Το Ανώτατο Δικαστήριο της Μαδρίτης διέταξε την Huawei Ισπανίας να επαναφέρει έναν εργαζόμενο που απολύθηκε επειδή ήταν «μεγαλύτερος» και να τον αποζημιώσει με 20.000 ευρώ, για παραβίαση του θεμελιώδους δικαιώματος της μη διάκρισης στην απασχόληση λόγω ηλικίας. Αν και η εταιρεία ισχυρίστηκε αντικειμενικά αίτια, το Επιμελητήριο ακούει ότι επρόκειτο για προγραμματισμένη απόλυση ως μέρος μιας μακροχρόνιας επιχειρηματικής στρατηγικής για την καταστροφή του προσωπικού.
Πρέπει να θυμόμαστε ότι, όπως έκρινε το Συνταγματικό Δικαστήριο, οι διακρίσεις λόγω ηλικίας απαγορεύονται, αν και αυτή η γενική δήλωση πληροί τις προϋποθέσεις για περιπτώσεις ομαδικών απολύσεων όταν σε αυτές η συμφωνία που επιτεύχθηκε κατά την περίοδο διαβούλευσης συνδυάζεται με την υιοθέτηση «μέτρων αποτελεσματικών κλήσεων για την ελαχιστοποίηση της ζημίας που προκαλείται στον εργαζόμενο κοντά στην ηλικία συνταξιοδότησης».
Όπως αναφέρεται στην πρόταση, η επιστολή απόλυσης ανέφερε πώς προκάλεσε την οργανωτική αναδιάρθρωση που προέκυψε από τη μείωση των πωλήσεων στο τμήμα. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν είναι διαπιστευμένο, προειδοποίησε τους δικαστές και, ακόμη κι αν ήταν, δεν θα είχε επαρκή οντότητα για να δικαιολογήσει την εξαφάνιση.
Δοκιμή
Από αυτή την άποψη, οι δικαστές τονίζουν ότι όταν πρόκειται για διακρίσεις, αρκεί ο εργαζόμενος να παρέχει δείκτες για την αντιστροφή του βάρους απόδειξης για να λειτουργήσει και η εταιρεία πρέπει να διασφαλίσει ότι η απόλυση έχει πρόστιμα που εισάγουν διακρίσεις, επιβάρυνση που η υπόθεση επιτυγχάνεται . Υπό αυτή την έννοια, ο εργαζόμενος μπόρεσε να αποδείξει ότι, από το έργο του, ήταν ο μόνος απολυμένος και ο μεγαλύτερος σε ηλικία, η θέση του δεν είχε αποσβεστεί, αλλά ότι καλυπτόταν από έναν άλλο νεότερο υπάλληλο που δεν ανήκε σε αυτό. έργο. αυτό που κατάπιε, τονίζει το Επιμελητήριο, ότι χρειάζεται ίδιος αριθμός εργαζομένων στο εργατικό δυναμικό.
Επιπλέον, ο εργαζόμενος απέδειξε επίσης ότι δείχνει καλή αξιολόγηση από τουλάχιστον το 2014 που επανεπικύρωσε το 2020 (έτος απόλυσής του), σύμφωνα με πρόταση του αρμόδιου διευθυντή του, η οποία όμως μειώθηκε από ανθρώπινο δυναμικό χωρίς να αναφέρει τους λόγους αυτής της απόφασης.
Και το πιο σημαντικό, τονίζουν οι δικαστές, υπάρχουν στοιχεία για την ύπαρξη στρατηγικής στην εταιρεία για ανανέωση των γενεών του εργατικού δυναμικού, ειδικά σε επίπεδα προσωπικού με κάποια ευθύνη, με προτεραιότητα την πρόσληψη προσωπικού που αποφοίτησε πρόσφατα από το πανεπιστήμιο. Και είναι ότι, τα στοιχεία εργατικού δυναμικού για τα έτη 2017, 2018 και 2019, δεν άφησαν κανένα περιθώριο αμφιβολίας και δείχνουν ότι οι εργαζόμενοι άνω των 50 ετών αντιπροσώπευαν μεταξύ 11% και 13% του συνολικού αριθμού εργαζομένων και παρόλα αυτά υποστήριξαν σε μεγάλη βεράντα απόλυσης.
Για όλους αυτούς τους λόγους το Δικαστήριο επιβεβαίωσε την ακυρότητα της απόλυσης του εργαζομένου και καταδίκασε την εταιρεία να τον επαναφέρει και να τον αποζημιώσει με 20.000 ευρώ για παραβίαση θεμελιώδους δικαιώματος.
