Sąd Najwyższy w niedawnym wyroku wskazał, że wydatki takie jak hipoteka, czek czy wizyta u dentysty nie mogą być potrącane z renty wyrównawczej na rzecz byłej żony za prace domowe wykonywane przed ślubem.
Zgodnie ze stanem faktycznym zawartym w wyroku, w procesie rozwodowym stron, których ustrojem ekonomiczno-małżeńskim była rozdzielność majątkowa, żona była zainteresowana uznaniem zadośćuczynienia pieniężnego za prace domowe uregulowane w art. 1438 CC, kwestionując i importując ten. Sąd przyznał kobiecie emeryturę w wysokości 41.000 600 euro za pracę wykonywaną w domu oraz miesięczną rentę wyrównawczą w wysokości XNUMX euro.
Dla sądu jest to rekompensata, którą musi zapłacić małżonek, który z dochodów uzyskanych z działalności zawodowej przyczynił się do pokrycia wydatków rodziny osobie, która dołożyła się do tego, wnosząc osobisty wkład w rodzinę i dom. Z tego powodu zasadne jest żądanie, aby od kwoty pierwszego odszkodowania potrącono wszystko, co małżonek wierzyciel mógł otrzymać w czasie wspólnego pożycia i ponad ciężary małżeńskie, które ciążyły na dłużniku odszkodowania.
Sąd Najwyższy potwierdził kryteria Sądu Okręgowego w Alicante, który odmówił odliczenia płatności i wydatków, na które powoływał się mąż.
odliczenie żywności
Mąż zakwestionował orzeczenie sądu, twierdząc, że należało odliczyć pewne wydatki, takie jak ubezpieczenie domu, wydatki na dentystę, telefon, zakup materaca…, skoro już za nie zapłacił i zaliczały się one do odszkodowania Żonie
Jednak zdaniem Trybunału tak nie jest, ponieważ zarzuca się, że wspomniane wydatki stanowią część zwykłych wydatków rodziny i że występują one, gdy ustrój gospodarczy nie został zniesiony, mimo że zostały poniesione w związku z żoną i płacił mąż.
Podobnie nie można odliczyć tych przelewów własnych pieniędzy męża, które były wykorzystywane na potrzeby domowe lub na spłatę rat kredytu hipotecznego zaciągniętego na spłatę domu należącego do żony, w którym para mieszkała z dwiema córkami. Jego wypłaty dotyczyły życia rodzinnego, którego utrzymanie przez żonę zaspokajało potrzeby mieszkaniowe rodziny i pozwalało uniknąć większych wydatków. Ponadto należy wziąć pod uwagę, że mąż był również zobowiązany do udziału w wydatkach rodziny proporcjonalnie do swoich zasobów ekonomicznych.
Nie warto też dyskontować wydatku na zakup pojazdu użytkowego. Nie dość, że jego znaczenie jest umiarkowane, to zasadne jest sądzić, że w domu z dwiema dziewczynkami, którymi merytorycznie opiekowała się matka, jego nabycie i użytkowanie miało na celu zaspokojenie potrzeb rodziny, przez co trudno stwierdzić, że służył do wyłączną korzyść i zainteresować ją.
