Sąd Prowincjonalny w Las Palmas oddalił pozew ze względu na brak wezwania do przedstawienia się przez najemcę z powodu niezapłacenia za prace konserwatorskie w domu, które założył w umowie. Trybunał uznał, że koszt tych prac nie może być zaliczony do kwoty przychodu, w związku z czym nie stanowi podstawy do eksmisji.
Właściciel wniósł o odstąpienie najemcy od umowy na podstawie naruszenia umowy najmu, która w paragonie określała obowiązek jej podpisania oraz koszt napraw niezbędnych do utrzymania domu w niezmienionym stanie. .
Twierdzenie to zostało odrzucone przez Sąd Pierwszej Instancji i zostało obecnie potwierdzone przez Trybunał, gdy usłyszał, że jedynie „kwoty porównywalne z czynszem” mogą być uważane za te, których zapłatę najemca musi przejąć na mocy upoważnienia prawnego i nie mogą być uwzględniane w takim pojęciu niezależnie od przepisów Drugiego Przepisu Przejściowego, sekcja C), LAU 1994, pod warunkiem, że zostaną spełnione wymagane prawem budżety.
koszty naprawy
Należy zaznaczyć, że kwota dochodzona w pozwie odpowiada kosztowi prac wykonanych przez wynajmującego w celu usunięcia zarówno istniejącej usterki w wyposażeniu wynajmowanego lokalu, jak i szkody wyrządzonej w następstwie tej winy lokal położony na parterze.
W tym sensie, wyjaśniają sędziowie, nie można go objąć żadnym z założeń przewidzianych w tym przepisie, ponieważ nie jest to usługa ani świadczenie na rzecz najemcy, ani nie jest to kwota, którą najemca musi przejąć przez mandatu prawnego takiego jak IBI czy stawka śmieciowa i nie są to kwoty, których zapłata przypada najemcy zgodnie z pkt C) Przepisu przejściowego, w zw. z art. 108 ustawy o najmie miejskim z 1964 r. (LAU). I faktem jest, że – podkreślając uchwałę – nawet jeśli uznano, że prowadzone prace stanowią „prace remontowe niezbędne do utrzymania domu w stanie zdatnym do użytku zgodnie z umową”, uregulowane w rzeczonym art. 108 LAU 1964, pierwszy budżet wymagany w normie do zapłaty za wspomniane prace, który zgodnie z prawem poniósł najemca, nie został spełniony, ponieważ ani prace naprawcze nie były wymagane przez najemcę, ani nie były uzgodnione w drodze uchwały sądowej lub administracyjnej. podpis.
Reasumując, Trybunał ostrzega, że jeśli nie uzna ważności klauzuli umownej, która implikuje zrzeczenie się praw najemcy, w żadnym wypadku umowa nie zostanie rozwiązana z powodu niezapłacenia tych kwot w drodze eksmisji.
