ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ
Οι απώλειες είναι ανεξέλεγκτες και η αγοραστική δύναμη των κατοίκων πολιτών είναι αξιοσημείωτη, λαμβάνοντας υπόψη ότι οι μισθοί έχουν αυξηθεί για περισσότερο από ένα χρόνο στάσιμοι γύρω στο 1.5% σε ένα πλαίσιο πολλαπλασιασμού των δαπανών. Σε αυτό το πλαίσιο, εργοδότες και συνδικάτα ξεκινούν διαπραγματεύσεις την επόμενη Πέμπτη για να κλείσουν τη V Διασυνομοσπονδιακή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (γνωστή ως ANC), στην οποία θα έχουν τις οδηγίες που θα διέπουν τις συλλογικές συμβάσεις τα επόμενα δύο ή τρία χρόνια.
Αποχώρηση, οι εργοδότες ζητούν σύνεση, λαμβάνοντας υπόψη το προβλεπόμενο από τον πόλεμο οικονομικό πλαίσιο, ώστε να μην συμβάλουν σε πληθωριστικές εντάσεις. Η πρότασή του θα συνδεόταν με την εξέλιξη του
Τιμές χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η ενέργεια, όπως επίσης υποστηρίζουν πολλοί από τους ειδικούς, που θα τοποθετούσαν τις αυξήσεις γύρω στο 3%, τα τελευταία στοιχεία για τον πυρήνα του πληθωρισμού.
Τα συνδικάτα προσέρχονται στη συνάντηση με αίτημα να παραταθούν οι ρήτρες αναθεώρησης των μισθών στις συμφωνίες (τώρα μόλις φτάνουν το 15% των εργαζομένων) και να απαιτήσουν μισθούς που αμβλύνουν τις επιπτώσεις της κλιμάκωσης των τιμών που στην πράξη θα απαιτούσαν μισθό αυξήσεις άγνωστες εδώ και 15 χρόνια. Η θέση που υπερασπίζονται τοποθετεί τις αυξήσεις πάνω από το μέσο πληθωρισμό, 3,1%, ενώ ορισμένοι αναλυτές εκτιμούν ότι η σύγκρουση που προκάλεσε η Ρωσία θα μπορούσε να τον πυροδοτήσει σε περίπου 6%. Με την αρχική πρόταση, οι συμφωνηθείσες αυξήσεις θα κυμαίνονταν γύρω στο 4%, λαμβάνοντας υπόψη την επέκταση των ρητρών διασφάλισης.
Οι μισθολογικές αποφάσεις της Cobran παίζουν πλέον πρωταγωνιστικό ρόλο μπροστά στην παράταση ενός πληθωριστικού σεναρίου. Πριν από τη ρωσική εισβολή, το σύμφωνο μισθών έγινε το κλειδί για την εξέλιξη της ισπανικής οικονομίας. Τώρα θα έχει μεγαλύτερη σημασία, ει δυνατόν, δεδομένου του αντίκτυπου που μπορεί να έχει η σύγκρουση στον πληθωρισμό και, επομένως, στις τσέπες των Ισπανών, που έχουν ήδη εξαντληθεί σε μεγάλο βαθμό.
