streszczenie
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w tym w szczególności jego artykuł 292,
Biorąc pod uwagę następujące kwestie:
- (1) Nieorganiczne i organiczne formy arsenu różnią się znacznie pod względem toksyczności; organiczne związki arsenu mają bardzo niski potencjał toksyczny. Dlatego możliwe niekorzystne skutki arsenu dla zdrowia zwierząt (i ludzi) są określone przez frakcję nieorganiczną w określonej paszy (lub żywności). W materiałach paszowych, takich jak ryby, zwierzęta wodne i ich produkty uboczne, a także inne glony i ich produkty uboczne, arsen występuje głównie w postaci organicznej. Dane odzwierciedlające jedynie całkowitą zawartość arsenu w takich surowcach z bratków są trudne do zinterpretowania pod kątem potencjalnych skutków ubocznych.
- (2) Dyrektywa 2002/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (1) ustanawia maksymalne poziomy kwasu w szerokiej gamie produktów przeznaczonych do żywienia zwierząt. Maksymalne zawartości odnoszą się do arsenu ogółem, ponieważ przy określaniu maksymalnych zawartości arsenu w bratkach nie było dostępnej metody analizy systematycznej, która pozwalałaby na pomiar arsenu nieorganicznego oddzielnie, więc można było jedynie systematycznie badać zawartość arsenu całkowitego.
- (3) Laboratorium referencyjne Unii Europejskiej ds. Metali i Związków Azotu potwierdza istnienie systematycznych metod analitycznych służących do analizy nieorganicznego arsenu w paszach pochodzenia morskiego, zwierzęcego i roślinnego, ale nie w mineralnych matrycach paszowych. Mimo to arsen w paszach mineralnych występuje w postaci nieorganicznej, dlatego pomiar ilości arsenu całkowitego jest dobrym sposobem oszacowania stężenia arsenu nieorganicznego w takich matrycach paszowych.
- (4) W bazie danych Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) dostępne są jedynie ograniczone dane dotyczące obecności nieorganicznego arsenu w paszach.
- (5) Należy zatem monitorować obecność arsenu nieorganicznego w paszach w całej Unii przed rozważeniem ustalenia najwyższych dopuszczalnych poziomów arsenu nieorganicznego w niektórych paszach lub przed zastosowaniem jakichkolwiek innych środków zarządzania ryzykiem niezbędnych do zapewnienia wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzi i zwierząt .
PRZYJMUJE NINIEJSZE ZALECENIE:
1. Państwa członkowskie, przy aktywnym zaangażowaniu podmiotów działających na rynku pasz, powinny monitorować obecność arsenu nieorganicznego w paszach. Zaleca się analizę całkowitej zawartości arsenu w tych samych próbkach w celu obliczenia stosunku między obecnością arsenu nieorganicznego a arsenem całkowitym.
2. W szczególności należy pobrać próbki następujących surowców paszowych i mieszanek paszowych:
- a) odwodniona mąka pszenna i lucerna oraz mączka z trawy;
- b) wysłodki buraczane odwodnione (cukrowe) i wysłodki buraczane odwodnione (cukrowe) z melasą;
- c) mączka z ziaren palmowych otrzymana przez wyciskanie;
- d) ryb, innych zwierząt wodnych i ich produktów pochodnych;
- e) mączka z wodorostów i materiały paszowe otrzymane z wodorostów;
- f) Mieszanki paszowe zawierające ryby, inne zwierzęta wodne i ich produkty pochodne lub mączki z wodorostów oraz materiały paszowe pochodzące z wodorostów.
3. W celu zagwarantowania, że próbki są reprezentatywne dla badanej partii, państwa muszą postępować zgodnie z procedurą badawczą ustanowioną w rozporządzeniu (WE) nr. 152/2009 Komisji (2) .
4. Państwa członkowskie powinny zapewnić, aby wyniki analizy były regularnie przekazywane EFSA i nie później niż do dnia 30 czerwca 2023 r., zgodnie z wytycznymi EFSA w sprawie standardowego opisu próbek żywności i paszy (3) oraz dodatkowymi wymogami EFSA dotyczącymi określonych informacji oraz w formacie zgłaszania danych EFSA.
Sporządzono w Brukseli, dnia 20 maja 2022 r.
W imieniu Komisji
Stella Kyriakides
Członek Komisji
