Ryzyko, jakie Chiny podejmują w swoim wyścigu kosmicznym, po raz kolejny postawiło cały świat w stan gotowości. 23-tonowy etap rakiety Long March 5B (CZ-5B), wystrzelonej w przeszłości przez azjatyckiego giganta, spadł w niekontrolowany sposób na Pacyfik w ten piątek po kilkukrotnym okrążeniu Ziemi. Na swojej trajektorii przeleciał nad Półwyspem Iberyjskim, z tego powodu dziś rano ochrona ludności została zmuszona do zamknięcia przestrzeni powietrznej kilku hiszpańskich lotnisk, w tym Barcelony, Reus (Tarragona) i Ibizy, na około 40 minut (od godz. :9.20 rano) na przelot obiektu kosmicznego.
Rakieta dotarła na orbitę ziemską w poniedziałek (31 października) po wystrzeleniu Mengtian, trzeciego i ostatniego modułu stacji kosmicznej Tiangong, jednej z wielkich ambicji Chin w kosmosie. Od tego czasu centralny stopień rakiety spada z powodu tarcia z atmosferą, nie wiedząc przez kilka zapierających dech w piersiach godzin dokładnie, gdzie i kiedy spadnie „w sposób niekontrolowany” przez cały dzisiejszy dzień. .
Chińska rakieta weszła w atmosferę o godzinie 11.01
Przedział czasowy określony przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa Lotniczego (EASA) dla katastrofy CZ-5B przypadał między 9.03:19.37 a 11.01:XNUMX czasu półwyspu hiszpańskiego. Wreszcie, jak poinformowały Siły Kosmiczne Stanów Zjednoczonych (Dowództwo Kosmiczne USS), kawałek kosmicznego śmiecia wszedł w atmosferę o godzinie XNUMX:XNUMX na południowym Pacyfiku.
#USSPACECOM może potwierdzić, że rakieta Long March 5B #CZ5B Chińskiej Republiki Ludowej ponownie weszła w atmosferę nad południowo-środkowym Pacyfikiem o godzinie 4:01 czasu MDT/10:01 UTC w dniu 11/4. Aby uzyskać szczegółowe informacje na temat lokalizacji niekontrolowanego uderzenia ponownego wejścia, ponownie odsyłamy do #PRC.
— Dowództwo Kosmiczne USA (@US_SpaceCom) 4 listopada 2022 r
EASA zwróciła uwagę, że ze względu na swoją wiedzę obiekt jest jednym z największych kawałków szczątków, które ponownie dostały się do atmosfery w ostatnich latach, za co zasługuje na „staranne monitorowanie”.
Dlaczego nie było wiadomo, gdzie spadnie rakieta?
„Kiedy obiekt znajduje się na tak małej wysokości, wpływ atmosfery jest tak silny, że trudno jest prognozować długoterminowo”
Cezar Arza
Szef misji analitycznej INTA
„Problem, gdy obiekt znajduje się na tak małej wysokości, polega na tym, że wpływ atmosfery jest tak silny, że trudno jest przewidzieć okres dłuższy niż kilka godzin” – wyjaśnił César Arza, szef analizy misji w Narodowego Instytutu Technologii Lotniczych (INTA), o tym, dlaczego do ostatniej chwili nie było znane miejsce uderzenia rakiety. Rakieta poruszała się z prędkością kilometrów na sekundę i opadała kilka kilometrów na godzinę. Ponieważ było coraz bliżej, możliwe było udoskonalenie prognoz.
Eurocontrol poinformował o niekontrolowanym ponownym wejściu chińskiej rakiety w atmosferę. Zero Rate została ustalona w celu określenia obszarów hiszpańskiej przestrzeni powietrznej, co może mieć wpływ na ruch lotniczy w postaci opóźnień na ziemi i odchyleń od trasy lotu. pic.twitter.com/kfFBYG9s8z
— 😷 Air Controllers 🇪🇸 (@controladores) Listopad 4, 2022
Chociaż znaczna część korpusu rakiety spłonie w atmosferze, niektóre z największych i najbardziej odpornych elementów mogły przetrwać i uderzyć w ocean. „Prawdopodobieństwo, że (rakieta) spadnie na zamieszkane miejsce i spowoduje szkody materialne, jest bardzo małe” — domyśliła się Arza, zanim poznała cel Długiego Marszu.
Trzeci raz w ciągu dwóch lat istnieje ryzyko związane z chińskim materiałem kosmicznym
Już trzeci raz w ciągu dwóch lat chińskie władze kosmiczne wygenerowały to ryzyko. Ostatni przypadek miał miejsce w lipcu, kiedy rakieta wysyłająca drugi moduł na stację Tiangong rozpadła się nad Azją Południowo-Wschodnią.
Inne rakiety orbitalne są zaprojektowane tak, aby pierwsze człony zanurzały się w oceanie lub lądowały na niezamieszkanym lądzie wkrótce po starcie. W przypadku Falcona 9 lub Falcona Heavy firmy SpaceX opada w jednym kawałku i może latać, aby go użyć. „Każdy stosuje swoje protokoły. Na przykład, kiedy europejscy Arianie opuszczają satelitę na orbicie, oszczędzają część paliwa na kontrolowany powrót tego stopnia rakiety. Chińczycy tego nie robią, ukrywając się za tym, że ryzyko wyrządzenia szkód osobowych lub materialnych jest znikome, podobnie jak wygrana w lotto 20 razy z rzędu” – mówi Arza.
Trajektoria CZ-5B EUSST
Jak wyjaśnił, Chiny „przeprowadzają analizę ryzyka i wysiłku. Czują, że skoro ryzyko jest tak małe, to nie warto podejmować dodatkowego wysiłku”. Jednak ten akt został spowodowany „zaniedbaniem” ze strony NASA i nie może być spowodowany spadającymi szczątkami innej uciekającej chińskiej rakiety. „Czy to jasne, że Chiny nie spełniają swoich standardów odpowiedzialności w odniesieniu do kwestii kosmicznych” – powiedział Bill Nelson, administrator amerykańskiej agencji kosmicznej.
„Zaleca się, aby Chiny przeprowadziły kontrolowane manewry ponownego wejścia i uniknęłyby międzynarodowej reakcji” – mówi Arza. We wszystkich przypadkach zdarzenia te „są bardzo spektakularne, jak alarm mCZeteorytu przejeżdżającego milion kilometrów, ale to bardziej medialny szał niż realne ryzyko”.
Tak to wpłynęło na lotniska
Jednak jako środek ostrożności i zgodnie z zaleceniami EASA i dyrektywami międzyresortowej komórki kierowanej przez Departament Bezpieczeństwa Narodowego, Enaire zarządził coś wyjątkowego: całkowite zamknięcie operacji lotniczych na 40 minut, między 9.40:10.20 a 200:5: 100 rano, na poziomym odcinku o długości XNUMX kilometrów, który obejmował całą trasę szczątków rakiety od jej wejścia przez Kastylię i León do wyjścia przez Baleary. CZ-XNUMXB w bardzo krótkim czasie przemieścił się na północ Hiszpanii, kierując się do francuskiego miasta położonego około XNUMX kilometrów na północ od Madrytu, wjeżdżając z Portugalii i opuszczając archipelag Balearów.
Aena oszacowała, że miejsca dotknięte tą stratą to ponad 300 z łącznie 5.484 operacji zaplanowanych na hiszpańskich lotniskach. Możliwość, że Enaire zdecyduje, że zostanie to zrobione w przestrzeni powietrznej, zostanie uzgodniona po 48 godzinach dziennie. Decyzja w sprawie wniosku nie zostanie podjęta w momencie wydania zaświadczenia, że trajektoria orbity szczątków rakiety, która przed upadkiem będzie zmieniać się wokół Ziemi, miała przecinać półwysep z zachodu na wschód i było to wyraźnie zdefiniowane.
