Isabel Desviat.- Kiedy myślimy o własności poziomej, o rozmieszczeniu różnych mieszkań lub lokali lub także o tzw. płaskiej własności poziomej (zabudowa miejska lub zespoły nieruchomości miejskich, które mają wspólne elementy, takie jak ogrody, baseny...) przychodzi do głowy. W rzeczywistości artykuł 2 horyzontalnej ustawy o własności ustanawia w swoim artykule 2 założenia, do których się odnosi, i wydaje się, że chodzi o mieszkania, lokale, a nawet niezależne domy, w których właściciele mają określone obszary do wspólnego użytku i przyjemności. usługi. Tym samym utworzona wspólnota właścicieli będzie miała możliwość potrącenia długów i zobowiązań, zawarcia umowy, uzyskania usług czy uporządkowania elementów wspólnych.
Tereny i parki przemysłowe to przestrzenie, zlokalizowane na obrzeżach miast, skupiające skoncentrowaną działalność przemysłową, są siedzibami fabryk, magazynami przemysłowymi, warsztatami, siedzibami firm dostawczych, gdzie drogi stanowią własność komunalną.
Orzeczeniem Sądu Okręgowego w Pontevedra z 18 lutego zgodził się on ze Wspólnotą Właścicieli utworzoną na terenie przemysłowym w mieście i potwierdził orzeczenie sądu skazujące spółkę na zapłatę prawie 5.000 euro honorarium.
Spółka zobowiązana do zapłaty podnosiła m.in., że pozwany podmiot nie będzie istniał, że właściciele poszczególnych budynków tworzących teren przemysłowy byli w 100% właścicielami, że nie było elementów wspólnych oraz że wreszcie, że nie było żadnej opłaty za uczestnictwo.
Izba odrzuca te zarzuty i uznaje wnioski Trybunału w tym zakresie za prawidłowe. I chodzi o to, że z jednej strony procesowi, w którym wykazano ukonstytuowanie się wspólnoty, nadano tytuł konstytutywny – choć nie było to bezwzględnie konieczne zgodnie z art. 396 k.c. – a z drugiej strony, nie ma trudności w zakładając, że różni właściciele wielokąta mogą zostać ukonstytuowani jako wspólnota właścicieli, jako sposób zarządzania tymi kompleksami.
Oznacza to, że poza tymi budynkami prywatnymi mogą istnieć wspólne interesy, nawet jeśli nie odpowiadają one dokładnie współwłasności. Trybunał wskazuje, że parki biznesowe to „inna rzeczywistość” niż to, że stanowią prywatne kompleksy nieruchomościowe, jednak interpretacja normy nie jest „nadmiernie narzucana”, jeśli weźmiemy pod uwagę, że w tych miejscach również mogą występować powszechne elementy niezależne od konkretnej nieruchomości lub konieczności dzielenia się pewnymi wydatkami. Zatem stosowanie horyzontalnych przepisów dotyczących własności – nawet jeśli w sposób uzupełniający – stanowi obowiązujące ramy prawne.
Były elementy wspólne
Kolejnym z podstawowych elementów, które sędzia bierze pod uwagę, aby zgodzić się ze wspólnotą właścicieli wielokąta, jest istnienie pewnych wspólnych usług. I chociaż drogi były własnością rady miejskiej, znajdowała się tam wspólna budka i kilka tablic wejściowych informujących o własności magazynów i firm istniejących na terenie przemysłowym. Różni właściciele są nawet zaangażowani w wynajęcie usługi ochrony.
Nie stoi też na przeszkodzie, zdaniem orzeczenia, fakt, że w tytule konstytutywnym nie widniało przydział kwot. Przejęcie wydatków na ochronę następuje za zgodą właścicieli i rozdziela ich import w oparciu o określone współczynniki udziału; One również nie były kwestionowane.
Reasumując, apelację uznano za uwzględnioną i utrzymano w mocy wyrok nałożony na wnoszącego odwołanie właściciela na kwotę 4.980 euro tytułem niezapłaconych opłat oprócz kosztów.
