Sąd Najwyższy Wysp Kanaryjskich uniemożliwia uznanie renty inwalidzkiej kobiecie cierpiącej na fibromialgię, po odmowie uznania jej stopnia niepełnosprawności. Sędziowie uważają, że fibromialgia nie jest uważana za chorobę powodującą niepełnosprawność, ale wymaga oceny w oczekiwaniu na upośledzenie, jakie patologia reumatologiczna spowodowała w różnych narządach, układach lub aparatach osoby dotkniętej chorobą, to, co jest cenne, to nie kliniczne diagnozy, ale nasilenie skutków choroby.
I właśnie to, co ustawodawca bierze pod uwagę przy ustalaniu stopnia niepełnosprawności, zgodnie z zaprojektowanym przez siebie uregulowanym systemem, to organiczne lub rzeczywiste ograniczenia wynikające z przedmiotowego procesu, które mają charakter trwały, biorąc za wskazówkę dla jego ocenę, a nie ogólny zakres upośledzenia, ale jego częstość występowania lub wpływ na zdolność podmiotu do wykonywania codziennych czynności.
Z tego powodu Izba oświadcza, że fibromialgia sama w sobie raczej nie zostanie włączona do chorób powodujących niesprawność, które są określone w skali wniosków, ale raczej należy ją ocenić w rozdziale qu'cor na podstawie fizycznych skutków i/lub psychiczne, które produkują.
W tym sensie powodem, dla którego nie przypisano żadnego procentu autonomicznej niepełnosprawności spowodowanej wspomnianą chorobą, jest właśnie to, że przeprowadzone badanie eksperckie nie wykazało, jakie były funkcjonalne następstwa patologii w konkretnym przypadku osoby dotkniętej chorobą, poprzez ograniczenie się do zebrania ogólnych rozważań dotyczących trzeźwości jego objawów klinicznych, nawet bez zbadania wnioskodawcy.
Z tych wszystkich powodów w wyroku wyjaśniono, że jeśli chodzi o uznanie prawa do renty bezskładkowej, niezbędny procent inwalidztwa jest jedynie przesłanką do przyspieszenia postępowania o uznanie tego prawa i w tym przypadku ma nie była nawet instancją administracyjną. Ponadto z wyroku wynika, że przychyli się do żądań, co oznaczałoby podwójną ocenę zmian, jakie przedstawiła wnioskodawczyni, zarówno w sferze fizycznej, jak i psychicznej.
Stopień DISCAPACITY
Ustawodawca ustalił, że dla ustalenia stopnia niepełnosprawności należy każdorazowo ocenić konkretne ograniczenia, jakie powoduje każde pogorszenie sprawności podmiotu, ale należy przestrzegać uregulowanego systemu, według którego należy kierować się wzorami skali. Chociaż nowy dekret królewski 888/2022 z dnia 18 października, który określa procedurę uznawania i kwalifikacji stopnia niepełnosprawności, nie ma tymczasowego zastosowania w tej sprawie, zatwierdzając nowe skale w celu uzyskania pełniejszego i dokładniejszego oraz gwarantującego równego traktowania obywateli również nie uznaje fibromialgii za podlegającą niezależnej ocenie.
perspektywa płci
Jeden z sędziów przeprowadza Głosowanie Szczególne i zobowiązuje się do rozwiązania problemu z punktu widzenia feminizacji fibromialgii i zastosowania perspektywy płci, ponieważ skarżąca jest również ofiarą przemocy ze względu na płeć.
Stwierdza, że jednym ze sposobów pokrycia istniejącej luki regulacyjnej jest przystąpienie do jej niezależnej oceny poprzez ogólne standardy oceny zawarte w rozdziale 1 RD 1971/1999, przy czym w tym przypadku nie uwzględniono ciągłego bólu uogólnionego. Choroba wytwarza się w związku z zaleconym leczeniem farmakologicznym, które jest trzecim krokiem według drabiny analgetycznej WHO i lekami przeciwbólowymi. Stosując przewidywany procent dla stopnia (w zakresie od 25% do 49%), biorąc pod uwagę nasilenie rozpoznanej fibromialgii i przepisane leczenie farmakologiczne bólu, następnie stosując tabelę połączonych wartości przewidywanych w RD 1971/1999 ( 27% i 45%), skutkowałoby to stopniem całkowitej niepełnosprawności na poziomie 60%, do którego należy dodać 15 punktów za uzupełniające czynniki społeczne, co dawałoby stopień całkowitej niepełnosprawności w sumie 75%.
