Το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε, με πρόσφατη καταδίκη του, ότι η ένταξη προσώπου στον κατάλογο οφειλετών, ιδίως σε περίπτωση εκκαθάρισης που συνδέεται με έγκλημα, το δικαίωμα στο τεκμήριο αθωότητας μέχρι την αντίστοιχη ποινική καταδίκη δεν είναι οριστική. Όπως και στα πρόσφατα ψηφίσματά του που εκδόθηκαν σε σχέση με το καθεστώς δημοσιότητας, όταν οι δημόσιες διοικήσεις διαφέρουν ως προς την παραβατικότητα από το Υπουργείο Οικονομικών, το Ανώτατο Δικαστήριο αποφασίζει για αυτό το καθεστώς όταν ο παραβάτης είναι φυσικό πρόσωπο.
Και το κάνει με τα ίδια κριτήρια να απαιτεί ο οφειλέτης να περιλαμβάνεται στους πίνακες παραβατικότητας μόνο για οφειλές ή φορολογικές κυρώσεις εταιρειών και όχι όταν πρόκειται για οφειλές ή φορολογικές κυρώσεις που προσβάλλονται δικαστικά.
Το Ανώτατο Δικαστήριο συνέκρινε την επάρκεια του δικαιώματος στην τιμή, την ιδιωτική ζωή και την προστασία των προσωπικών δεδομένων, που προστατεύεται από το άρθρο 18 του Ισπανικού Συντάγματος, με τη δημοσιότητα ότι το άρθρο 95 bis LGT.
Η ένταξη προσώπου στον κατάλογο των οφειλετών, ιδίως σε περίπτωση εκκαθάρισης που συνδέεται με έγκλημα, το δικαίωμα στο τεκμήριο αθωότητας έως ότου εκδοθεί οριστική ποινική δίωξη (και, κατά περίπτωση, η πειθαρχική διαδικασία που επικουρικά μπορεί να διεκπεραιώνονται σε διοικητικές και δικαστικές-διοικητικές διαδικασίες). Το Επιμελητήριο προτείνει η δημοσίευση της λίστας των οφειλετών, χωρίς την υπογραφή της οφειλής, να προεξοφλεί ακόμη και την ύπαρξη του εγκλήματος (ή εν προκειμένω της παράβασης) και να το προβάλλει δημόσια.
Οριστική απόφαση
Για το λόγο αυτό, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι η ένταξη του οφειλέτη, σε περίπτωση μη πληρωμής, στον κατάλογο των κακοπληρωτών προχωρά μόνο όταν υπογραφεί η ποινική ποινή που καταδικάζει το αδίκημα κατά του Δημοσίου Ταμείου, χωρίς απλή εκκαθάριση του χρέος που εκφράζεται σε εκκαθάριση που συνδέεται με έγκλημα.
Αυτή η υπογραφή δεν απαιτείται, εξηγούν οι δικαστές, για να τοποθετηθεί ο συνεργάτης του οφειλέτη σε ένα σχέδιο στο οποίο η ζημία που προκλήθηκε από τη δημόσια έκθεσή του ως οφειλέτη -ή ως απατεώνας, πρωταγωνιστή επιλήψεως συμπεριφοράς- είναι ποιοτικά μεγαλύτερη από τη ζημία που μπορεί να Αφορμή με τη θέση του δημοσιεύματος σε μια εποχή που το χρέος αυτό ήταν ήδη ακίνητο.
Όταν αντί να πραγματοποιηθεί μια εκκαθάριση που συνδέεται με ένα έγκλημα, το έγκλημα συνδέεται με την εκκαθάριση, ακρόαση από το Τμήμα που θυσίασε το τεκμήριο της αθωότητας, ένα θεμελιώδες δικαίωμα που μπορεί να εξουδετερώσει τον ποινικό δικαστή μόνο μέσω οριστικής ποινής.
Και όπως έχει ήδη πει το Ανώτατο Δικαστήριο στις πρόσφατες αποφάσεις του για το ίδιο θέμα, η έλλειψη καθαρής διάταξης στο Γενικό Φορολογικό Νόμο σχετικά με την ανάγκη να είναι σταθερά τα χρέη και οι φορολογικές κυρώσεις, που περιλαμβάνονται στον κατάλογο των κακοπληρωτών, δεν αποτελεί Ως εκ τούτου, εμπόδιο στην αξίωσή του αποτελεί ποινή διακυβεύσεως της αρχής της ασφάλειας δικαίου, η οποία, πέραν των διατάξεων του άρθρου 9.3 CE, αποτελεί μία από τις προτεραιότητες του Γενικού Φορολογικού Νόμου.
