Моўны бар'ер становіцца ўсё ніжэй дзякуючы перакладчыкам. Праца гэтых прафесіяналаў будуе масты паміж культурамі, дапамагае распаўсюджваць літаратуру і збліжае галісійскае грамадства з іншымі ва ўсім свеце, чые мовы недаступныя для многіх у Іспаніі. Незалежна ад таго, з'яўляюцца яны галісійцамі або прадстаўнікамі іншых культур, колькасць прафесіяналаў перакладу, якія вырашаюць выйсці за межы англійскай і французскай моў, расце з кожным годам. Японія, Швецыя і Нарвегія - некаторыя з краін, якія выклікалі цікавасць перакладчыкаў, якія нарадзіліся ў Галісіі, якія за гады навучання і працы здолелі авалодаць гэтымі мовамі, каб перакладаць творы іншых культур на мову Разаліі. А бывае і наадварот.
Аляксандр Дзюба закахаўся ў Галісію і ўсяго за месяц вывучыў мову, каб перакладаць тэксты Кастэлаа. Зараз, пад дажджом і снегам, якія пакрываюць у гэтыя дні яго родны горад на поўдні Расіі, Растоў-на-Доне, гэты малады прафесар раманскай філалогіі перакладае на галісійскую мову твор, які прынёс Барысу Пастарнаку Нобелеўскую прэмію: «Доктар Жывага» (1957). . «Гэта вельмі складаная задача», — прызнаецца ён, разважаючы пра розніцу паміж дзвюма мовамі. «Пастарнак вельмі любіць гуляць са словамі, з заведзенымі фразамі, выкарыстоўваць і прамы, і пераносны сэнс адначасова. Мне трэба прыдумаць эквівалент у галісійскай мове, які мае такую ж гульню, і прымусіць чытача зразумець прагматычныя намеры аўтара. Ёсць тэрміны, выразы і абвінавачанні з былога Савецкага Саюза, якія я не магу вылучыць. Трэба добра ведаць абедзве мовы», — растлумачыў ён.
А ў Дзюбы яго багата. Яго першы кантакт з мовай адбыўся 12 гадоў таму, калі я выпадкова знайшоў альбом «Bágoas Negras», анталогію амаль дваццаці галісійскіх выканаўцаў, аб'яднаных выпадковасцю Prestige. Ён нанова адкрыў для сябе мову ў 2017 годзе, а ў 2019 годзе пачаў вучыцца ў Афіцыйнай моўнай школе Ла-Карунья, што прынесла яму прызнанне Celga 4, амаль самы высокі ўзровень кампетэнцыі. Любоў да мовы нават падштурхнула яго да напісання вершаў для часопіса Xistral і да стварэння першага галісійска-расейскага слоўніка, даступнага ў інтэрнэце.
Пераклад класіка Пастарнака вельмі шмат значыць для абедзвюх культур. Паводле слоў Дзюбы, у Расіі ёсць вялікая цікавасць да Галіцыі. «Я ведаю больш перакладчыкаў з галісійскай на рускую, ёсць нават цэнтр галісістыкі ў Санкт-Пецярбургу і анталогія галісійскіх пісьменнікаў, асабліва Разаліі дэ Кастра, якую там вельмі цэняць». Нягледзячы на такую цікавасць, праўда ў тым, што перакладчыкаў з рускай на галісійскую не так шмат з-за глыбокіх ведаў кастэлаўскай мовы, якіх патрабуе гэтая праца. Хаця Дзюба прызнае, што пераклад твора Пастэрнака з'яўляецца справай «вялікай адказнасці» з-за важнасці назвы, ён гатовы прымаць і іншыя замовы ў будучыні.
Ад Галісіі да Японіі
Але расейская — не адзіная экзатычная мова, якая перакладаецца на галісійскую. Габрыэль Альварэс прыносіць мову ў Японію дзякуючы пакліканню, якое ён вызначыў яшчэ ў сярэдняй школе, калі пачаў цікавіцца японскай культурай, асабліва мангай. Паколькі я не мог знайсці ніводнага даступнага спосабу вывучэння японскай мовы, гэтаму маладому чалавеку з O Carballiño прыйшлося спачатку займацца гэтым самавукам у сярэдняй школе, а потым паглыбляць свае веды ў галіне пісьмовага і вуснага перакладу, хаця яму спатрэбілася пяць гадоў навучання, каб быць у стане перакласці свой першы тэкст.
Вы вывучалі ступень магістра лінгвістыкі ў Японіі, ва ўніверсітэце Кобе, з магчымасцю выступіць у 2009 годзе, калі пісьменнік Харукі Муракамі вучыўся ў Сант'яга, каб атрымаць узнагароду. «Мне ўдалося сустрэцца з ім асабіста, і ў выніку гэтай сустрэчы яны папрасілі пераклад на галісійскую мову яго твора «Tras do solpor»». У дадатак да гэтай назвы Альварэс прывёз на галісійскую мову творы «Unha noite no tren da Vía Láctea» Кэнджы Міядзавы, які ўяўляе сабой падборку апавяданняў, і «O ganso salvax» Моры Огаі.
Альварэс згодны з Дзюбай і нагадвае, што важная частка перакладчыцкай працы — веданне дзвюх моў і культур, з якімі ты працуеш. Таму, хаця ён і прафесійна перакладае з японскай на галісійскую, у іншы бок не адважыўся б, бо не з'яўляецца мясцовым. У любой будучыні прафесіі гэта будзе аптымістычным знакам, таму што зараз «ёсць добрая агульная панарама перакладаў, шмат што друкуецца на галісійскай мове, асабліва класіка». А гэта тое, што выдаўцы робяць стаўку на экзотыку.
Ад Японіі і Расіі да халодных краёў Паўночнай Еўропы. Шведскія і нарвежскія творы можна чытаць і на галісійскай мове дзякуючы працы перакладчыцы Ліліяны Валадо. Цікаўнасць прывяла яе ў Швецыю па праграме Erasmus, калі яна вывучала вусны пераклад, і менавіта тады яна пачала знаёміцца з мовай і зацікавіцца перакладам дзіцячай і юнацкай літаратуры. У Валадару яму спатрэбілася ўсяго два гады, каб выйсці на ўзровень, неабходны для перакладаў. Прэм'ера адбылася ў 2003 годзе з класікай «Os irmáns corazón de león», творам шведкі Астрыд Ліндгрэн, аўтаркай «Піпі Кальцасларгас», і з нарвежскага перакладу вядомага рамана «Дом касцякоў» Генрыка Ібсена. , для Editorial Xerais . Багацце і разнастайнасць мовы Blanco Amor.
