De constitutionele hervorming begint in Italië. De Italiaanse premier, Giorgia Meloni, begint deze dinsdag aan een lange en gecompliceerde weg om de grondwet in presidentiële sleutel te hervormen, een project dat haar grote verkiezingsbelofte was. In het Congres van Afgevaardigden ontvangt de premier door afscheiding alle politieke partijen.
Voor Meloni, die de steun voor rechts bij de algemene verkiezingen op 25 september hoog in het vaandel heeft staan, is zijn verkiezingsoverwinning het startpunt voor de authentieke Tweede Republiek. Zijn inzet is een verandering in de regeringsvorm, een van de prioriteiten van de leider van de Broeders van Italië, die hij als volgt uitlegt: "We zijn er vast van overtuigd dat Italië een constitutionele hervorming in presidentiële zin nodig heeft, die stabiliteit en herstelt de centraliteit van de volkssoevereiniteit. Een hervorming die het mogelijk maakt om te evolueren van een 'gespreksdemocratie' (gespreksdemocratie) naar een 'beslissende' democratie (beslissende democratie)”.
In wezen is deze term - 'beslissende' democratie - niet geheel nieuw. Het werd gebruikt door de voormalige socialistische premier Bettino Craxi in de jaren 80 van de vorige eeuw. Craxi introduceerde het thema van "decisionism" (het vermogen om snel een probleem onder ogen te zien en op te lossen), om de noodzaak te ondersteunen om een semi-presidentiële republiek naar Engels model op te richten. Op dat moment beleefde Italië een zware economische crisis, met inflatie, geen groei en frequente overheidscrises. In zekere zin is die dynamiek bijna tot op de dag van vandaag doorgegaan.
Meloni stelt als uitgangspunt ook een semi-presidentiële republiek voor: "We willen de hypothese van semi-presidentialisme naar Engels model, die in het verleden brede goedkeuring kreeg van centrumlinks, maar we blijven openstaan voor andere oplossingen. ook."
eventueel referendum
Meloni staat open voor dialoog, maar stelt duidelijk dat als ze niet voldoende parlementaire steun heeft (een tweederde meerderheid van het parlement is nodig om de grondwet te hervormen), rechts een referendum zal houden om de hervorming goed te keuren. “Het moet duidelijk zijn dat we de hervorming van Italië niet zullen opgeven ondanks bevooroordeelde tegenstand. In dat geval zullen we handelen in overeenstemming met het mandaat dat de Italianen ons op dit gebied hebben gegeven: Italië een institutioneel systeem geven waarin degene die wint vijf jaar regeert en uiteindelijk in de peilingen wordt beoordeeld op wat hij heeft bereikt. .
Ook de minister van Buitenlandse Zaken, Antonio Tajani, coördinator van Forza Italia, is heel expliciet als hij er in een interview op RAI op wijst dat als de oppositie nee zegt tegen de grondwetsherziening, "we gaan toch door, dan zullen er een volksraadpleging". Tajani zei dat "voor Italië zie ik dat de 'première' de meest geaccepteerde oplossing is door de politieke krachten". Met andere woorden, een variant van de parlementaire regeringsvorm die voorziet in een sterke en autonome rol voor de regeringsleider, en tevens zijn directe volksinhuldiging vastlegt, zo niet in de wet.
Voor Meloni, die de steun voor rechts bij de algemene verkiezingen van 25 september hoog in het vaandel heeft staan, is zijn verkiezingsoverwinning het startpunt voor de authentieke Tweede Republiek.
Alle oppositiepartijen geven aan geschillen aan te gaan met de regering, maar waarschuwen dat de hervorming geen afleiding mag worden van andere problemen in het land, zoals immigratie en goed beheer van Europese fondsen voor het wederopbouwplan. Meloni's taak is erg moeilijk. Het volstaat om aan te geven dat Italië tientallen keren geprobeerd heeft de grondwet te hervormen om de regeringen stabiliteit te geven. Ze faalden allemaal, onder meer omdat de partijen altijd bang waren de macht te verliezen.
