Οι μεταρρυθμίσεις των εγκλημάτων λόγω ασυνειδησίας στην οδήγηση οχημάτων που έγιναν από το LO 1/2015 και το LO 2/2019, με σκοπό την παροχή μεγαλύτερης προστασίας στα θύματα εγκλημάτων σε τροχαία ατυχήματα, εγκατέλειψαν κενά στη νομοθεσία που επέτρεψαν την ποινική κατάθεση ασυνειδησίας πίσω από τον τροχό (αυτά που έχουν χαρακτηριστεί ως ανήλικοι από τον δικαστή) ακόμη και όταν το αποτέλεσμα ήταν τραυματισμός ή θάνατος. Αυτά πρέπει να αερίζονται με πολιτικά μέσα, πράγμα που συνεπάγεται ότι πρέπει να προσλάβει έναν ιατρό εμπειρογνώμονα που πληρώνει αυτόν τον εμπειρογνώμονα από την τσέπη του χωρίς να έχει λάβει τίποτα ως αποζημίωση, και στη συνέχεια αρθρώνει μια αστική αγωγή με δικηγόρο και δικηγόρο.
Αυτή η νέα μεταρρύθμιση που κάνει το LO 11/2022, της 13ης Σεπτεμβρίου, στον Ποινικό Κώδικα θεσπίζει ope legis ότι, σε κάθε περίπτωση, εάν ο δικαστής ή το δικαστήριο κρίνει ότι υπήρξε απερισκεψία στην οδήγηση μηχανοκίνητου οχήματος ή μοτοποδηλάτου ενώ συνέβαινε σε σοβαρό αδίκημα κυκλοφοριακές ρυθμίσεις (δηλαδή αυτές που περιλαμβάνονται στο άρθρο 76 του Κ.Δ.Ν. 6/2015, της 30ης Οκτωβρίου, που εγκρίνει τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας) και, ως συνέπεια αυτής της παράβασης, επήλθε θάνατος (άρθρ. 142.2 ΚΠ) ή σχετικοί τραυματισμοί (άρθρ. 152.2 ΚΠ), η αμέλεια πρέπει να χαρακτηρίζεται, τουλάχιστον, ως λιγότερο σοβαρή αμέλεια, αλλά ποτέ ως ήσσονος σημασίας, ώστε να θεωρείται αντικειμενικά έγκλημα, ώστε να μην αφήνονται τέτοιες συμπεριφορές εκτός ποινικής διαδικασίας.
Επιπλέον, κάντε τις ακόλουθες αλλαγές:
1.- Η ποινή για λιγότερο σοβαρή απροσεξία αναλύεται για να οριστεί μικρότερη ποινή (πρόστιμο 1 έως 2 μήνες) εάν το αποτέλεσμα είναι τραυματισμός του άρθρ. Τέχνη. 149 (απώλεια ή αχρηστία οργάνου ή κύριου μέλους ή αίσθησης, ανικανότητα, στειρότητα, σοβαρή παραμόρφωση ή σοβαρή σωματική ή ψυχική ασθένεια) και άρθρ. 150 CP (απώλεια ή αχρηστία ενός μη κύριου οργάνου ή άκρου, ή παραμόρφωση).
Συνέπεια είναι η πρώτη από τις υποθέσεις να εκδικάζεται σε δίκη μικροαδικημάτων όπου, επιπλέον, δεν είναι υποχρεωτική η συνδρομή δικηγόρου και δικηγόρου.
2.- Σε λιγότερο σοβαρά αδικήματα απροσεξίας καθίσταται υποχρεωτική η κύρωση της στέρησης του δικαιώματος οδήγησης μηχανοκίνητων οχημάτων και μοτοποδηλάτων, όπως σε όλα κατά της οδικής ασφάλειας.
3. Τροποποιείται ο Νόμος Οδικής Κυκλοφορίας (άρθρ. 85.1 RDLeg. 6/2015, της 30ης Οκτωβρίου) για να θεσπιστεί η υποχρέωση της αστυνομίας να ενημερώνει πάντα τον δικαστή, μαζί με την έκθεση, για τα γεγονότα που προέρχονται από τροχαία αδικήματα που έχουν ως αποτέλεσμα τραυματισμό ή θάνατος.
4.- Το αδίκημα του άρθρου 142.2 ΚΠ (πρόκληση θανάτου από λιγότερο σοβαρή αβελτηρία που τελέστηκε με όχημα) θα είναι δημόσιο, δηλαδή δεν θα γίνεται πλέον καταγγελία από τον βαρυποινίτη ή τον νόμιμο εκπρόσωπό του, ώστε ο αυτεπάγγελτος ο δικαστής μπορεί να προχωρήσει στη διερεύνηση των γεγονότων απευθείας.
5.- Η διατύπωση του εγκλήματος της εγκατάλειψης του τόπου του ατυχήματος του άρθρ. CP 382 bis. Αντί να αναφέρεται στους τραυματισμούς του άρθρ. 152,2 CP που, ξέρετε, διαβίβασα στις τέχνες. 147.1, 149 και 150 CP, το ίδιο το άρθρο 382 bis CP αναφέρεται συγκεκριμένα σε αυτά τα τρία τελευταία άρθρα. Η διαφορά είναι ότι αυτοί οι τραυματισμοί δεν χρειάζεται πλέον να προκαλούνται από λιγότερο σοβαρή αμέλεια, απαίτηση που προβλέπεται στο άρθ. ΚΠ 152.2, στο οποίο δεν γίνεται αναφορά.
