Szczególnie burzliwe miesiące przeżywa branża artystyczna, odkąd w końcowej fazie 2021 roku miała miejsce reforma pracy, która całkowicie zmieniła system zatrudniania w naszym kraju. Uzasadnieniem zatrudnienia tymczasowego w przypadku istnienia konkretnej pracy i w trakcie realizacji jest system, w którym istotna jest wielkość działalności w firmie w ujęciu rodzajowym, a umowy bardzo krótkoterminowe są znacząco karane.
Ta zmiana regulacyjna wywarła pełny wpływ na sektor, który zasadniczo charakteryzuje się wykonywaniem prac związanych z bardzo konkretnymi pracami lub działaniami i które często są prowadzone w określonych godzinach.
Do tej pory artyści mieli szczegółowe regulacje, które regulowały ich stosunek pracy i uwzględniały niektóre ich cechy szczególne, ale ich umowy powinny podlegać zasadom zawartym w Statucie pracownika, zwykle objętym umową o dzieło lub usługę. Jednakże zmiana w systemie kontraktów operacyjnych wynikająca z ostatniej reformy prawa pracy pozostawiła przedsiębiorstwa w tym sektorze na łasce ogromnych trudności związanych z dopasowaniem tego rodzaju działalności do nowej umowy na czas określony, którą można podpisać wyłącznie w przypadku wzrostu lub zmiennością działalności w firmie, a dodatkowo wiążą się z przejmowaniem dodatkowych kosztów ubezpieczeń społecznych w przypadku umów krótkoterminowych.
23 marca w BOE ukazał się dekret królewski z mocą ustawy nr 5/2022, który rozwiązuje problem spowodowany reformą prawa pracy, a także weszła w życie nowa umowa o pracę, która ma kilka nowych cech.
Obszar zastosowania
Do chwili obecnej nie było jasnego znaczenia słowa „artysta”, a specjalistów tych zdefiniowano jedynie jako osoby prowadzące „działalność artystyczną”, która mogła być prowadzona publicznie lub przeznaczona do nagrywania i rozpowszechniania podczas publicznych przedstawień lub występów. Coś zbyt ogólnego i nieprecyzyjnego.
Nowa norma uszczegóławia tę kwestię i wskazuje, że są to artyści, którzy „rozwijają swoją działalność w zakresie sztuk performatywnych, audiowizualnych i muzycznych” i że może obejmować tych, którzy „rozwijają działalność artystyczną, czy to dramatyczną, dubbingową, , choreografia, odmiany, musicale, śpiew, taniec, figuratywne, specjaliści; kierownictwo artystyczne, reżyseria filmowa, reżyseria orkiestrowa, adaptacja muzyczna, reżyseria sceniczna, reżyseria, choreografia, utwór audiowizualny; artysta cyrkowy, lalkarz, magik, scenarzysta, a w każdym przypadku każda inna osoba, której działalność uznawana jest za artystę, artystę performera lub performera na mocy układów zbiorowych mających zastosowanie w sztukach widowiskowych, działalności audiowizualnej i muzycznej”.
W praktyce, choć w przeszłości nie brakowało problemów, istnieje już pewien konsensus co do uznania artystów za artystów, którzy rozwinęli działalność taką jak wspomniana powyżej, dlatego obecnie norma zapewnia pokrycie prawne powszechnej praktyki. , zapewniając bezpieczeństwo prawne członkom sektora.
Wielką nowością jest to, że wraz z nową regulacją stosunku pracy artystów obejmuje ona grupę techników i asystentów świadczących usługi w branży, których rytm pracy może być bardzo podobny do rytmu samych artystów i którzy w związku z tym mają trudności z przystosowaniem się do nowych warunków zatrudnienia na czas określony, które są obecnie uwzględnione w Statucie Pracowników. W ten sposób odtąd grupa techników i asystentów działalności artystycznej również będzie miała swój specyficzny rodzaj umowy i będzie objęta szczególnym stosunkiem pracy.
Podobnie chcę przestrzec o trzeźwej uwadze i tym, że norma jest wrażliwa na nowe realia, rozważa się włączenie do tego typu umów tych, którzy świadczą usługi rozpowszechniania za pośrednictwem Internetu.
umowa o pracę
Nikt nie może ignorować faktu, że świat artystyczny jest specyficzny, a w niektórych obszarach branży ta strona ma swoją specjalizację, że powszechne stało się zatrudnianie werbalne. Przepis ten kładzie kres tej sytuacji i wymaga, aby przez cały czas wykonywana była pisemna umowa.
Prawdą jest, że działalność artystyczna często charakteryzuje się tworzeniem dzieł sporadycznych, które nie zawsze mogą zostać ukończone w określonym terminie, i to również zostało wzięte pod uwagę. Dlatego też standard nie wymaga minimalnej treści umowy, a pozwala na wykazanie „istotnych elementów i głównych warunków” w odrębnym dokumencie.
Umowa może mieć charakter nieokreślony lub tymczasowy i może być zawarta na jeden lub kilka przedstawień, na sezon, na utwór, na dowolny etap produkcji itp. Oznacza to, że można je ograniczyć do konkretnej pracy, bardziej zgodnie z systemem obowiązującym przed reformą prawa pracy, przy uwzględnieniu możliwości, że świadczenie usług może mieć charakter przerywany w ramach samej umowy.
Reforma rynku pracy podnosi jednak dwie istotne kwestie: (i) potrzebę odpowiedniego i bardzo precyzyjnego uzasadnienia tymczasowości umowy; oraz (ii) możliwość uznania umowy za nieokreśloną w przypadku wystąpienia sekwencji umów tymczasowych, które otrzymają Statut Pracowniczy, która będzie wynosić 18 miesięcy w okresie 24 miesięcy.
W odniesieniu do tego ostatniego należy pamiętać, że norma nie określa maksymalnego limitu horyzontu czasowego umów czasowych, który będzie uzależniony jedynie od czasowości pracy lub działalności, do której został zatrudniony. Z tego powodu pojedyncza umowa może trwać dłużej niż 18 miesięcy, co samo w sobie nie oznacza jej automatycznego przekształcenia w umowę na czas nieokreślony, o ile nie ma innej bezpośrednio poprzedzającej lub późniejszej umowy, która pociągałaby za sobą wymagane powiązanie.
Zakończenie stosunku pracy
Według dotychczasowych przepisów, jeśli artysta miał umowę o pracę na czas dłuższy niż rok, miał prawo do odszkodowania w wysokości co najmniej 7 dni wynagrodzenia za przepracowany rok.
Jednakże ta panorama zmienia się znacząco wraz z nowym brzmieniem dekretu królewskiego 1435/1985, ale uniknie się rekompensaty w wysokości co najmniej – co może być lepsze na podstawie układu zbiorowego – w wysokości 12 przepracowanych dni w roku, jeśli czas trwania pracy w ramach umowy o pracę maksymalnie 18 miesięcy. W przypadku przekroczenia tego limitu rekompensata wynosi 20 dni wynagrodzenia za każdy przepracowany rok.
Nie ma zmian w zakresie wymaganego powiadomienia, które firma musi zaoferować artyście, dlatego w tym momencie obejmuje ono także grupę techników i asystentów.
Specjalizacje w materiałach wypełniających
Artyści zarejestrowani jako samozatrudnieni będą mieli obniżoną składkę, jeśli ich roczny dochód będzie mniejszy niż 3.000 euro.
Z drugiej strony firmy są zwolnione z obowiązku wpłacania dodatkowej składki w wysokości 26,57 euro, którą obecnie nakłada prawo w przypadku zawarcia umowy trwającej krócej niż 30 dni, i to zarówno w przypadku artystów, jak i artystów. pracownicy, którzy utrwalają grupę techników i asystentów.
Wszystkie te nowe rozwiązania zawarte w Dekrecie Królewskim z mocą ustawy 5/2022 spowodowały modyfikację tekstu Dekretu Królewskiego 1435/1985, który zmienił także jego nazewnictwo, włączając w swojej nazwie również grupę techników i asystentów działalności artystycznej. Jednakże norma ta, o której mowa w piątym przepisie końcowym, zobowiązuje do uchylenia w ciągu 12 miesięcy niedawno zaktualizowanego dekretu królewskiego w celu zatwierdzenia nowej normy. Będziemy musieli nadal zachować uważność.
