Hans Christian Andersen, een Deense schrijver en dichter uit de XNUMXe eeuw, schreef een verrukkelijke fabel over een koning die zich, op zoek naar de hoogste elegantie en schoonheid, liet misleiden door een oplichtende kleermaker die, hem vleiend met bombastische woorden, hij geloofde dat hij een pak had geweven dat zo prachtig was dat alleen wijze mannen het konden zien.
In werkelijkheid bestond het pak niet, maar de koning deed alsof hij het zag en prees die kleermaker die voor hem dat onbeschrijflijk mooie pak had gemaakt... Arme koning die alleen zichzelf in de spiegel zag gekleed in zijn ondergoed! Maar hij zou niet degene zijn die het aan iemand zou onthullen... het was beter om je mond te houden en te doen alsof je wijs was.
En de leugen van de kleermaker bleek lang, totdat een kind, beschuldigd van de onschuld en spontaniteit van de kindertijd, in een openbare daad hardop durfde te zeggen: de koning is naakt!
En de jongen bezorgde alle aanwezigen een verontrustende rilling. En een wake-up call. De jongen heeft gelijk, verwachtte iedereen. En bovendien zegt hij het hardop. Maar hij heeft niet alleen gelijk door wat hij ziet, dat iedereen ziet, hij bezit de meest absolute zekerheid, want hij zegt het bovendien. En hij durft het te zeggen vanuit zijn kinderlijke humor!
En de reactie van dit kind bracht iedereen ertoe om mee te doen en, midden in een grote vechtpartij, de bedrieger-kleermaker te ontmaskeren.
Aangezien we nog steeds worden geconfronteerd met de vergrijzing van de Spaanse bevolking en onze eigen vergrijzing, kunnen we ervoor kiezen om te zijn zoals de koning, zoals de kleermaker, zoals burgers of zoals de jongen in het verhaal van Hans Christian Andersen.
Als we ervoor kiezen om als de koning te zijn, zullen we denken dat veroudering verborgen of vermeden kan worden. En dit is wat veel esthetische behandelingen doen die gericht zijn op het elimineren van rimpels op de huid, grijs haar, slappe spieren en slappe schouders. Maar om het ouder worden op deze manier het hoofd te bieden, zullen we elke ochtend in de spiegel moeten kijken en doen alsof we onszelf niet naakt zien.
Als we ervoor kiezen om als de kleermaker te zijn en een parallelle realiteit op te zetten om de veroudering niet het hoofd te bieden, zullen we uiteindelijk de realiteit en het verstrijken van de tijd ontdekken. Uiteindelijk wordt ons bedrog ontdekt en hebben we niets gewonnen, behalve dat vroeg of laat de realiteit zal zegevieren. En we zullen bedriegers zijn, omdat we niet willen of accepteren dat er pakken zijn die niet geweven kunnen worden.
Als we ervoor kiezen om net als de burgers in het verhaal te zijn, de andere kant op te kijken zonder de waarheid aan te nemen en passief te handelen, zal de tijd verstrijken zonder dat we het beseffen. Op een dag zullen we oud zijn en zullen we niet weten hoe we hier zijn gekomen... totdat een kind ons uit onze verdoving schudt en we wakker worden zonder te weten hoe we daar zijn gekomen, en hoe we opeens ouder zijn. Zonder genoten te hebben van het pad om er één te worden.
Maar als we ervoor kiezen om zoals het kind te zijn, zullen we de realiteit onder ogen moeten zien. En geniet van haar. Daar ben je actief.
Als we ervoor kiezen om zoals het kind te zijn, kiezen we ervoor dat ouder worden onvermijdelijk is, maar het is geen probleem maar een kans. Een levensfase vol uitdagingen. En dat we het in onze agenda's moeten gaan schrijven om ervoor te zorgen dat het vanaf nu een bevredigend en positief leven wordt.
Geef oudere mensen nieuwe kansen op werk, start nieuwe zakelijke en persoonlijke projecten, neem deel aan politieke besluitvormingsorganen, wissel hun waarden en vitale doelen uit met de jongere generaties, ontwerp de gezondheidszorg die ze nodig hebben, neem deel aan hoe waardige zorg mogelijk wordt gemaakt wanneer ze hulp nodig hebben voor hun dagelijks leven of het gevoel hebben actief deel uit te maken van hun buurt, hun dorp of hun stad. Vecht tegen de ernstigste bedreigingen van het ouder worden, namelijk ongewenste eenzaamheid en armoede. Een nieuwe dynamiek introduceren tussen de generaties van tachtigplussers en jongeren onder de vijftien jaar. Denk na over hoe we de economische activiteiten waarderen die we ons hele leven hebben bespaard. Hoe we ouderdom er positief uit laten zien. Hoe we leren gedurende het hele leven continu leren. Hoe kunnen we vrijwilligers zijn met meer dan tachtig jaar... en atleten... en avonturiers... en schrijvers als we altijd al lezers waren... en jonge mensen voor meer jaren.
Hoe je ouder worden een waarde kunt maken.
Je kunt ervoor kiezen om een koning, een kleermaker, een anonieme burger of een kind te zijn. Bij Jubilare hebben we ervoor gekozen om kinderen te zijn.
Vergeef ons als we u ooit ongerust hebben gemaakt toen we riepen: De koning is naakt!
PS: Op 23 maart houden we een sessie over de zorg voor ouderen met meervoudige afhankelijkheid en chronische ziekten buiten verpleeghuizen, in hun eigen huis... Is het mogelijk? Wie zijn hier de koning, de kleermaker, de burgers...? De jongen waarvan we zeker weten dat je al weet wie hij is.
VERJAARDAG
Georganiseerd door het college van griffiers in het kader van zijn Jubilare-initiatief, op 23 maart om 18,00 uur. Een nieuw seminar zal plaatsvinden in het IMSERSO-auditorium (c/ Ginzo de Limia, 58, Madrid), hoofdkwartier van de UMER (Universidad de Mayores de Experiencia Reciproca), dat ook kan worden gevolgd door TEAMS.
«Nieuw model van langdurige zorg: hoe kan de zorg voor afhankelijke ouderen worden verbeterd? Is het woonmodel af?»
Programma van de dag en inschrijvingen in deze link.
