Formularz 720 to deklaracja informacyjna, za pomocą której podatnicy mieszkający w Hiszpanii powiadamiają organy podatkowe o aktywach i prawach znajdujących się za granicą, takich jak nieruchomości, rachunki bankowe i inne aktywa finansowe.
27 stycznia 2022 r. wraz z publikacją wyroku w sprawie C-788/19 walka zainicjowana przez AEDAF w 2013 r. przeciwko tej informacji informacyjnej kończy się uznaniem jej za niezgodną z prawem unijnym.
TSUE zaczyna od stwierdzenia, że zmiany wprowadzone ustawą 7/2012 z dnia 29 października w LGT, IRPF i podatku od osób prawnych stanowią ograniczenie w swobodnym przepływie kapitału, ponieważ zniechęcają hiszpańskich inwestorów do inwestowania w innych państwach. albo uniemożliwia im to lub ogranicza ich możliwość, a także uznaje za nadużycie, nieproporcjonalność, kwalifikację tych towarów znajdujących się za granicą jako nadużycie, nieproporcjonalność, ustanowiony system dotyczący skutków nieprzestrzegania lub niedoskonałości lub nieterminowego wykonania obowiązku zgłoszenia majątku i praw znajdujących się za granicą "nie usprawiedliwiony". zysków kapitałowych”, w praktyce bez możliwości powołania się na receptę.
TSUE uważa, że przepis taki jak analizowany, który zakładał istnienie oszukańczego zachowania ze względu na sam fakt spełnienia określonych wymogów bez umożliwienia podatnikowi obalenia tego domniemania, wykraczałby poza to, co jest konieczne do osiągnięcia celu zwalczania uchylania się od opodatkowania … i obchodzenia przepisów oraz nie uzasadnia istnienia ograniczenia w przepływie kapitału.
Dodaje też, że upoważniając hiszpańskie przepisy administracji podatkowej do bezterminowego uregulowania podatku należnego od aktywów lub praw za granicą, które nie zostały zadeklarowane lub zostały zadeklarowane w sposób niedoskonały lub nieterminowy w modelu 720 , wywołuje nie tylko nieprzewidywalny skutek, ale także pozwala organowi podatkowemu zakwestionować nabyte już przez podatnika przedawnienie, co sprzeciwia się fundamentalnemu wymogowi, jakim jest pewność prawa.
W odniesieniu do proporcjonalności kary w wysokości 150% podatku obliczonego od kwot odpowiadających wartości towarów lub praw posiadanych za granicą, TSUE uznaje tę karę za wygórowaną, zwracając uwagę, że – choć Hiszpania twierdzi, że kara ta sankcjonuje zobowiązanie z zastrzeżeniem podatku, bezsporne jest, że jej nałożenie jest bezpośrednio związane z naruszeniem obowiązku czysto deklaratywnego i stwierdza, że wspomniana grzywna w wysokości 150% stanowi nieproporcjonalną ingerencję w swobodny przepływ kapitału do tego stopnia, że „może prowadzić do bzdur, które zakłada, że nawet przy 100% wartości aktywów i praw za granicą dług podatkowy nie może zostać zaspokojony.
I wreszcie, TSUE zajmuje się proporcjonalnością ustalonych grzywien związanych z nieprzestrzeganiem, niedoskonałą lub nieterminową zgodnością z modelem 720, przy czym grzywny mogą być 15, 50 lub 66 razy wyższe niż te mające zastosowanie do podobnych naruszeń w postępowaniu czysto sądowym. i których łączna kwota nie jest ograniczona, uznając, że wspomniane grzywny stanowią nieproporcjonalne ograniczenie swobodnego przepływu kapitału.
Z tego zdania wynika, że istnieje niepodważalna odpowiedzialność dziedziczna Administracji, uprawnienie, które przysługuje podatnikom nawet w przypadku uprawomocnienia się sankcji.
Artykuł 32.5 ust. 40 ustawy 2015/1 z dnia XNUMX października ustanawia wymogi żądania odpowiedzialności finansowej za szkody wyrządzone w wyniku zastosowania zasady uznanej za sprzeczną z prawem Unii Europejskiej. Jest to postępowanie bardzo ograniczone: podatnik terminowo odwołał się od wyrządzającego szkodę aktu administracyjnego i uzyskał orzeczenie o oddaleniu, o ile zarzucił w tym postępowaniu naruszenie prawa Unii Europejskiej. .
W związku z tym nakazem Komisja podjęła działania prawne w czerwcu 2020 r., do czasu wydania przez TSUE orzeczenia w sprawie trybu odpowiedzialności ojcowskiej, zarzucając jej, że jest ona sprzeczna z zasadą skuteczności poprzez przekształcenie odpowiedzialności ojcowskiej ustawodawcy państwowego na konsekwencją naruszenia prawa unijnego przez poszkodowanego do wcześniejszego wytoczenia powództwa na akt administracyjny, nawet gdy szkoda wynika bezpośrednio z prawa.
Z tych wszystkich powodów przewidywalne jest nowe orzeczenie TSUE, które albo zmusiłoby państwo do przemyślenia od podstaw systemu odpowiedzialności ojcowskiej w przypadku naruszenia prawa wspólnotowego, albo, przynajmniej w tym konkretnym przypadku, modelu 720 (i wszystkie te, które zostały zniesione i zostaną zniesione), rozluźnij ograniczenia.
Ponadto zdanie to otwiera drogę do składania reklamacji przez każdą osobę fizyczną lub prawną ukaraną za nieprzestrzeganie lub niedopełnienie lub nieterminowe wykonanie obowiązku informacyjnego nałożonego przez model 720 w celu żądania zwrotu wypłaconego.
A co do dokonanych korekt, trzeba będzie przeanalizować każdy przypadek z osobna, w zależności od tego, czy korekty były dobrowolne, czy narzucone.
Tym samym przy rozliczeniach dobrowolnych konieczne będzie zajęcie się deklaracją składaną co do roku, w którym narodził się majątek lub prawa, powołując się na instytucję przedawnienia nieuzasadnionych uregulowanych zysków kapitałowych, nawet jeśli pochodzą one z wyznaczonych okresów podatkowych.
A w narzucanych regulacjach konieczne będzie rozróżnienie wśród innych szczegółów sytuacji, w których akt zgodności został upubliczniony lub nie. W każdym razie od teraz wszyscy podatnicy mieszkający w Hiszpanii z niezadeklarowanymi aktywami i/lub prawami za granicą będą mogli dobrowolnie uregulować swoją sytuację, nie obawiając się odstraszającego systemu sankcji, który zrównuje dobrowolne uregulowania z tymi wynikającymi z działań inspektorów
