تبرئه یک بانک از پرداخت حق بیمه به کارگران بازنشسته پیش از موعد مقرر در طرح های بازنشستگی حقوقی

در حکمی که اخیراً در 18 ژانویه 2023 صادر شد، دادگاه عالی درخواست تجدیدنظر برای یکسان سازی دکترین ارائه شده توسط یک نهاد مالی را تأیید کرد و از طریق آن آن را از پرداخت ارزش سهم به برنامه های بازنشستگی به کارگران بازنشسته پیش از موعد مبرا کرد. در زمان جشن به حالت تعلیق درآمد.

این روند طولانی که در سال 2013 آغاز شد، بر یکی از مهمترین نهادهای مالی در حال حاضر در اسپانیا تأثیر گذاشت که نتیجه ادغام چندین بانک پس انداز منطقه ای از طریق سیستم حفاظت نهادی (SIP) بود.

به گفته تیم حقوق کار در مؤسسه حقوقی JL CASAJUANA که به دفاع از مؤسسه مالی رسیدگی می کند، پذیرش چنین درخواستی معمولاً پیچیده است، زیرا شرایط بسیار سختی برای هویت مفروضات بین احکام مورد تجدیدنظر وجود دارد. و مواردی که به عنوان متناقض با آنها ارائه شده است.

در این پرونده، پس از صدور احکام متفاوت در دادگاه‌های اجتماعی مختلف و عمدتاً اخراج متهمان، دادگاه عالی دادگستری کاستیا-لامانچا که اکثر پرونده‌ها به عنوان یکی از نهادهای بانکی درگیر بوده است، محل بیشتری در گفت: جامعه خودگردان، درخواست تجدیدنظر بازنشستگان پیش از موعد را برآورد و در مواردی که به ادعای این گروه وفادار است، درخواست‌های بانکی را رد می‌کند.

منشأ و تکامل رویدادها

پس از ERE که در ژانویه 2.011 به پایان رسید، تعداد زیادی از کارگران با بازنشستگی پیش از موعد موافقت کردند که از جمله شرایط آن، حفظ سهم تا تاریخ بازنشستگی مؤثر یا حداکثر تا رسیدن به سن 64 سالگی است.

اعمال شرایط به طور معمول تا دسامبر 2.013 ادامه می یابد و از اول ژانویه 1 توافقنامه جمعی منعقد می شود که به موجب آن، از جمله سایر اقدامات، مشارکت در طرح های بازنشستگی از ابتدای اعتبار موافقت نامه مذکور تا زمان تعلیق می شود. 2.014 ژوئن 30.

این اقدام هم برای کارگران فعال و هم برای بازنشستگان پیش از موعد اعمال می شود که در آن زمان، رابطه کاری آنها در نتیجه بازنشستگی پیش از موعد توافق شده و با تعهد به حفظ سهم تا لحظه بازنشستگی مؤثر یا رعایت 64 سال پایان یافته است.

بازنشستگان پیش از موعد از یک سو با اعمال تدابیر فوق در مورد آنها به دلیل اینکه کارگران ثبت نام شده در شرکت نیستند و از سوی دیگر با تأثیرگذاری بر توافقی که به موجب آن تصمیم به استفاده از بازنشستگی پیش از موعد می گیرند، مخالفند. که آنها تنها سه سال از آن گذشته بودند، زیرا آنها ادعا می کردند که تضمین شده است که مشارکت ها را تا تاریخ توافق شده حفظ کنند.

کمیسیون کنترل طرح بازنشستگی آنچه را که در چانه زنی دسته جمعی توافق شده در مشخصات مربوطه معرفی نکرده است.

در این مورد، از بازنشستگان پیش از موعد متعلق به یکی از نهادهایی که ادغام شدند، با یک مکان وسیع در کاستیا-لامانچا، علاوه بر این، یک توافق نامه قدیمی ارائه شد که به موجب آن مشارکت آنها در برنامه های بازنشستگی تا زمان تحقق تعهدات تضمین شده باقی می ماند. 65 سال، که تا آن لحظه محاسبه شده است، که برای آن به اصطلاح کمک های اضافی ایجاد شده است، منحصر به این نهاد.

و برای نتیجه‌گیری، که نشان‌دهنده یک مشکل دیگر بود، توافقنامه دسامبر 2.013 بازپرداخت کمک‌ها را در زمان جشن شادی پیش‌بینی کرد، که بازنشستگان پیش از موعد می‌دانستند که باید در مورد آنها اعمال می‌کردند و برای آن قصد داشتند آنها را در تصمیم‌گیری حفظ کنند. بازنشستگی که در نهایت موضوع اصلی بود.

نهایتاً دیوان عالی کشور در جلسه علنی به درخواست تجدیدنظر واحد بانکی مبنی بر ادغام دکترین رسیدگی کرده و حکم به ابطال رای صادره را صادر کرده و در نتیجه آن نهاد مکلف به پرداخت مبلغ ارزشی نمی باشد. از کسانی که در زمان جشن تعلیق شده اند.

چه نتیجه ای از حکم می توانیم بگیریم؟

  • امکان تعدیل تشخیص مزایای مربوط به طرح های بازنشستگی.
  • دکترین دیوان عالی کشور مجدداً مورد تاکید قرار می‌گیرد که بر اساس آن شناسایی مزایای مربوط به طرح‌های بازنشستگی، حقی غیرقابل تغییر محسوب نمی‌شود، بلکه منوط به امکان تعدیل آن، به‌ویژه از طریق مذاکرات جمعی یا رویه‌های اصلاح شرایط کار است. به همین دلیل است که صرف انتظار دریافت کمک ها باید همیشه تابع مقررات خاصی باشد که در هر مقطع زمانی وجود دارد.

  • ممکن است تغییرات قابل توجهی در مورد کارگران با روابط کاری خاتمه یافته اعمال شود.
  • بسیاری از دادگاه‌ها حکم داده‌اند که اقدام تعلیق حق بیمه در طرح‌های بازنشستگی برای کارگرانی که رابطه استخدامی آنها قطع شده است، اعمال می‌شود، که باعث شده است با دستیابی کارگران به شادی مؤثر، اختلاف نظر در مورد حق بازپرداخت حق بیمه ایجاد شود.

    در این راستا، هنر. 6 قانون 1588/1999 مورخ 15 اکتبر که آیین نامه اجرای تعهدات بازنشستگی شرکت های دارای کارگر و ذی نفع را تصویب می کند، مقرر می دارد که اجرای تعهدات بازنشستگی بر تعهداتی که شرکت با دارایی های شخصی خود به عهده گرفته است، تأثیر می گذارد و می افزاید. دارایی های شخصی هر شخص حقیقی تلقی خواهد شد که به طور داوطلبانه به موجب یک رابطه شغلی خدمات پرداختی ارائه می دهد، از جمله در این مفهوم از دارایی های شخصی برای اهداف این آیین نامه، کارگران با کسانی که شرکت برای آنها تعهدات بازنشستگی دارد، حتی زمانی که آنها رابطه استخدامی با آنها را قطع کرد، ملاکی که رویه قضایی را در این مورد بلعید، برای کل حکم 20 دی 1.996 دیوان عالی کشور که صحت اصلاح اقدامات مربوط به طرح های بازنشستگی کارگرانی را که قرارداد کار آنها منعقد شده است، تایید می کند. فسخ شده است و مشروعیت همراهی نمایندگان کارگران برای مداخله در مذاکرات به تعداد، نه تنها کارگران دارای قرارداد سرپرستی، بلکه کسانی که فعال نیستند زیرا شرایط شادی یا بازنشستگی پیش از موعد را پشت سر گذاشته اند.

    و به همین دلیل است که از طریق هنر. 41 و تعدیل حقوق کارگرانی که قبلاً رابطه کار را خاتمه داده اند امکان پذیر است و حتی بیشتر از آن زمانی که شرایط مشمول تعدیل ناشی از وجود قبلی آن قرارداد کار باشد و خارج از اعتبار آن باشد.

  • حقوق به رسمیت شناخته شده در یک قرارداد جمعی در معرض تغییر با توافق جمعی بعدی است.
  • این تعارض زمانی به وجود می آید که قرارداد جمعی 27 دسامبر 2.013 با تعلیق مشارکت در برنامه های بازنشستگی، قرارداد قبلی 3 ژانویه 2.011 را اصلاح کرد که در آن توافق شد که کارگرانی که بازنشستگی پیش از موعد گرفته بودند، این حق را تا زمان بازنشستگی حفظ کنند. حداکثر تا 64 سالگی.

    ما قطعاً با موضوع توافق نامه های متوالی روبرو هستیم که بر اساس مواد 82.4 و 86.4 اساسنامه کارگران اداره می شود که طبق ماده اول «قرارداد دسته جمعی که جانشین قرارداد قبلی می شود ممکن است حقوق شناخته شده در آنها را تأمین کند. در این صورت آنچه در موافقتنامه جدید تنظیم شده است به طور کامل اعمال خواهد شد.» به نوبه خود، ماده دوم مقرر می‌دارد که «توافق‌نامه‌ای که جانشین توافق قبلی می‌شود، توافق دوم را در دستگاه خود لغو می‌کند، به استثنای جنبه‌هایی که صریحاً حفظ شده است». به این ترتیب، اصل کلی جانشینی موازین حقوقی در مورد قراردادهای دسته جمعی اعمال می شود که بر اساس آن هنجار بعدی، هنجار قبلی را لغو می کند. از این رو، رویه قضایی اعلام کرده است که موافقت نامه بعدی، قرارداد قبلی را به کلی ملغی می کند تا اصل عدم تطبیق قراردادهای دسته جمعی حاکم باشد (احکام 16/12/1994، 22/6/2005 دیوان عالی کشور، از جمله)، از سوی دیگر، بدون تلاش برای اطمینان از اینکه بندهای لغو شده قراردادهای دسته جمعی شرایط سودمندتری را ایجاد می کند (طبق همه قضاوت 11/5/1992 - rec. 1918/1991-). به این ترتیب، حفظ برخی از جنبه های موافقتنامه قبلی باید به صراحت توسط توافق جدید انجام شود، که در مورد ما اتفاق نمی افتد.

  • اثرات خاموش کننده بازنشستگی پیش از موعد
  • در حکم دیوان عالی کشور که ما در مورد آن اظهار نظر می کنیم، پتانسیل کامل خاموشی به وضعیت پیش از بازنشستگی نسبت داده شده است که در مورد غلبه بر حق بازپرداخت سهمیه های تعلیق شده تعیین کننده است، زیرا نباید باعث سردرگمی شود. حفظ رابطه کاری با حفظ وضعیت فعالیت در طرح بازنشستگی، شرایط کاملاً متفاوتی که همانطور که گفتیم تأثیر قاطع بر مصوبه اتاق بازنشستگی داشته است، تفسیر می کنیم که خروج از شرکت از روی خوشحالی ایجاد نشده است. که حق بازپرداخت کمک ها را می دهد و این به این دلیل است که در توافقنامه 27 دسامبر 2013 در بند مندرج در بند 6 از حرف ج آمده است: «... برای کسانی که باعث انصراف در انتظار تعلیق کمک های عادی و کمک های اضافی شده اند. ، یا قبل از پایان دوره فوق العاده فوق العاده، به دلیل بازنشستگی، اخراج دسته جمعی (ماده 51 قانون ET) و به دلایل عینی (ماده. 52 ET) کمک فوق‌العاده‌ای معادل کمک‌هایی که تا تاریخ رویداد مذکور بدون تعلیق کمک‌های پیش‌بینی‌شده در این موافقت‌نامه انجام می‌شد، انجام می‌شود.»

    و دادگاه معتقد است که فسخ قبل از تعلیق حق بیمه اتفاق افتاده است و البته از روی شادی اتفاق نیفتاده است، زیرا زمانی که او بازنشسته شد، رابطه کار از لحظه بازنشستگی پیش از موعد قطع شده بود.

    و در این راستا، دکترین فقهی سنتی در این مورد مقرر می‌دارد که «تعلیق انتظار شروع مجدد خدمت کار را به همراه دارد، در حالی که پیش از بازنشستگی متضمن فسخ قطعی قرارداد است، اگرچه شرکت از طریق یک سری موارد با کارگر مرتبط است. تعهداتی که در نتیجه توافقی ایجاد می شود که در آن شرایط پیش از بازنشستگی ایجاد می شود و بنابراین، انقضای قراردادی قطعی را که در ماده گنجانده شده است، فرض کنید. آینده ای که باید بین طرفین حاکم باشد، به ویژه برای پرداخت غرامت معوق و حفظ حقوق کارگر چه در حوزه تامین اجتماعی و چه در طرح های بازنشستگی دستگاه کارفرما.