Umbætur á fóstureyðingarlögum eru í gildi · Lögfræðifréttir

Fimmtudaginn 2. mars, lífræn lög 1/2023, 28. febrúar, eða almennt kölluð umbætur á fóstureyðingarlögum, hafa tekið gildi, sem innleiðir röð breytinga á lífrænum lögum 2/2010, frá 3. mars um kynlíf og æxlun. heilsu og valfrjálsri truflun á meðgöngu og nálægð, kynna tækin og mannauðinn sem nægir til að tryggja réttinn á öllu yfirráðasvæðinu við jöfnuð.

Sömuleiðis er hugað að kynlífsfræðslu á öllum námsstigum, unnið að því að afgreiða sértæka stefnu fyrir konur með fötlun, hafna sérhæfðri þjónustu, tekið er sérstaklega tillit til aðstæðna og sérstakra tímabundinna fötlunar vegna algengra viðbragða á vinnumarkaði þar í landi. hvort konan sé með afleidda fötlunarblæðingar eða afleidda tíðablæðingar sem tengjast ákveðnum meinsjúkdómum, svo og vegna truflunar á meðgöngu, hvort sem hún er af fúsum og frjálsum vilja eða ekki, á meðan hún fær heilsugæslu frá Heilbrigðisstofnuninni og er í vinnubanni, og þungun kvenna frá fyrsta degi þrjátíu og níundu viku, ókeypis tíðastjórnunarvörur eru komnar á fót í fræðslu-, hegningar- og félagsmiðstöðvum, rannsóknir og markaðssetning á getnaðarvarnarlyfjum fyrir karlmenn er komið á fót, herferðir verða kynntar og styrktar reglubundnar fundir sem miða að því að forvarnir gegn kynsýkingum, sem geta fylgt aðgerðum á menntasviði, ný þróun á réttinum til frjálsrar þungunarrofs og samviskusamlega mótmæli, og ofbeldistegundir sem eru til staðar á sviði kyn- og frjósemisheilbrigðis kvenna. .

Kynferðis- og æxlunarréttindi

Til að breyta greinum sem tengjast tilgangi staðalsins, skilgreiningum, leiðarljósi og gildissviði, er í textanum kynnt röð breytinga á I., II., III. og IV. kafla I. titils, sem hann hefur kallað „Stofnanalegar ábyrgð á sviði heilbrigðis-, kyn- og æxlunarréttinda.“

Varðandi I. kafla, sem nefnist „Stofnanaábyrgð á sviði heilbrigðis-, kynferðis- og æxlunarréttinda“, eru markmið og ábyrgðir opinbers valds víkkuð út og ný úrræði tengd lýðheilsu komið á. lagaleg viðurkenning á hugsanlegu ástandi tímabundinnar fötlunar sem stafar af afleiddum hamlandi tíðum sem tengjast sjúkdómum eins og legslímu, vefjagigt, bólgusjúkdómum í grindarholi, kirtilbólgu, legslímum, fjölblöðrueggjastokkum eða erfiðleikum við blóðflæði. Hvers konar tíðir, sem geta falið í sér einkenni ss dyspareunia, dysuria, ófrjósemi eða meiri blæðingar en venjulega, meðal annarra.

Að sama skapi standa til boða ókeypis dreifing á vörum til tíðastjórnunar á fræðslustöðvum í neyð, á félagsmiðstöðvum fyrir konur í hættu á útskúfun, svo og á stöðvum og öðrum stöðum þar sem fólk er svipt frelsi. . Söfnun tíðastjórnunarvara mun virða val notenda.

Í II. kafla, sem nú nefnist „Aðgerðir á sviði kyn- og frjósemisheilbrigðis“, er viðurkennt þá þjónustu og réttindi sem opinber þjónusta á að tryggja, þar sem greint er á milli kynheilbrigðis og frjósemisheilbrigðis. Í síðara tilvikinu, reglugerð um sérstaka stöðu tímabundinnar örorku fyrir konuna sem truflar meðgöngu, af fúsum og frjálsum vilja eða ekki, með þeim skilmálum sem settir eru í sameinuðum texta almennra laga um almannatryggingar, samþykktur með konunglegum lagaúrskurði 8. /2015, 30. október, svo og reglugerð um sérstakt ástand tímabundinnar örorku fyrir þungaðar konur frá fyrsta degi þrjátíu og níundu viku meðgöngu.

Að sama skapi verða stjórnvöld að tryggja aðgang að getnaðarvarnaraðferðum, þar með talið notkun reglulegra og brýnna, endanlegra og afturkræfa getnaðarvarnaraðferða, með sérstakri athygli að ávinningi eins og framsetningu stigvaxandi klínísks ávinnings við tiltæka valkosti, sem sýna fram á öryggi. . , og getnaðarvarnarlyf fyrir karlmenn, þannig að tryggja að virkni þeirra og öryggi sé studd af ströngum og vönduðum vísindalegum sönnunargögnum. Að sama skapi skaltu íhuga nægilega tilvist neyðargetnaðarvarnaraðferða sem tryggja eðlilega frammistöðu þjónustunnar miðað við beiðni hvers apótekaskrifstofu.

Með breytingu á III. kafla, sem nú nefnist „Aðgerðir á sviði menntunar og vitundar um kyn- og æxlunarréttindi“, þjálfun um kyn- og frjósemisheilbrigði í menntakerfinu og stuðningur við menntasamfélagið, bætt við tveimur forsendum sem fela í sér ráðstafanir um forvarnir gegn kynferðisofbeldi á vettvangi, tíðafræðslu, óformleg fræðsla, stofnanaforvarnir og upplýsingaherferðir og þjálfun innan marka lögfræði-, mennta- og félagsvísinda.

Kafli IV, „Aðgerðir á sviði menntunar og vitundarvakningar um kyn- og æxlunarréttindi“, fer frá því að vísa eingöngu til áætlunar um kynheilbrigði og æxlun yfir í að vísa til aðgerða fyrir skilvirka beitingu laga. , þar af fyrst nefnd stefnumörkun, en þróun hennar er stjórnað víðar.

Sjálfboðalokun meðgöngu

II. bálkur breytir sameiginlegum kröfum sem nauðsynlegar eru til að stöðva meðgöngu af frjálsum vilja til að tryggja að hægt sé að framkvæma inngrip á heilsugæslustöð eða í viðurkenndri einkamiðstöð.

Sem nýjung er rétt að taka fram að konur geta orðið þungaðar af fúsum og frjálsum vilja við 16 ára aldur, án þess að samþykki fulltrúa þeirra sé þörf, auk þess sem möguleiki er á að taka við konum sem gætu orðið þungaðar af sjálfsdáðum á fyrstu fjórtán vikum. meðgöngu að kröfu þungaðrar konu, þar sem skilyrði um fyrirframupplýsingar um réttindi, bætur og opinbera aðstoð til framfærslu fæðingar eru felldar niður og að þriggja daga umhugsunarfrestur sé liðinn.

Í sama skilningi, með tilliti til upplýsinga sem tengjast sjálfviljugri hlé á meðgöngu, er ekki kveðið á um að konur fái eingöngu viðbótarupplýsingar, eins og þær sem fengnar eru vegna mæðrahjálpar, ef þess er krafist, og aldrei sem skilyrði fyrir aðgangi að þjónustan.

Varðandi tryggingu aðgangs að þjónustunni, eftir að hafa lýst því yfir að notendum Heilbrigðiskerfisins beri að hafa aðgang að frjálsri hlé á meðgöngu við skilyrði virks jafnræðis, er komið fram að heilbrigðisyfirvöld sem ekki geta boðið upp á umrædda aðferð á landfræðilegu umfangi sínu, vísa notendum til miðstöð eða þjónustu sem hefur heimild fyrir þessa aðgerð, í bestu nálægð við heimili sitt, sem tryggir aðgengi og gæði inngripsins og öryggi notenda.

Sömuleiðis er bætt við ráðstöfunum til að tryggja upplýsingar um þjónustuna og til að tryggja opinbera heilbrigðisþjónustu, og viðurkenna beinlínis rétt heilbrigðisstarfsmanna til að mótmæla samviskusemi, sem einstaklingsákvörðun heilbrigðisstarfsfólks sem hefur beinan þátt í tengslum við hlé á sjálfviljugri meðgöngu, sem skal tjáð fyrirfram og skriflega, sem kveður á um ex novo skráningu samviskusala, sem munu vera í þeim tilgangi að beina iðkun á því að veita frjálsa meðgöngurrof, bæði á sviði lýðheilsu sem einkalífs.

Vernd og trygging fyrir kyn- og æxlunartjóni

Normið bætir nýjum kafla III við lögin, sem kallast „Vernd og trygging kyn- og æxlunarréttinda“.

Fyrsti kafli hans kveður á um umfang stofnanaábyrgðar opinberra stjórnvalda í þessum efnum, eflingu upplýsingaherferða og aðgerða um kyn- og frjósemisréttindi kvenna og stuðning við sérhæfða félagslega aðila.

Annar kaflinn fjallar um vernd og tryggingu kynlífs- og frjósemisúrræða á kvensjúkdóma- og fæðingarsviði, þar á meðal þjálfun starfsfólks í kvensjúkdóma- og fæðingarþjónustu og að því gefnu að áætlun um kyn- og frjósemisheilbrigði feli í sér forvarnir, uppgötvun og alhliða íhlutun til að tryggja kyn- og æxlunargalla á kvensjúkdóma- og fæðingarsviði.

Og þriðji kafli hans felur í sér forvarnir og viðbragðsaðgerðir gegn ofbeldi gegn konum á sviði kyn- og frjósemisheilbrigðis, þar sem kveðið er á um aðgerðir gegn þvinguðum fóstureyðingum og þvinguðum ófrjósemisaðgerðum og getnaðarvörnum og forvörnum gegn meðgöngu með staðgöngumæðrun. eða staðgöngumæðrun, þar sem samkvæmt lögum 14/2006, frá 26. maí, um aðstoð við æxlunartækni, samningur þar sem samið er um þungun, með eða án verðs, af konu sem afsalar sér mæðravernd í þágu samningsaðila eða þriðja aðila. Í sama skilningi, opinberar stjórnsýslur lögmætar í samræmi við 6. grein laga 34/1988, frá 11. nóvember, almennar auglýsingar, sem dæmi um réttaraðgerðir sem miða að yfirlýsingu um lögmæti auglýsinga sem stuðla að viðskiptaháttum fyrir stjórnun með staðgöngum.

Í stuttu máli má segja að fjármögnun úr opinberum sjóði til hormónagetnaðarvarna, þar með talið langvirkra afturkræfa aðferða, gjaldfrjálsa afgreiðslu neyðargetnaðarvarna á heilsugæslustöðvum verði breytt í samræmi við ákvæði landlæknis og sérhæfðra getnaðarvarnarlyfja. og edrúþjónustu réttur til gagnaverndar heilbrigðisstarfsmanna sem skráðir eru í samviskusalaskrá.