor werk of dienst vallen. De verandering in het systeem van contractering als gevolg van de laatste arbeidshervorming heeft de bedrijven in de sector echter in de steek gelaten vanwege de enorme moeilijkheid om dit soort activiteiten in te passen in een nieuw tijdelijk contract dat alleen kan worden ondertekend als er een toename of een schommeling van de activiteit in de onderneming en dat bovendien het aangaan van extra sociale lasten voor kortlopende contracten impliceert.
Op 23 maart werd in het BOE Koninklijk Wetsbesluit 5/2022 gepubliceerd waar het probleem van de arbeidshervorming is opgelost, en is er een nieuwe arbeidsovereenkomst die enkele nieuwigheden heeft.
Toepassingsgebied
Tot op heden is er geen duidelijke betekenis van "artiest", en deze professionals zijn alleen gedefinieerd als degenen die een "artistieke activiteit" uitvoeren die ofwel voor het publiek kan zijn of bedoeld is voor opname en uitzending in openbare of uitvoeringsshows. type. Iets te algemeen en onnauwkeurig.
De nieuwe norm gaat dieper op deze kwestie in en geeft aan dat het kunstenaars zijn die "hun activiteit uitoefenen in de uitvoerende, audiovisuele en muzikale kunsten", en dat het ook diegenen kan omvatten die "artistieke activiteiten uitvoeren, of ze nu dramatisch zijn, nasynchronisatie, choreografie, variaties, musicals, zang, dans, figuratief, specialisten; van artistieke leiding, van film, van orkest, van muzikale bewerking, van scène, van realisatie, van choreografie, van audiovisueel werk; circusartiest, poppenspeler, goochelaar, scenarioschrijver en in ieder geval elke andere persoon wiens activiteit als artiest, tolk of artiest wordt erkend door de collectieve arbeidsovereenkomsten die van toepassing zijn in de podiumkunsten, de audiovisuele activiteit en de musical".
In de praktijk, en hoewel er in het verleden niet weinig problemen waren, bestaat er al een zekere consensus om kunstenaars te beschouwen als degenen die activiteiten ontwikkelden zoals de zojuist genoemde, dus de regel komt nu om juridische dekking te geven aan een gebruikelijke praktijk , rechtszekerheid bieden aan de leden van de sector.
De grote nieuwigheid is dat naast deze nieuwe regeling van de arbeidsverhouding van kunstenaars, het ook de groep technici en assistenten omvat die diensten verlenen in de sector, wiens werktempo sterk kan lijken op dat van de kunstenaars zelf en die daarom ze hebben moeite om in te passen in de nieuwe tijdelijke aanwerving die nu is opgenomen in het Arbeidersstatuut. Zo krijgt de groep van technici en assistenten artistieke activiteit voortaan ook een eigen specifiek type contract en worden ze als bijzondere arbeidsrelatie opgenomen.
Ook wil ik de nuchtere aandacht en het feit waarschuwen dat de norm gevoelig is voor de nieuwe realiteit, de opname in dit type contract wordt overwogen zodat ze diensten verlenen voor hun verspreiding via internet.
werk contract
Niemand kan negeren dat de artistieke wereld eigenaardig is, en in sommige delen van de sector heeft die kant zijn specialiteit dat verbale contractering gemeengoed is geworden. De regel maakt een einde aan deze omstandigheid en vereist dat er te allen tijde een schriftelijk contract wordt ondertekend.
Het is waar dat artistieke activiteit vaak wordt gekenmerkt door het ontwikkelen van sporadische werken die niet altijd op bepaalde data kunnen worden uitgevoerd, en daar is ook rekening mee gehouden. Daarom vereist de norm geen minimale inhoud van het contract en staat het toe om de "essentiële elementen en belangrijkste voorwaarden" in een apart document te rapporteren.
Het contract kan voor onbepaalde tijd of tijdelijk zijn en kan worden aangegaan voor een of meerdere voorstellingen, voor een seizoen, voor een toneelstuk, voor een van de productiefasen, enz. Met andere woorden, het kan worden beperkt tot een specifiek werk, meer in overeenstemming met het bestaande systeem vóór de arbeidshervorming, rekening houdend met de mogelijkheid dat de dienst binnen het contract zelf met tussenpozen kan plaatsvinden.
De arbeidshervorming komt echter naar voren in twee relevante kwesties: (i) de noodzaak om het tijdelijke karakter van het contract adequaat en zeer nauwkeurig te rechtvaardigen; en (ii) de mogelijkheid dat het contract als onbepaalde tijd wordt erkend als de reeks tijdelijke contracten die het werknemersstatuut zullen ontvangen zich voordoet, wat 18 maanden binnen een periode van 24 maanden zou zijn.
Wat dit laatste betreft, is het belangrijk om in gedachten te houden dat de verordening geen maximum stelt aan de tijdshorizon van tijdelijke contracten, die alleen afhankelijk zijn van de tijdelijkheid van het werk of de activiteit waarvoor het is aangegaan. Daarom kan een enkel contract langer dan 18 maanden duren zonder dat dit op zichzelf de automatische omzetting in een onbepaalde duur inhoudt, zolang het geen ander onmiddellijk voorafgaand of volgend contract heeft dat de vereiste ketening impliceert.
Beëindiging van de werkrelatie
Met de vorige regeling had de kunstenaar een contract met een looptijd van meer dan een jaar, recht op een vergoeding van minimaal 7 dagen loon per gewerkt jaar.
Dit panorama verandert echter met name met de nieuwe formulering van Koninklijk Besluit 1435/1985, maar een vergoeding zal worden vermeden, op zijn minst - beter mogelijk bij collectieve overeenkomst - van 12 gewerkte dagen per jaar als de duur van het contractwerk maximaal is van 18 maanden. Overschrijdt u die grens, dan bedraagt de vergoeding 20 dagen loon per gewerkt jaar.
Er zijn geen wijzigingen met betrekking tot de noodzakelijke kennisgeving die het bedrijf aan de artiest moet aanbieden, dus op dit moment wordt deze ook uitgebreid naar de groep van technici en assistenten.
Specialisaties in vulmaterialen
Artiesten die als zelfstandige zijn ingeschreven, krijgen korting als hun jaarinkomen lager is dan 3.000 euro.
Anderzijds zijn bedrijven vrijgesteld van de verplichting om de bijkomende bijdrage van 26,57 euro te betalen die de regel nu moet betalen in het geval er een contract van minder dan 30 dagen plaatsvindt, en dit zowel voor artiesten als voor de arbeiders die bestendigen de groep van technici en assistenten.
Al deze nieuwigheden die zijn opgenomen in Koninklijk Besluit 5/2022 hebben de tekst van Koninklijk Besluit 1435/1985 gewijzigd, dat bovendien de nomenclatuur heeft gewijzigd om in zijn naam ook de groep van technici en assistenten van artistieke activiteit op te nemen. Die regel die in de vijfde slotbepaling ervan wordt overwogen, is echter de verbintenis om het onlangs bijgewerkte Koninklijk Besluit binnen een termijn van 12 maanden in te trekken om een nieuwe regel goed te keuren. We zullen waakzaam moeten blijven.
