A Audiencia Provincial de Madrid acordou á entidade de crédito CREDIFIMO o pagamento de 15.000 euros a un cliente, polas cantidades indebidamente percibidas pola sinatura dun contrato de préstamo, en aplicación dunha cláusula chan declarada nula. Os maxistrados aplican o criterio establecido polo Tribunal de Xustiza Europeo (TXUE) que establece efectos retroactivos no momento da formalización do contrato, sopesando a existencia dunha sentenza firme que establecese a devolución de cantidades procedentes da declaración de nulidade da cláusula. .
Patricia Suárez, presidenta da Asociación de Usuarios Financeiros (ASUFIN), comentou que, con esta resolución, "a Audiencia Provincial de Madrid quedou nunha situación absolutamente inxusta para os milleiros de afectados que tiñan unha sentenza firme e aos que se lles informaba en tribunal que se aplicou o principio de cousa xulgada, é dicir, se xa tivesen reclamado e recuperado a partir de maio de 2013, non poderían facer o mesmo polas cantidades atrasadas”.
préstamo depredador
En outubro de 2007, a solicitante asinou un hipotético préstamo coa entidade CREDIFIMO, no que estableceu unha cláusula de só o 4,10% nominal anual.
No ano 2015, tras declararse a nulidade da citada cláusula, interpúxose recurso de constrinximento para reclamar, por aplicación da citada cláusula, o reintegro das cantidades aboadas en exceso. Unha vez despachada a execución, a entidade procedeu a consignar 5.000 euros, cantidades devengadas desde a data da sentenza.
efecto retroactivo
Non obstante, o Tribunal de Xustiza da Unión Europea declarou en 2016 que a restitución de cantidades indebidamente pagadas pola aplicación dunha cláusula abusiva e declarada nula debe ter carácter retroactivo ao momento da sinatura do contrato. Por iso, declarou o dereito a devolver o diñeiro recibido pola entidade desde a data de sinatura do préstamo hipotecario. Dita sentenza modificou o criterio seguido ata entón polo Tribunal Supremo, que só concedeu o citado dereito a partir da data da sentenza.
Cousa xulgada
Malia a devandita resolución do TJUE, en 2021 o tribunal español desestimou a pretensión da demandante, no sentido de que esta solicitou as cantidades abonadas desde a formalización do préstamo en base á aceptación da excepción de cousa xudiciada invocada pola demandada da entidade de crédito.
Decisión que foi recorrida pola consumidora prestataria ante a Audiencia Provincial, xulgado que si estimou a súa petición ao considerar que non concorre a excepción da cousa xudiciada. Os maxistrados entenden que a aplicación do principio deste xulgado neste procedemento supón unha vulneración do principio de efectividade do dereito comunitario, pero que a aplicación deste principio procesual resultou imposible ou excesivamente difícil garantir a protección que, no artigo 6, apartado 1. da Directiva 93/13 á que se refire a citada resolución do TJUE, concedida aos consumidores, xa que a reclamación dos efectos reparadores derivados da declaración de nulidade do solo de cláusula de solo foi formulada de acordo co criterio do Tribunal Supremo na materia, criterio que como sabemos era vinculante para os xulgados e tribunais dunha orde xurisdicional civil.
Por iso, a Audiencia condena á entidade Credifimo a pagar á vista as cantidades percibidas indebidamente, por aplicación da cláusula chan, a partir do 5 de outubro de 2007, data na que se utilizou o préstamo hipotecario.
En definitiva, constitúe unha sentenza novidosa, que antepón o interese do consumidor á cousa xudicada (sentenzas firmes). Por iso, destaca o presidente de Asufin, “agardamos que o Tribunal Supremo valide esta interpretación xurídica porque así se restablecería a inxustiza de que moitos afectados quedaron con sentenza firme sen poder reclamar as cantidades pagadas en exceso sobre o terreo. cláusula.
