O Tribunal Supremo declarou, a través dunha recente sentenza, que a inclusión dunha persoa na relación de debedores, especialmente no caso dunha liquidación vinculada a un delito, non é firme o dereito á presunción de inocencia ata o correspondente pronunciamento penal. Do mesmo xeito que nas súas recentes resolucións ditadas en relación co réxime de publicidade cando as Administracións Públicas difiren en morosidade de Facenda, o Tribunal Superior de Xustiza pronuncia sobre este réxime cando o moroso é unha persoa física.
E faino co mesmo criterio de esixir que o debedor só poida figurar nas listas de morosidade por débedas de empresas ou sancións fiscais, e non cando se trate de débedas ou sancións fiscais que se impugnen en vía xudicial.
O Tribunal Supremo comparou a adecuación do dereito á honra, á intimidade e á protección dos datos persoais, que está protexido polo artigo 18 da Constitución española, coa publicidade que o artigo 95 bis LGT.
A inclusión dunha persoa na relación de debedores, especialmente no caso de liquidación vinculada a un delito, o dereito á presunción de inocencia ata que sexa firme o correspondente pronunciamento penal (e, no seu caso, o procedemento disciplinario que subsidiariamente se poida tramitados en procedementos administrativos e contencioso-administrativos). A Sala suxire que a publicación da relación de debedores, sen a sinatura da débeda, mesmo prevé a existencia do delito (ou, neste caso, da infracción) e o proxecta publicamente.
Xuízo final
Por este motivo, o Tribunal Supremo declarou que a inclusión do debedor, en caso de impago, na relación de morosos só procede cando se asina a sentenza penal que condena o delito contra a Facenda Pública, sen que se produza a mera liquidación do débeda expresada nunha liquidación vinculada a un delito.
Esta sinatura non é necesaria, explican os maxistrados, para situar ao debedor colaborador nun plan no que o dano causado pola súa exposición pública como debedor -ou como defraudador, protagonista dunha conduta reprobable- sexa cualitativamente maior que o dano que pode Ocasión coa posición da publicación nun momento no que esa débeda xa era inamovible.
Cando en lugar de realizar unha liquidación vinculada a un delito, o delito está vinculado á liquidación, audiencia da Sala que sacrificou a presunción de inocencia, dereito fundamental que só pode neutralizar ao xuíz penal mediante sentenza firme.
E como xa dixo o Tribunal Superior de Xustiza nas súas recentes sentenzas sobre o mesmo tema, a falta de disposición limpa na Lei Xeral Tributaria sobre a necesidade de que as débedas e sancións fiscais, incluídas na lista de morosos, sexan firmes, non é un obstáculo á súa pretensión é, así, unha sanción de vulneración do principio de seguridade xurídica que, ademais do disposto no artigo 9.3 CE, constitúe unha das prioridades da Lei Xeral Tributaria.
