Sąd Najwyższy niedawnym wyrokiem stwierdził, że wpisanie osoby na listę dłużników, zwłaszcza w przypadku likwidacji związanej z przestępstwem, uprawnia do domniemania niewinności do czasu uprawomocnienia się odpowiedniego orzeczenia w sprawie karnej. Podobnie jak w swoich niedawnych uchwałach wydanych w odniesieniu do systemu reklamy, gdy administracja publiczna różni się pod względem zaległości od Skarbu Państwa, Sąd Najwyższy orzeka w sprawie tego systemu, gdy dłużnikiem jest osoba fizyczna.
I to z tymi samymi kryteriami, które polegają na żądaniu wpisania dłużnika na listę dłużników tylko w przypadku długów firmy lub sankcji podatkowych, a nie w przypadku długów lub sankcji podatkowych, które są kwestionowane w sądzie.
Sąd Najwyższy porównał adekwatność prawa do czci, prywatności i ochrony danych osobowych, które chroni artykuł 18 hiszpańskiej konstytucji, z nagłaśnianiem tego artykułu 95 bis LGT.
Wpisanie osoby na listę dłużników, w szczególności w przypadku likwidacji związanej z przestępstwem, prawo do domniemania niewinności do czasu uprawomocnienia się odpowiedniego orzeczenia w sprawie karnej (oraz, w stosownych przypadkach, postępowanie dyscyplinarne, które dodatkowo może być przetwarzanych w postępowaniach administracyjnych i sporno-administracyjnych). Izba sugeruje, że publikacja listy dłużników, bez podpisu długu, nawet przewiduje istnienie przestępstwa (lub w tym przypadku wykroczenia) i projektuje je publicznie.
Ostateczny wyrok
Z tego powodu Sąd Najwyższy orzekł, że wpisanie dłużnika w razie nieuiszczenia zapłaty na listę dłużników następuje dopiero po podpisaniu wyroku karnego skazującego za przestępstwo przeciwko Skarbowi Państwa, bez samej likwidacji dług wyrażony w likwidacji związanej z przestępstwem.
Podpis ten nie jest wymagany, wyjaśniają sędziowie, aby umieścić współpracownika dłużnika w planie, w którym szkoda spowodowana przez jego publiczne ujawnienie się jako dłużnika – lub jako oszusta, bohatera nagannego postępowania – jest jakościowo większa niż szkoda, jaką może Okazja z pozycją publikacji w czasie, gdy ten dług był już nieruchomy.
Kiedy zamiast przeprowadzić likwidację związaną z przestępstwem, przestępstwo jest połączone z likwidacją, wysłuchanie Izby, która poświęciła domniemanie niewinności, fundamentalne prawo, które może zneutralizować sędziego karnego jedynie prawomocnym wyrokiem.
A jak stwierdził już High Court w swoich niedawnych orzeczeniach w tej samej sprawie, brak jasnych przepisów w ogólnym prawie podatkowym dotyczących konieczności, aby długi i kary podatkowe, które znajdują się na liście dłużników, były trwałe, nie jest przeszkoda w jego dochodzeniu jest więc karą za naruszenie zasady pewności prawa, która obok postanowień art. 9.3 ust. XNUMX CE stanowi jeden z priorytetów powszechnego prawa podatkowego.
