INE opublikował "Atlas dystrybucji dochodów gospodarstw domowych", ze średnim dochodem netto na osobę i gospodarstwo domowe według sekcji spisowych, czyli minimalnym podziałem administracyjnym, maksymalnym możliwym poziomem szczegółowości. Daty odpowiadają rokowi 2020.
Sprawdź, czy Twój czynsz jest wyższy lub niższy niż mediana dla Twojej okolicy. Sprawdź średni roczny dochód na osobę na każdej ulicy w Hiszpanii, prowincja po prowincji, gmina po gminie, dzielnica po dzielnicy. Poruszaj się po mapie i klikaj sekcje, aby zobaczyć dane o najwyższym poziomie wysokości.
Mieszkańcy północnej połowy Hiszpanii są bogatsi niż południowi. Dochody mediów wzrosły do ponad 30.000 4.000 euro rocznie i osób mieszkających w różnych obszarach podatkowych Madrytu, Barcelony czy Balearów. Ale są też tacy, których średni roczny dochód wynosi średnio blisko XNUMX euro. Tak jest w wielu prowincjach południowej Hiszpanii.
Dzielnice o najwyższym średnim rocznym dochodzie netto na mieszkańca, według danych z 2020 roku, znajdują się głównie w Madrycie i Barcelonie. Prowincje Gerona i Baleary również skupiają większość swoich dzielnic w grupie o najwyższych średnich dochodach. Wręcz przeciwnie, prowincje Kadyks, Badajoz, Almería i Sewilla skupiają największą liczbę dzielnic w grupie mediów o najniższych czynszach.
Różnice między gminami
Ale nierówność występuje nie tylko między północą a południem, ale występuje również w różnych dzielnicach tego samego miasta, nawet między dzielnicami. Na przykład w Madrycie M-30 działa jako separator poziomów czynszów. Wewnątrz najwyższy, na zewnątrz najniższy. Chociaż w obrębie M-30 istnieją również duże różnice po jednej i drugiej stronie niektórych ulic. Tak jest w dystrykcie Tetuán. Ulica Bravo Murillo działa jak niewidzialna bariera, która dzieli od strony zachodniej odcinki o wartości poniżej 10.000 30.000 euro na osobę do wynajęcia, a odcinki o wartości około XNUMX XNUMX euro na osobę po stronie wschodniej, w kierunku Paseo de la Castellana.
W stolicy Barcelony są też duże różnice między poszczególnymi obszarami. Dzielnice El Raval i Pueblo Seco są znacznie uboższe niż miejska restauracja. W stolicy Sewilli dzielnica El Nervión jest jedną z najbardziej ekskluzywnych. W stolicy Walencji istnieje wyraźna różnica między wysokimi dochodami w centrum a niższymi na peryferiach.
INE opublikował w piątek Atlas dystrybucji gospodarstw domowych (ADRH), w którym pokazuje różnice w dochodach gospodarstw domowych i osób według gmin i sekcji spisowych. Jest to badanie przeprowadzone w gminach powyżej 2.000 mieszkańców odpowiadające rokowi 2020.
Różnica między gminami
Spośród hiszpańskich gmin liczących ponad 2.000 mieszkańców trzy z najwyższym średnim rocznym dochodem netto na mieszkańca w 2020 r. to Pozuelo de Alarcón (Madryt) z 26.009 22.806 euro, Matadepera (Barcelona) z 22.224 XNUMX euro i Boadilla del Monte (Madryt). ), z XNUMX XNUMX euro.
Z kolei gminy liczące ponad 2.000 mieszkańców z najniższą średnią roczną netto na mieszkańca to El Palmar de Troya (Sewilla) z 6.785 euro, Iznalloz (Granada) z 7.036 euro i Albuñol (Granada) z 7.061 euro .
Miasta, w których koncentrowało się bogactwo
Stolicami prowincji o najwyższym procencie przedziałów podlegających opodatkowaniu z najwyższą średnią roczną netto na mieszkańca (10%, które zarabiają najwięcej) są San Sebastián (57,6%), Gerona (41,0%) i Madryt (39,8%). Z kolei Guadalajara (3,4%), Huelva (2,8%) i Pontevedra (1,6%) prezentują najniższy odsetek bardzo bogatych sekcji spisowych.
W sumie 62,2% ludności Kraju Basków mieszka w sekcjach spisowych o wysokich dochodach, podczas gdy w przypadku Estremadury odsetek ten wynosi 7,6%. Wręcz przeciwnie, 59,5% ludności Andaluzji żyje w obwodach spisowych o niskich dochodach. W Kraju Basków odsetek ten wynosi 1,1%.
