پیست پاپیه ماشه باغ های میامی دو واقعیت را روشن کرد: این که مکس ورشتاپن ماشینی دارد که بسیار برتر از رستوران است و اینکه فرمول 1 با مشکلی جدی مواجه است که باعث می شود مسابقاتش دیگر سرگرم کننده نباشد، بلکه احساسات کمتری برای تماشاگر معمولی دارد. گرفتار فیلمنامه های نتفلیکس شدم.
از آنجایی که ادعا می شد چراغ ها مشهود بودند. بارانی که مدار را در ساعات قبل از مسابقه تمیز کرد، مزیتی نسبی به کسانی داد که از منطقه کثیف تئوری شروع کردند، مانند مورد فرناندو آلونسو یا مکس ورشتاپن که بلافاصله منفجر شد و موشکی بیش از یک فرمول 1 حمل کرد. DRS می‌توانست فعال شود، شرط او در راه سخت روشن بود: در مراحل اولیه ریسک نکنید تا زمانی که برگشت و در منطقه نجیب مستقر شد تا ابتدا سکو را پیدا کند و بعداً پیروز شود.
در حالی که پرز در حال رفتن بود، آلونسو مجبور شد در آینه عقب نگاه کند، نه تنها به ساینزی که به بال عقب آستون مارتین خود چسبیده بود، بلکه به آن نقطه آبی که نزدیک بود نه چندان دور نگاه کند.
حتی به ربع اول مسابقه نرسیده بود که ورشتاپن «بوگیمن»، با سرعت دور سریع، در حال تعقیب روی سکو بود که در آن لحظه توسط ساینز درمانده باز شد. این فرمول 1 پیشرفت های دوپ شده با elDRS اجازه دفاع احتمالی را نمی دهد، بنابراین ابتدا فراری سقوط کرد و سپس آلونسو که حتی تلاشی برای مقاومت نکرد. مبارزه او با ردبول نبود: آشپزی او برای مقاومت در برابر بازگشت به جعبه در مقابل دوست (هنوز؟)ش بود. در دیوار اسکودریا آنها تصمیم گرفتند به حمله بروند، که همیشه مترادف با یک نتیجه خوب نیست، و آنها در جعبه ها به دنبال چیزی بودند که از آنها در مسیر فرار کرده بود.
ساینز با یک ترمز شیوا در خیابانی که وارد پیت می‌شد، نگاهی اجمالی به کال‌ها انداخت تا سعی کند بت و مربی قدیمی‌اش را شکست دهد. اما شجاعت برای خلبانان، مانند گاوبازان، پیش فرض است... و کافی نیست. آن ضربه آشکار روی ترمز کافی نبود که رادار را خاموش نکند و مرد مادریدی 5 ثانیه جریمه شد. یک بطری کاوالینو…
آس در سوراخ آلونسو، آن 'منهای 12' که در ابتدای مسابقه در رادیو پیش رفت، به او اجازه داد تا استراتژی متفاوتی را بازی کند و ورود خود را به پیت ها کمی بیشتر کند. با کار و لطف پیرلی، این مسابقه قرار بود یک مرحله ای برای سوار شدن به سختی ها تا انتها باشد، بنابراین وقتی او از بازدید اجباری مکانیک خود خلاص شد، به سختی زجر کشید تا سبقت را به ساینز برگرداند. سپس دورها به طرز عجیبی آسان شدند، هم برای او، که در زمین هیچ کس رها شده بود و فقط برای اطمینان از اینکه مکانیک او را فریب نمی دهد، و هم برای ورشتاپن که هدفش دستیابی به اختلاف دلتا کافی بود به طوری که هم تیمی پرز در لحظه ای که پیت استاپ اجتناب ناپذیر را انجام داد، نتوانست مقام اول را به دست آورد، که تا زمانی که دور 46 را پشت سر نگذارد اتفاق نیفتاد.
مرد هلندی با لاستیک های متوسط خیابان گاراژ را ترک کرد و بنابراین برای مبارزه در پیست با پرز که کوتاه آمد، مساعدتر شد. او به سختی فرصت مبارزه را داشت. برای ناامیدی صدها هوادار مکزیکی حاضر در سکوها، هیچ تلاشی برای پرتاب ماشین به سمت او یا حتی نشان دادن دندان هایش به آرامی صورت نگرفت.
"چکو" پرز که آخر هفته مناسبی را در باکو سپری کرد، میامی را با طعم تلخی ترک می کند که مردانی مانند آلونسو یا ساینز به خوبی آن را امضا می کنند، یکی به این دلیل که رتبه سوم در حال کم شدن است و دیگری، پنجم، زیرا هنوز نتوانسته است. شغلی داشت که دلیلی برای امیدواری ایجاد می کرد. نکته مثبت برای استون مارتین این است که به محض شکست ردبول، نامزد باقی می مانند. منفی: این که تزلزل نکنند.
