Ο καλλιτεχνικός τομέας γνώρισε ιδιαίτερα ταραχώδεις μήνες από τη μεταρρύθμιση της εργασίας που άλλαξε εντελώς το σύστημα προσλήψεων στη χώρα μας στα τελευταία μπαρ του 2021. Η αιτιολόγηση της προσωρινής σύναψης συμβάσεων για την ύπαρξη συγκεκριμένης εργασίας και βήματος έχει ένα σύστημα στο οποίο το σημαντικό είναι ο όγκος της δραστηριότητας στην εταιρεία με γενικό τρόπο και στο οποίο οι πολύ βραχυπρόθεσμες συμβάσεις τιμωρούνται ιδιαίτερα.
Αυτή η κανονιστική αλλαγή είχε πλήρη αντίκτυπο σε έναν τομέα που ουσιαστικά χαρακτηρίζεται από την εκτέλεση εργασιών που αφορούν πολύ συγκεκριμένα έργα ή δράσεις και που σε πολλές περιπτώσεις εκτελούνται σε συγκεκριμένες ώρες.
Μέχρι τώρα, οι καλλιτέχνες είχαν συγκεκριμένους κανονισμούς που ρύθμιζαν τη σχέση εργασίας τους και αντιμετώπιζαν ορισμένες από τις ιδιαιτερότητές τους, αλλά οι συμβάσεις τους θα πρέπει να διέπονται από τις λεπτομέρειες που περιλαμβάνονται στο Καταστατικό των Εργαζομένων, που συνήθως εμπίπτουν στη σύμβαση εργασίας ή υπηρεσίας. Ωστόσο, η αλλαγή στο σύστημα λειτουργίας των συμβάσεων λόγω της τελευταίας εργασιακής μεταρρύθμισης άφησε τις εταιρείες του κλάδου στα πόδια των αλόγων λόγω της τεράστιας δυσκολίας που συνεπάγεται η ενσωμάτωση αυτού του είδους δραστηριότητας σε μια νέα προσωρινή σύμβαση που μπορεί να υπογραφεί μόνο εάν υπάρχει αύξηση ή διακύμανση της δραστηριότητας στην εταιρεία και αυτό, επιπλέον, συνεπάγεται την ανάληψη επιπλέον κόστους κοινωνικής ασφάλισης για βραχυπρόθεσμες συμβάσεις.
Στις 23 Μαρτίου δημοσιεύτηκε στη ΒΟΕ το Βασιλικό Διάταγμα 5/2022 όπου λύνεται το πρόβλημα που προκάλεσε η εργασιακή μεταρρύθμιση και υπάρχει νέα σύμβαση εργασίας που έχει κάποιες καινοτομίες.
Πεδίο εφαρμογής
Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχει σαφής έννοια του όρου «καλλιτέχνης» και αυτοί οι επαγγελματίες ορίζονται μόνο ως εκείνοι που ασκούν μια «καλλιτεχνική δραστηριότητα» που θα μπορούσε είτε να είναι ενώπιον του κοινού είτε να προορίζεται για ηχογράφηση και μετάδοση σε δημόσιες εκπομπές ή παραστάσεις. τύπος. Κάτι πολύ γενικό και ανακριβές.
Ο νέος κανόνας εμβαθύνει περισσότερο σε αυτό το ζήτημα και υποδεικνύει ότι είναι καλλιτέχνες που «ασκούν τη δραστηριότητά τους στις παραστατικές, οπτικοακουστικές και μουσικές τέχνες» και ότι μπορεί να περιλαμβάνει αυτούς που «εκτελούν καλλιτεχνικές δραστηριότητες, είτε είναι δραματικές, μεταγλωττίσεις, χορογραφικά, ποικιλίες, μιούζικαλ, τραγούδι, χορός, εικονιστικά, ειδικοί. της καλλιτεχνικής διεύθυνσης, του κινηματογράφου, της ορχήστρας, της μουσικής προσαρμογής, της σκηνής, της υλοποίησης, της χορογραφίας, του οπτικοακουστικού έργου. καλλιτέχνης τσίρκου, μαριονέτας, μάγος, σεναριογράφος και, σε κάθε περίπτωση, κάθε άλλο πρόσωπο του οποίου η δραστηριότητα αναγνωρίζεται ως καλλιτέχνης, διερμηνέας ή ερμηνευτής από τις συλλογικές συμβάσεις που ισχύουν για τις τέχνες του θεάματος, την οπτικοακουστική δραστηριότητα και το μιούζικαλ».
Στην πράξη, και παρόλο που στο παρελθόν δεν υπήρχαν λίγα προβλήματα, υπάρχει ήδη μια ορισμένη συναίνεση στο να θεωρούνται καλλιτέχνες αυτοί που ανέπτυξαν δραστηριότητες όπως αυτές που μόλις αναφέρθηκαν, οπότε ο κανόνας έρχεται τώρα να δώσει νομική κάλυψη σε μια συνήθη πρακτική. παροχή ασφάλειας δικαίου στα μέλη του κλάδου.
Η μεγάλη καινοτομία είναι ότι μαζί με αυτή τη νέα ρύθμιση των εργασιακών σχέσεων των καλλιτεχνών, περιλαμβάνει την ομάδα τεχνικών και βοηθών που παρέχουν υπηρεσίες στον κλάδο, των οποίων ο ρυθμός εργασίας μπορεί να είναι πολύ παρόμοιος με αυτόν των ίδιων των καλλιτεχνών και οι οποίοι, ως εκ τούτου, δυσκολεύονται να ενταχθούν στη νέα προσωρινή πρόσληψη που περιλαμβάνεται πλέον στο Καταστατικό των Εργαζομένων. Με αυτόν τον τρόπο, από εδώ και στο εξής, η ομάδα τεχνικών και βοηθών καλλιτεχνικής δραστηριότητας θα έχει και τη δική της συγκεκριμένη μορφή σύμβασης και θα εντάσσεται ως ειδική σχέση εργασίας.
Επίσης, θέλω να προειδοποιήσω τη νηφάλια προσοχή και το γεγονός ότι ο κανόνας είναι ευαίσθητος στις νέες πραγματικότητες, η συμπερίληψη σε αυτού του είδους τις συμβάσεις εξετάζεται έτσι ώστε να παρέχουν υπηρεσίες για τη διάδοσή τους μέσω Διαδικτύου.
σύμβαση εργασίας
Κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει ότι ο καλλιτεχνικός κόσμος είναι ιδιόρρυθμος, και σε ορισμένους τομείς του κλάδου αυτή η πλευρά έχει την ειδικότητά της ότι το λεκτικό συμβόλαιο έχει γίνει κοινό. Ο κανόνας θέτει τέλος σε αυτήν την περίσταση και απαιτεί να υπογράφεται ανά πάσα στιγμή γραπτή σύμβαση.
Είναι αλήθεια ότι η καλλιτεχνική δραστηριότητα συχνά χαρακτηρίζεται από την ανάπτυξη σποραδικών έργων που δεν μπορούν πάντα να πραγματοποιηθούν σε συγκεκριμένες ημερομηνίες, και αυτό έχει επίσης ληφθεί υπόψη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το πρότυπο δεν απαιτεί ένα ελάχιστο περιεχόμενο της σύμβασης και επιτρέπει τα "ουσιώδη στοιχεία και τις κύριες προϋποθέσεις" να αναφέρονται σε ξεχωριστό έγγραφο.
Η σύμβαση μπορεί να είναι αόριστη ή προσωρινή και μπορεί να γίνει για μία ή περισσότερες παραστάσεις, για μια σεζόν, για ένα έργο, για μια από τις φάσεις παραγωγής κ.λπ. Με άλλα λόγια, μπορεί να περιοριστεί σε μια συγκεκριμένη εργασία, πιο εναρμονισμένη με το υπάρχον σύστημα πριν από την εργασιακή μεταρρύθμιση, αναγνωρίζοντας την πιθανότητα η υπηρεσία να είναι διακοπτόμενη εντός της ίδιας της σύμβασης.
Ωστόσο, η εργασιακή μεταρρύθμιση εμφανίζεται σε δύο ζητήματα που είναι σχετικά: (i) την ανάγκη να αιτιολογηθεί επαρκώς και με μεγάλη ακρίβεια ο προσωρινός χαρακτήρας της σύμβασης. και (ii) η δυνατότητα να αναγνωριστεί η σύμβαση ως αορίστου χρόνου, εάν προκύψει η σειρά των προσωρινών συμβάσεων που θα λάβουν το Καταστατικό των Εργαζομένων, η οποία θα ήταν 18 μήνες σε διάστημα 24 μηνών.
Σε σχέση με το τελευταίο, είναι σημαντικό να ληφθεί υπόψη ότι ο κανονισμός δεν θεσπίζει ανώτατο όριο στον χρονικό ορίζοντα των προσωρινών συμβάσεων, το οποίο θα υπόκειται μόνο στη χρονική διάρκεια της εργασίας ή της δραστηριότητας για την οποία έχει συναφθεί σύμβαση. Γι' αυτό ένα ενιαίο συμβόλαιο μπορεί να υπερβαίνει τους 18 μήνες χωρίς αυτό από μόνο του να συνεπάγεται την αυτόματη μετατροπή του σε αορίστου χρόνου, αρκεί να μην έχει άλλο αμέσως προηγούμενο ή επόμενο που συνεπάγεται την απαιτούμενη αλυσίδα.
Λύση της εργασιακής σχέσης
Με τον προηγούμενο κανονισμό, εάν ο καλλιτέχνης είχε σύμβαση η διάρκεια του οποίου ξεπερνούσε το ένα έτος, είχε το δικαίωμα να λάβει αποζημίωση που, τουλάχιστον, έπρεπε να είναι 7 ημέρες μισθό ανά έτος εργασίας.
Ωστόσο, αυτό το πανόραμα αλλάζει ιδιαίτερα με τη νέα διατύπωση του βασιλικού διατάγματος 1435/1985, αλλά θα αποφευχθεί η αποζημίωση, τουλάχιστον - εφόσον είναι δυνατόν καλύτερα με συλλογική σύμβαση - 12 ημέρες εργασίας ανά έτος εάν η διάρκεια της σύμβασης εργασίας είναι μέγιστη των 18 μηνών. Εάν υπερβείτε αυτό το όριο, τότε η αποζημίωση ανέρχεται σε 20 ημέρες μισθού ανά έτος εργασίας.
Δεν υπάρχουν αλλαγές σχετικά με την απαραίτητη ειδοποίηση που πρέπει να προσφέρει η εταιρεία στον καλλιτέχνη, οπότε αυτή τη στιγμή επεκτείνεται και στην ομάδα των τεχνικών και των βοηθών.
Εξειδικεύσεις σε υλικά πλήρωσης
Οι καλλιτέχνες που είναι εγγεγραμμένοι ως ελεύθεροι επαγγελματίες θα έχουν μειωμένη τιμή εάν το ετήσιο εισόδημά τους είναι μικρότερο από 3.000 ευρώ.
Από την άλλη, οι εταιρείες απαλλάσσονται από την υποχρέωση καταβολής της πρόσθετης εισφοράς των 26,57 ευρώ που επιβάλλει πλέον ο κανόνας σε περίπτωση σύμβασης μικρότερης των 30 ημερών και αυτό τόσο για τους καλλιτέχνες όσο και για τους εργαζόμενους που διαιωνίζουν η ομάδα των τεχνικών και των βοηθητικών.
Όλες αυτές οι καινοτομίες που περιλαμβάνονται στο Βασιλικό Διάταγμα 5/2022 έχουν τροποποιήσει το κείμενο του Βασιλικού Διατάγματος 1435/1985, το οποίο, επιπλέον, άλλαξε την ονοματολογία του για να συμπεριλάβει στο όνομά του και την ομάδα τεχνικών και βοηθών καλλιτεχνικής δραστηριότητας. Ωστόσο, αυτός ο κανόνας που εξετάζεται στην πέμπτη τελευταία του διάταξη είναι η δέσμευση για κατάργηση του πρόσφατα επικαιροποιημένου Βασιλικού Διατάγματος εντός προθεσμίας 12 μηνών προκειμένου να εγκριθεί ένας νέος κανόνας. Θα πρέπει να συνεχίσουμε να επαγρυπνούμε.
