VOLGEN
Tien jaar lang had hij een nogal secundair karakter, een 'loodgieter' gekwalificeerd in de PP van Madrid, sinds het werd vrijgelaten, ja, met een hoofdrol in wiens tragische incident dat plaatsvond in Cuba hem naar een gevangenis in Havana leidde en de oppositie Oswaldo Betalen tot het graf. Zijn eerste verklaringen waren aan de 'Washington Post' direct na het ongeval, dat via de voordeur op de media-agenda kwam. Sindsdien is Carromero op bijna alle foto's van de wedstrijd in Madrid verschenen, een figurant zonder hoorbare zin in het buitenland, maar wiens stem omdat hij altijd iets fluisterde achter de schermen van de eerste verdieping van Genua, waar de PP van Madrid is gevestigd, En
in het stadhuis, waar het Gallardón-tijdperk zijn intrede deed. En het is deze stille rol die een einde heeft gemaakt aan zijn roem als 'intrigent', een bewoner in het algemeen van schaduwrijke gebieden, wat zijn omgeving ontkent, volhoudend dat hij gewoon een andere militant is. Maar dat gemompel is geëxplodeerd in een gehuil na zijn vermeende deelname aan de 'Ayuso-operatie', volgens Genuese experts consistent om hem ervan te weerhouden de partij in Madrid te leiden door 'broer Tomás' te ontslaan als commissionair. Alles voor de bajini en soms met hemlock. En die stille toestand blijft hem vergezellen, aangezien zowel zijn aftreden als zijn terugtrekking uit de strijdbaarheid van de PP niet door hem zijn aangekondigd maar via 'populaire' bronnen. Bronnen hier, bronnen daar. Als Cibeles sprak...
