Askush nuk e paralajmëroi shoferin që u ndal në mes të zjarrit Bejís, i cili po udhëtonte pa personel të tjerë, për rrezikun.

“Treni u fut drejt e në flakë. Pas 15 minutash fillova të dëgjoja zëra dhe të shihja njerëz që ecnin përgjatë shinave. “Dhjetë minuta më vonë, ai u kthye dhe mori njerëzit që po ecnin.” Ky është raportimi i një prej dëshmitarëve të incidentit të ndodhur pasditen e së martës, ku disa pasagjerë në një tren që mbulonte itinerarin Valencia-Saragoza u plagosën kur dilnin nga vagonët kur autokolona ndaloi pranë zjarrit të Bejís (Castellón). Makina e trenit pa e ditur u fut në strofkën e luanëve, ndërsa pasagjerët i pushtoi paniku. Policia Gjyqësore ka tentuar të zbardhë faktet dhe Renfe ka hapur edhe një hetim për një ngjarje që rezultoi me katër të plagosur rëndë si pasojë e djegieve dhe dhjetëra të tjerë plagosje të lehta. Nga pesë që mbeten të shtruar në spital, parashikimi më i keq i paraqitur është një grua 62-vjeçare, e cila është dashur të evakuohet nga vendi i ngjarjes me helikopter. Nuk kishte asnjë njoftim urgjence ose të mbrojtjes civile që pengonte udhëtimin në atë rrugë, kështu që treni u nis normalisht nga kryeqyteti Turia pak para katër e gjysmë pasdite. Gjithçka tregon se ka një përgjegjësi për koordinim mes menaxhmentit të ekipit të zjarrfikësve dhe Adif-it, i cili është ai që menaxhon infrastrukturën hekurudhore. Versione kontradiktore Ndryshimi i menjëhershëm i drejtimit të erës përmbysi të gjitha parashikimet dhe i afroi flakët më shumë binarëve. Në fakt, një tren tjetër kishte bërë të njëjtin udhëtim pa probleme po atë mëngjes. Në kulmin e Torasit dhe përpara resë së tymit dhe shiut të hirit që vinte nga zjarri brutal që ka djegur afro dhjetë mijë hektarë, inxhinieri u autorizua të kthehej në stacionin e fundit, Kabriel. Nga atje, versioni i asaj që ndodhi midis orës 17:54 dhe 18:20, i ofruar nga kompania hekurudhore, autoritetet e Valencias dhe ai i disa prej 49 viktimave, është kontradiktor. Pasagjerët sigurojnë se në asnjë moment nuk është thyer xhami nga paniku, siç kanë siguruar nga Renfe, por dyert e trenit janë hapur me miratimin e makinistit, gjë që e përjashtojnë edhe sindikatat. “Ne kishim shikuar dritat nga larg për më shumë se 20 minuta, por kur ndjeva erën e tymit brenda, iu afrova shoferit për ta pyetur. Ajo nuk mund të bënte asgjë sepse po priste qëllimet”, thotë Virginia, një nga pasagjerët e trenit për ABC. Sipas dëshmitarëve, shoferi ishte shumë nervoz dhe vrapoi nga njëra anë në tjetrën me telefonin në dorë. Ai u përpoq të kthehej mbrapa, por pak sekonda më vonë treni u bllokua dhe tmerri u përhap. “Mezi prisnim urdhrat, ishte çështje jete a vdekjeje. Unë u thashë atyre se po të qëndronim do të vdisnim të gjithë. Pas bllokimit, shoferi u bë më nervoz dhe më kërkoi ta ndihmoja”, ka shpjeguar pasagjeri. “Më pas ajo hapi dyert dhe tha që kushdo që mund të vraponte duhet të vraponte”, tha Virginia. Birtukan López Clemencia, një tjetër pasagjer i lidhur me ngjarje të ngjashme. "Së pari, ai hapi një derë tjetër (atë në të djathtë) për të kontrolluar situatën, por oksigjeni brenda trenit ndezi flakët dhe ne u trembëm," komentoi ai. "Kur dolëm në shina, mora një mavijosje në gjurin tim të majtë, celulari im nuk funksionoi, nuk kishte asnjë sinjal dhe vrapova sa më shpejt që munda pas Virxhinias." Njerëz të tjerë mbetën në tren ndërsa një grup prej tetë personash arritën të thërrisnin shërbimet e urgjencës, sipas rrëfimeve të dëshmitarëve me të cilët ABC mundi të fliste. “Në tren kishte të moshuar dhe fëmijë. Nuk munda të flija sonte sepse jam i traumatizuar. Mendoni se të gjithë ata njerëz që rrinin brenda po digjeshin për vdekje” Pasagjeri i trenit Pablo Carpio “Jam në pushim mjekësor, me shumë ankth dhe me frikë në trup. Më bëjnë trull, njerëzit që kanë ngelur janë se ka pasur fëmijë dhe të rritur. Të gjithë ata që mund të bëheshin pis e bënë atë. Nuk mund të ketë vetëm një shofer në tren! Ndjenjat tona u braktisën,” shpjegoi Birtukan mes lotësh. "Nuk ishte askush tjetër, vetëm shoferi," tha Pablo Carpio García, një udhëtar i ri që gjithashtu iku me një tortë. “Ata që vrapuan me mua nuk u dogjën. Vendimi ynë dukej si vendimi më i mirë. Kam humbur të gjithë valixhen time. Ne kemi krijuar një grup në rrjetet sociale që të dini realitetin. Punët tona në zjarr! Të rinjtë shkuan më shpejt dhe nuk e di si arritën të tjerët. Më pas, disa vendas na ndihmuan të shkonim në qytetin më të afërt,” thotë ai. “Në tren kishte të moshuar dhe fëmijë. Nuk munda të flija sonte sepse jam i traumatizuar. Mendoni se të gjithë ata njerëz që qëndruan brenda po digjeshin për vdekje”, këmbëngul ai. Versioni zyrtar është i ndryshëm. Sindikatat besojnë se veprimet e shoferit ishin korrekte dhe parandaluan një tragjedi të madhe për shkak të mungesës së kontrollit dhe nervozizmit të pasagjerëve në vagona, në përputhje me atë që deklaroi presidenti i Generalitat Valenciana, Ximo Puig. Lajme të ngjashme Standardi Jo aksident treni në Valencia Drejtuesi i trenit që ndaloi në mes të zjarrit të Bejís: "Ai që mund të vrapojë, le të vrapojë" Standardi i Marcos Gómez Jiménez Jo "Treni u fut direkt në flakë": Policia Gjyqësore hetoni incidentin me lëndime të rënda në zjarrin e Bejís Toni Jiménez Shumë i prekur nga ajo që ndodhi, shoferi do të shërohet nga lëndimet e lehta në krahë që pësoi ndërsa përpiqej të bënte që pasagjerët që kishin braktisur trenin të vuanin përsëri përpara se të ktheheshin prapa. Diego Martín, zëdhënës i Unionit Spanjoll të Makinistëve Hekurudhor (SEMAF), kundërshton se ishte ajo që hapi derën e trenit, siç thonë pasagjerët. “Kjo bie ndesh me sjelljen normale, sepse për të evakuuar trenin do të ishte dhënë leja e dyerve dhe nuk do të ishte e nevojshme të thyheshin xhamat dhe të zhbllokoheshin dhe aktivizoheshin pajisjet e alarmit siç ndodhi”, thotë ai për ABC. Stuhisë perfekte i duhej shtuar edhe një faktor tjetër: është një itinerar me densitet të ulët trenash, ndaj nëse do të kishin kaluar më shumë autokolona, ​​do të kishte monitorim më aktiv të situatës. Prania e më shumë stafit – që sipas ligjit nuk është e nevojshme nëse dyert janë automatike dhe shoferi ka komunikim me pasagjerin, siç ishte rasti – do të kishte ndihmuar gjithashtu në qetësimin e nervave, pranon sekretari i përgjithshëm i CGT në Valencia, Juan. Ramón Ferrandis.. “Në ndërrimin e kabinës, njerëzit ndoshta kanë interpretuar se shoferi po ikte, kur ishte e kundërta.