Carlos Pich Martínez: IMOCA-masten, wat een stok

Tijdens de IMOCA-klassevergadering in 2012 werd gestemd dat de mast en kiel sindsdien monotype zijn voor nieuwe boten, met als tweeledig doel de kosten te beheersen en niet deel te nemen aan een dure en gecompliceerde technische race voor de teamstructuur.

Er werd een exclusiviteitscontract getekend met het Franse bedrijf Lorima, dat de exclusieve leverancier van masten voor de IMOCA-vloot werd. Het productieplan was om elke acht weken een mast te vervaardigen, dat wil zeggen 6-7 per jaar. Daarnaast moest Lorima een reservemast op voorraad hebben voor het eventueel ontmasten van de bestaande vloot.

In de periode 2016-2020 zijn er in totaal 19 masten tussen de

acht nieuw te bouwen schepen en de aanschaf van vervangende masten. Allemaal vervaardigd met de enige bestaande matrijs zonder problemen qua levering. Maar sinds begin 2021 is het ingewikkeld door de hausse van de laatste Vendée Globe. Evenzo hebben onze Lorima-werfklanten de vraag naar producten aanzienlijk verhoogd.

Enerzijds worden er dertien gebouwd!! boten en drie anderen vielen in de recente Transat Jaques Vabre, naast teams die hun huidige wilden vervangen. De deadlines zijn erg lang en de alarmbellen zijn afgegaan. Daarnaast heeft Lorima niet meer de unit die zij contractueel op voorraad moet hebben om kapotte masten te vervangen. Dit adviseerde de fabrikant om een ​​tweede mal te bouwen om de productie te verhogen, zonder problemen met het inhuren van personeel vanwege het gebrek aan specialisten in composieten door het herstel van de nautische sector.

Om de productie te verbeteren is besloten dat Lorima het gebruik van de tweede matrijs contracteert met een ander bedrijf dat gespecialiseerd is in koolstofvezels en composieten. De leden van de IMOCA-klasse, de zeilers, juichen deze mogelijkheid toe. Gelamineerd in een identieke mal, met gedetailleerde specificaties van de constructie en de strenge medische controles zoals ingediend voor de klasse, wordt aangenomen dat de mogelijke verschillen te verwaarlozen zijn, en kunnen er ook masten uit dezelfde mal op de achterkant staan.

Zonder het openlijk te zeggen, hebben de teams hun trainingsdagen ingekort. Niemand wil dat een pauze hen voor vele maanden op een wachtlijst zet. Een voorbeeld is dat van Fabrice Amedo, die afgelopen december een order met Lorima heeft geformaliseerd om een ​​vervangende mast te hebben voor het geval zijn huidige kapot gaat... maar hij zal moeten wachten tot juni 2023!

Het lijkt een paradox dat de 200.000 euro die een mast kost, voor een nieuwe boot waar zo'n 6 miljoen voor betaald wordt, sportcampagnes in toom houdt met miljoen dollar sponsorcontracten. Gelukkig over anderhalf jaar want dat is opgelost.