ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ
Το οριστικό πρόγραμμα σπουδών για τα Θρησκευτικά είδε το φως χθες μετά τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα του Κράτους (ΒΟΕ). Αυτό, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει με τα υπόλοιπα θέματα, επεξεργάζεται στο σύνολό του η εκκλησιαστική ιεραρχία, στην οποία «αντιστοιχεί για να υποδείξει το περιεχόμενο της καθολικής θρησκευτικής εκπαίδευσης και διαμόρφωσης», σύμφωνα με τη Συμφωνία μεταξύ του Ισπανικού Κράτους και του Ιερού Βλ. Εκπαιδευτικά και Πολιτιστικά θέματα.
Το πρόγραμμα σπουδών ανανεώθηκε για την έγκριση του νέου εκπαιδευτικού κανόνα, του Lomloe, γνωστό όμως ως «νόμος Celaá» και περιλαμβάνει τα περιεχόμενα για όλα τα στάδια: Βρέφος, Πρωτοβάθμια, Δευτεροβάθμια και Απολυτήριο.
Ο Ιησούς και ο ΟΗΕ
Ωστόσο, σε αυτές τις έννοιες φαίνονται πολύ παρόμοιες ή μάλλον πανομοιότυπες με εκείνες που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση στα υπόλοιπα θέματα, ειδικά στις Πολιτικές και Ηθικές Αξίες.
Αυτό είναι το αμφιλεγόμενο ζήτημα που «συμβαίνει» στην Εκπαίδευση για την Ιθαγένεια, το οποίο επίσης αμφισβητήθηκε έντονα από την εκπαιδευτική κοινότητα. Έτσι, όλα τα στάδια αναφέρουν τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών (SDGs), όπως ακριβώς κάνει και ο Valores. Για παράδειγμα, στην περίπτωση του Απολυτηρίου, στο ίδιο τμήμα της βασικής γνώσης όπου εμφανίζονται και οι θεμελιώδεις αρχές του κοινωνικού δόγματος της Εκκλησίας (DSI), υποδηλώνει ότι οι μαθητές θα πρέπει «να γνωρίζουν και να εκτιμούν τις διάφορες παγκόσμιες πρωτοβουλίες που επιδιώκουν την έναρξη έργων για ένα βιώσιμο μέλλον, ιδιαίτερα τους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης (SDGs)», αναφέρει το πρόγραμμα σπουδών που δημοσιεύεται στον ιστότοπο της BOE. «Το έργο του Θεού που ανακοινώθηκε στον Ιησού Χριστό, η παγκόσμια αδελφότητα, παρέχει έναν υπερβατικό ορίζοντα που επιβεβαίωσε τη δέσμευσή μας στους στόχους της βιώσιμης ανάπτυξης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», λέει το πρόγραμμα σπουδών του Δημοτικού. «Το πρόγραμμα σπουδών δεν εξετάζει όλα τα θέματα που θα μπορούσαν να καλυφθούν σε ένα μάθημα Καθολικής Θρησκείας και έχει γίνει ένα υβρίδιο μεταξύ Πολιτικών και Ηθικών Αξιών και Θρησκείας. τώρα τα δύο μαθήματα μοιάζουν πολύ μεταξύ τους», λέει εκπρόσωπος πολλών εκπαιδευτικών κέντρων Καθολικής ιδεολογίας.
«Παγκόσμια ιθαγένεια»
Αλλά εκτός από τους ΣΒΑ, το πρόγραμμα σπουδών χρησιμοποιεί πολλές φράσεις που είναι πανομοιότυπες με αυτές που εμφανίζονται στα προγράμματα σπουδών που εγκρίθηκαν από το υπουργείο που διευθύνει η Pilar Alegría. Επίσης στην Πρωτοβάθμια, αναφερόμενη σε μία από τις δεξιότητες που πρέπει να αποκτήσουν οι μαθητές, το πρόγραμμα σπουδών λέει: «Η σταδιακή απόκτηση αυτής της δεξιότητας σημαίνει να έχουν αναπτύξει αυτονομία και προσωπική ταυτότητα. Έχοντας αποκτήσει αξίες και κανόνες συνύπαρξης χωρίς αποκλεισμούς, ατομικές και ομαδικές εργασιακές συνήθειες. έχοντας αναπτύξει τις συναισθηματικές τους ικανότητες σε όλα τα περίγραμμα της προσωπικότητας· και έχουν επιτύχει κάποιο υγιεινό τρόπο ζωής και υπεύθυνες καταναλωτικές συνήθειες ενώ έχουν επίγνωση των σωματικών και συναισθηματικών τους αναγκών». Η φροντίδα για τον πλανήτη εμφανίζεται επίσης, πολύ παρούσα στα προγράμματα σπουδών του Εκτελεστικού Σώματος: «Η περιοχή της Καθολικής Θρησκείας προτείνει τις αρχές και τις αξίες του κοινωνικού μαγαζιού της Εκκλησίας για να συμβάλει στο κοινό καλό, στην πλήρη ανθρώπινη εκπλήρωση και στη βιωσιμότητα του ο πλανήτης». Αργότερα, ανέφερε την «ανισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών» ή τη σημασία της «παγκόσμιας ιθαγένειας». Στην Υποχρεωτική Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση εμφανίζεται η «αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών». η "οικοεξάρτηση"? «κοινωνική φιλία» ή «συνυπευθυνότητα μεταξύ των γενεών».
Περισσότερη συμμετοχή
Ο Escuelas Católicas, εργοδότης του συντονισμένου με περισσότερα από 2 εκατομμύρια σχολεία στη χώρα μας, είπε ότι «το νέο πρόγραμμα σπουδών περιέχει ένα νέο όραμα του θέματος, σύμφωνα με τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης (SDG) και με τα τρέχοντα προβλήματα. Θα θέλαμε λοιπόν μια μεγαλύτερη συμμετοχή στην προετοιμασία του, τη δυνατότητα απόκτησης εμπειρίας, αυτή η νέα προσέγγιση έχει υπερασπιστές και επικριτές και μόνο ο χρόνος θα δείξει ένα όραμα για την επιτυχία της», δήλωσε ο Luis Centeno, αναπληρωτής γενικός γραμματέας της εργοδοσίας. «Σε κάθε περίπτωση, θεωρεί ότι το θέμα είναι θεμελιώδες κομμάτι για την επίτευξη του συνταγματικού αντικειμένου της εκπαίδευσης: την ολοκληρωμένη διαμόρφωση του ατόμου. Κανείς δεν μπορεί να διεκδικήσει μια ολοκληρωμένη εκπαίδευση χωρίς να προσεγγίσει τη θρησκεία και την υπερβατική όψη του ατόμου. Όλα αυτά χωρίς να αποποιούμαστε την ίδια την ουσία του Χριστιανισμού, ως πυλώνα της ιστορίας και του πολιτισμού μας».
«Οι οικογένειες θεωρούν ότι το θέμα που επεξεργάζεται το πρόγραμμα σπουδών είναι σημαντικό, αλλά έχει υπερβολικά εγκάρσια προσέγγιση και αγγίζει θέματα που καλύπτονται ήδη σε άλλα μαθήματα. Ως εκ τούτου, θα μπορούσε να είχε εμβαθύνει στην ίδια τη θρησκεία», δήλωσε η Begoña Ladrón de Guevara, πρόεδρος της Συνομοσπονδίας Γονέων Μαθητών (Cofapa). «Σε κάθε περίπτωση, οι οικογένειες εμπιστεύονται τη φιγούρα των δασκάλων που είναι αυτοί που μεταδίδουν τη γνώση και εκπαιδεύουν τα παιδιά μας και πάντα θα υπερασπιζόμαστε ότι η εργασία συνεχίζει να προσφέρεται για να την επιλέξουν οι οικογένειες που θέλουν».
Πηγές από το Επισκοπικό Συνέδριο υποστήριξαν ότι «αυτό το πρόγραμμα σπουδών διατηρεί, όπως όλα τα προηγούμενα, την ουσία του χριστιανικού μηνύματος και την γνωσιολογική πηγή της Θεολογίας. Όπως και τα προηγούμενα, έχει αναλάβει την παιδαγωγική μορφή του πλαισίου σπουδών, στην προκειμένη περίπτωση του Lomloe, και τις βασικές ικανότητες. Και, επομένως, το πρόγραμμα σπουδών έχει συνδυάσει την ουσία αυτού που είναι το μάθημα των Θρησκευτικών, δηλαδή το χριστιανικό όραμα της ζωής, με μια συγκεκριμένη φορητότητα στο προφίλ εξόδου των μαθητών. Ήταν επίσης αποτέλεσμα μιας συμμετοχικής διαδικασίας, με την οποία όλη η εκπαιδευτική κοινότητα ήθελε να ακουστεί». Προσθέτουν ότι «αυτό το πρόγραμμα σπουδών, στις συγκεκριμένες αρμοδιότητές του, διατηρεί το χριστιανικό όραμα του ατόμου και της ζωής, της κοινωνίας -που περιλαμβάνει την Εκκλησία-, του πολιτισμού και του διαλόγου πίστης-πολιτισμού-λόγου», ανέφερε ο José Ramón Navarro. Ζευγάρι.
