streszczenie
Rozporządzeniem Ministra Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 5 października 1983 r., na mocy którego powołuje się struktury organiczne Wojewódzkich Dyrekcji Podmiotów Zarządzających i Służb Powszechnych Ubezpieczeń Społecznych, dokonuje podziału dyrekcji wojewódzkich na 6 kategorii. Kategorie te i ich rozmieszczenie pozostały niezmienione do chwili obecnej.
Biura prowincjonalne Krajowego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i Główny Skarbnik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Las Palmas i Santa Cruz de Tenerife są sklasyfikowane w kategorii B-3. Biorąc pod uwagę istotne zmiany, jakie zaszły zarówno w dbałości o obywatela, jak iw dbałości o niego, zauważono, że poziomy tych dyrekcji wojewódzkich są typowe dla dyrekcji wojewódzkich wyższej kategorii, B-2. Warto dodać kolejną serię czynników, takich jak sam charakter wyspiarski, który sprawia, że konieczne jest utrzymywanie otwartych biur na różnych wyspach poza stolicą, niezależnie od wielkości zarządu i obsługiwanej liczby ludności, a także trudność w ustabilizowaniu siły roboczej, ponieważ są centrami pracy o dużej mobilności osobistej.
W związku z tym konieczne jest dokonanie szczególnej zmiany w kategoryzacji ustanowionej w wyżej wymienionym zarządzeniu, podnosząc do dyrekcji prowincji Las Palmas i Santa Cruz de Tenerife, zarówno Krajowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych, jak i Skarbnika Generalnego Ubezpieczeń Społecznych, z obecną kategorię do kategorii B-2.
Niniejsze rozporządzenie jest zgodne z zasadami konieczności, skuteczności, wygody, pewności prawa, przejrzystości i wydajności, o których mowa w art. 129 ustawy nr 39/2015 z dnia 1 października o wspólnym postępowaniu administracyjnym administracji publicznej. Jest więc zgodny z zasadami konieczności i skuteczności, gdyż jest wskazany jako najwłaściwszy instrument gwarantujący osiągnięcie zamierzonego celu. Jest on również zgodny z zasadą proporcjonalności w ten sposób, że przypisuje wspomnianym adresom wojewódzkim tę samą kategorię, z którą przypisano adresy wojewódzkie, z którymi jest utożsamiany; z zasadą pewności prawa, jeżeli inicjatywa jest spójna z resztą systemu prawnego; z zasadą przejrzystości, gdyż cel i uzasadnienie standardu są jasno określone w tej części objaśniającej, wreszcie z zasadą efektywności, ułatwiającą racjonalizację gospodarowania środkami publicznymi.
Niniejsze zarządzenie zostało wydane w ramach uprawnień nadanych szefowi Ministerstwa ds. Integracji, Zabezpieczenia Społecznego i Migracji, zgodnie z postanowieniami art. 59.2 ust. 40 ustawy 2015/1 z dnia XNUMX października o systemie prawnym sektora. Publiczny.
Na mocy uprzedniej zgody Ministra Finansów i Funkcji Publicznej dostępnej:
Artykuł Nico
Zmiana Rozporządzenia Ministra Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 5 października 1983 r. ustanawiająca struktury organiczne Wojewódzkich Dyrekcji Podmiotów Zarządzających i Służb Powszechnych Ubezpieczeń Społecznych.
Sekcje 1.3 i 1.4 artykułu 1.1 Rozporządzenia Ministerstwa Pracy i Zabezpieczenia Społecznego z dnia 5 października 1983 r., na mocy którego ustanawiają one struktury organiczne Wojewódzkich Dyrekcji Podmiotów Zarządzających i Powszechnych Służb Ubezpieczeń Społecznych, pozostają zapisane w następujące warunki:
1.3 Kategoria B-2: w Coruña, Alacant/Alicante, Asturii, Bizkaia, Kadyksie, Gipuzkoa, Balearach, Las Palmas, Maladze, Murcji, Pontevedra, Santa Cruz de Tenerife, Sewilli i Saragossie.
1.4 Kategoria B-3: Badajoz, Kantabria, Castell/Castelln, Kordoba, Girona, Granada, Jan, Len, Lugo, Navarra i Tarragona.
POSTANOWIENIA KOŃCOWE
Przepis końcowy Pierwsze zastosowanie standardu
Generalna Dyrekcja ds. Regulacji Zabezpieczenia Społecznego rozwiąże wszelkie ogólne problemy, które mogą mieć charakter planetarny w stosowaniu niniejszego rozporządzenia.
Drugi przepis końcowy Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wejdzie w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym.
