ngel Expósito: Lichaam op de grond

VOLGEN

Pío Cabanillas Gallas vertrok en zei: "Body to the ground, our are coming", verwijzend naar de ramp tijdens de ontbinding van UCD. Het is niet om vergelijkingen te maken, maar wees voorzichtig!

Ze zeggen dat Adenauer zei: "In het leven zijn er drie soorten vijanden: gewone vijanden, dodelijke vijanden en partijgenoten." Bevestigd.

En gisteravond liet José, een luisteraar, op 'La lantern' de volgende boodschap achter: «Dat God ons beschermt tegen de artillerie van de vijand, want zelfs God redt ons niet van de onze». Je moet onhandig zijn.

Elk van de drie dient om het beschamende spektakel te illustreren dat deze week in première ging met het hoofdkwartier van de PP als hoofdpodium en met bijgerechten in Puerta del Sol en

in Cibeles.

Ik vraag me af geïntrigeerd: wat kan er slecht rotzooien met zo'n betrokken Carromero?

Wat het ook is (van de vijand, de raad), Otegui had gelijk: je moet nog twee jaar krijgen van Sánchez in La Moncloa zodat hij er nog vier kan volgen. Wat de ETA-leden, de coupplegers en de Chavista's zich niet konden voorstellen, is dat het zo gemakkelijk voor hen zou zijn. Het is al bekend: 'Als de vijand een fout maakt, kun je hem maar beter niet afleiden'.

En ja, in de tussentijd... de politie die de echtgenoot van de directeur van de Guardia Civil onderzoekt, beschuldigde Ada Colau, Mónica Oltra en haar vrienden van het verdoezelen van schandalen, een 'bilaterale' ontmoeting tussen de regering en de Generalitat, Marlaska die gevangenen vrijlaat, de gevangenen die op de slachtoffers spugen, benzine en diesel geregistreerd... en die van de PP die hun ogen uitstaken.

De schuld en het tekort verdwenen, de Europese fondsen die niet aankomen (behalve de vrienden), de inflatie boven de 6 procent, de zzp'ers trillen voor de zoveelste belastingverhoging, het platteland bidt om regen, en in de PP de lever rauw eten. En in het openbaar. Een erger probleem kun je niet aan. Of misschien kan het erger. En zo niet... laten we wachten tot volgende week.

PS Dit is van Churchill: “De ergste vijanden zitten niet op de tegenoverliggende bank (voor Labour). De ergste zijn degenen die achter (hun eigen) zitten”.