Een sociale rechtbank van Guadalajara veroordeelt twee arbeiders van een bosbrandbestrijdingsteam tot betaling voor buitensporig werk op een bewakersdag. De rechter hoort dat de activering van een werknemer tijdens de terbeschikkingstellingstijd buiten zijn werkplaats, betekent dat als effectieve werktijd ook wordt beschouwd de verplaatsing die medieert vanaf die activering en tot zijn persoonlijke verschijning in dat centrum (in dit geval 30 minuten).
De rechter volgt in deze zaak de trend van het Europees Comité voor Sociale Rechten en verklaart dat, behoudens zeer terechte uitzonderingen, elke plaatselijke aanwezigheidsdienst, al dan niet voorzien in een effectieve voorziening, moet worden beschouwd als arbeidstijd en dus , , berekend ten behoeve van de noodzakelijke pauzes.
Aangezien dit de meest gegarandeerde interpretatie is van het Europees Sociaal Handvest (CSE) en uitgevoerd door het Europees Comité voor Sociale Rechten (CEDS) wat betreft pauzes, werkuren en lokale bewakers, acht het Hof het niet nodig om een schadeclaim in te dienen voor het HvJEU. Want Europese regelgeving gaat boven nationale.
Terwijl hij de straf onderbreekt, analyseert de rechter om dit punt te bereiken de overvloedige Europese jurisprudentie over de kwestie en komt hij tot de conclusie dat alleen de "enkele dreiging" van reïntegratie voor het uitvoeren van hangende wachtwerk al veronderstelt dat, de facto, de werknemer wordt onderworpen aan psychologische druk die hem verhindert zijn vrije tijd goed te organiseren en te besteden aan zijn persoonlijke zaken, met alle risico's die dit met zich meebrengt voor de effectieve rust en gezondheid van de werknemer.
verplaatsing
En als het geheel (de lokale 24-uurs beschikbaarheidsdienst) werktijd moet reserveren, moet het deel veel meer zijn, want in dit geval wordt beweerd dat werktijd wordt beschouwd als de tijd die wordt besteed aan verplaatsing vanaf het moment dat de -oproepmedewerker wordt gebeld totdat u op het specifieke punt bent. Met andere woorden, die schaarse 30 minuten zijn ook effectieve werktijd.
Hoezeer er ook veel uitspraken van het HvJ zijn geweest die de gelokaliseerde wachtperiode gelijkstellen aan pauzes, de CEDS heeft verklaard dat deze assimilatie, zonder verder oponthoud, in strijd is met art. 2.1º van de CSE, en zelfs 2.5º van hetzelfde charter als de wacht op zondag plaatsvindt. Om deze reden heeft zij uiteengezet dat de afwezigheid van daadwerkelijk werk, later geconstateerd gedurende een tijdelijke periode waarover de werknemer a priori niet vrijelijk kon beschikken, geen voldoende criterium vormt om deze periode gelijk te stellen met een rusttijd.
recht op rust
Met deze interpretaties aarzelt de rechter niet om te verklaren dat het recht op rust niet voldoende gewaarborgd kan worden als een werknemer volhoudt voortdurend op de hoogte te zijn van de taken die hem kunnen worden toevertrouwd tijdens de gelokaliseerde aanwezigheidsdienst, en dit is een meer beschermende interpretatie dan degene die het HvJ-EU tot nu toe heeft voorbereid, die de handtekening draagt dat de gelijkstelling van de contactloze aanwezigheidsdienst met de voorwaarde van arbeidstijd de algemene lijn zou moeten zijn, behalve in zeer uitzonderlijke gevallen.
Om al deze redenen veroordeelt het Hof het bedrijf tot het betalen van de overtollige werkuren voor de periode van de detachering van 30 minuten, aangezien het een recht genereert vanaf het moment dat de werknemers telefonisch werden opgebeld tot het moment dat ze op de basis verschenen omdat er is geweest Een "activering" van een werknemer duurt één dienst, en effectieve werktijd moet ook worden beschouwd als de verplaatsing die plaatsvindt vanaf de activering tot aan zijn persoonlijke presentatie.
