Ο La Nevera, ο ναός των Εστουδιάντες, θα σταθεί ξανά όρθιος δύο χρόνια μετά τη βύθιση μετά το Filomena

Η La Nevera, η θρυλική εγκατάσταση βασικού μπάσκετ του ινστιτούτου Ramiro de Maeztu, θα ξαναζωντανέψει. Το διαβεβαιώνει η περιφερειακή κυβέρνηση, η οποία είχε ήδη δώσει αυτή την υπόσχεση το 2021, αλλά τώρα ορίζει ημερομηνία και προϋπολογισμό: οι εργασίες θα ξεκινούσαν φέτος και θα αφορούν επένδυση 4 εκατ. ευρώ. Μεταξύ άλλων, και ως απόλυτη καινοτομία, θα εξοπλιστεί με ένα σύστημα κλιματισμού βασισμένο στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπου έχει ήδη απαρχαιωθεί και του αξίζει για το φρικτό κρύο του μέρος. Ο Nacho Azofra, ο επαγγελματίας παίκτης με τα περισσότερα ματς στην ιστορία της Εστουδιάντες (για να αναφέρω μόνο ένα από τα επιτεύγματά του, εκτός από τα άυλα), αστειεύεται για το θέμα: «Αν βάλουν θέρμανση, θα σταματήσουν να το λένε ψυγείο. 'θα δούμε."

Ήταν χθες όταν το Διοικητικό Συμβούλιο της Κοινότητας της Μαδρίτης ενέκρινε ένα πακέτο βελτιωτικών εργασιών σε ινστιτούτα της περιοχής, συμπεριλαμβανομένης της νέας αθλητικής αίθουσας Ramiro, γνωστής ως La Nevera. Αυτή η εγκατάσταση, που γεννήθηκε χωρίς στέγη το 1957 με το όνομα Campo Nuevo, δεν είχε στέγη μέχρι το 1966. Και σταμάτησε να έχει τον Ιανουάριο του 2021, μετά το πέρασμα της καταιγίδας Philomena και τους τόνους χιονιού που έπεσαν πάνω η πρωτεύουσα. Τα 60 εκατοστά που συγκεντρώθηκαν στο κατάστρωμά του προκάλεσαν την κατάρρευσή του στις πλαγιές και προκάλεσαν δομικές ζημιές που ανάγκασαν την κατεδάφισή του στη συνέχεια.

Αυτή η οπισθοδρόμηση περιέπλεξε πολύ τη διαχείριση ωρών και ωρών προπόνησης, αγώνων, μαθημάτων φυσικής αγωγής και άλλων «παράφρων» γεγονότων που αποτελούν ήδη ζωντανή ιστορία της ομάδας που γεννήθηκε σε ένα σχολικό προαύλιο. «Ο σύλλογος έπρεπε να ψάξει για άλλα γήπεδα έξω για να μπορεί να προπονείται ολόκληρο το λατομείο. η πρώτη ομάδα ανδρών και γυναικών έχει πάει επίσης στην Caja Mágica, ήταν μια πολύ περίπλοκη δουλειά σε επίπεδο διοίκησης», σχολίασε ο Raúl Fernández, τον οποίο όλοι αποκαλούν Rula, έναν προπονητή νέων και μέλος της πιο περίεργης ομάδας animation στα αγγλικά μπάσκετ. : λα (Δ)αίσθηση.

Στα 34 της, η Ρούλα έχει περάσει τη μισή της ζωή στο κέντρο. Πρώτον, ως μαθητής στο νυχτερινό λύκειο, «όπου δώσαμε Φυσική Αγωγή στη Λα Νεβέρα». και μετά, στο Estu, προπονούσα γυναικείες ομάδες από την ηλικία των 21. Ήξερα ότι έπαιζα στο σπίτι. «Αναγκάσαμε δύο εναντίον ενός σε ορισμένες περιοχές όπου η μπάλα αναπήδησε λιγότερο επειδή ήταν πιο εύκολο να την κλέψουν».

1957: Γεννιέται το Νέο Πεδίο

Σε αυτή την περίπτωση, το Ινστιτούτο Ramiro de Maeztu δημιούργησε το φορητό του περίπτερο, το οποίο εκείνη την εποχή δεν είχε στέγη και ήταν γνωστό ως Campo Nuevo. Μόλις το 1966 στεγάστηκε. Ονομάστηκε La Nevera, λόγω του πόσο κρύο έκανε μέσα.

Έτος 2021: Η Filomena το καταστρέφει

Η καταιγίδα Filomena έφτασε στη Μαδρίτη και ξεφόρτωσε με δύναμη τόνους χιονιού. Στο κατάστρωμα του La Nevera συσσωρεύτηκε τέτοια ποσότητα που κατέρρευσε το ταβάνι.

Ιανουάριος 2023: δρόμος προς την ανοικοδόμηση

Μόλις η La Nevera κατεδαφίστηκε, η περιφερειακή κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα ξαναχτίσει. Το Διοικητικό Συμβούλιο μόλις ενέκρινε, δύο χρόνια αργότερα, προϋπολογισμό 4 εκατ. ευρώ. Το συμβόλαιο θα δημοπρατηθεί σε μια εβδομάδα. Οι εργασίες θα ξεκινήσουν φέτος.

Με αυτά και με χίλια ανέκδοτα, η ιδέα ότι αυτός ο ναός του μπάσκετ –στον οποίο δεν παίζουν μόνο οι μαθητές του κέντρου αλλά και η ομάδα νέων της Εστουδιάντες– θα χαθεί για πάντα ήταν αδιανόητη για όλους τους φιλάθλους και τους κρεμασμένους από το τσέρκι. Στην περιφερειακή κυβέρνηση, μάλιστα, ανακοίνωσαν την ανακατασκευή του λίγες μέρες μετά την κατεδάφισή του: τότε προέκυψε έκτακτο αντικείμενο 300.000 ευρώ για να γίνουν οι κατεδαφίσεις της εγκατάστασης.

Δύο χρόνια αργότερα, ο προϋπολογισμός για την ανοικοδόμηση του αθλητικού σταθμού έχει πάρει το πράσινο φως: τις επόμενες εβδομάδες θα δημοσιευτεί ο διαγωνισμός για τα έργα, ο οποίος μόλις κατακυρωθεί θα ξεκινήσει όλο το έτος. Με αυτόν τον τρόπο, το μυθικό Ψυγείο –στο οποίο είπε αστειευόμενος ότι ήρθαν τεχνικοί από το Ινστιτούτο Ψυχρού να μάθουν πώς να παγώνουν χωρίς να χρειάζεται ρεύμα– θα λειτουργήσει επιτέλους ξανά.

Μια νίκη, αρκεί να υλοποιηθεί, σε μια εποχή που η ευτυχία μετά βίας φτάνει στο σταγονόμετρο. Ξέρετε καλά το έμβλημα, το «Ε» του Εστουδιάντες, τον μύθο σχεδόν 20 χρόνια μετά τη συνταξιοδότησή του. «Η La Nevera ήταν το σπίτι μου, περνούσαν κάθε μέρα εκεί. Όχι μόνο έπαιζες, υπήρχε μια υπέροχη ατμόσφαιρα, ήταν εκεί ο αγαπητός μας Φερνάντο Κάλβο, ένας γείτονας από την περιοχή που ερχόταν σε όλους τους αγώνες της ακαδημίας νέων», θυμάται ο Αζόφρα, περήφανος για εκείνον τον γέρο που ήξερε όλους τους παίκτες. το NUM του.

Η οικογένεια μεγαλώνει

Μέχρι την άφιξή του στην πρώτη ομάδα, η βάση πέρασε από όλες τις κατώτερες κατηγορίες, σε μια δεκαετία, τη δεκαετία του '80, στην οποία ο Λα Νεβέρα δεν ήταν «ιδιαίτερα καλός» για τα γόνατα. «Η μπάλα αναπήδησε καλά γιατί οι σανίδες ήταν τοποθετημένες σε τσιμέντο, αλλά ήταν πολύ σκληρό δάπεδο», προσθέτει, γνωρίζοντας ότι το περίπτερο «έπρεπε να ενημερωθεί, έπρεπε να ενημερωθεί». Η αναβίωση αυτού του ναού είναι απαραίτητη για έναν σύλλογο στον οποίο «η οικογένεια» δεν σταματά να μεγαλώνει. «Πριν από χρόνια δεν υπήρχαν κορίτσια και τώρα υπάρχουν πολλές γυναικείες ομάδες, το έχουν παρατηρήσει και οι ανδρικές ομάδες», τονίζει η Azofra, με τη βεβαιότητα ότι το σύστημα των νέων είναι αυτό που πραγματικά καθορίζει την Estudiantes.

Το νέο γήπεδο, ποιος ξέρει αν Ψυγείο, θα αφήσει πίσω του ένα ανέκδοτο από κερκίδες και μπάσκετ. «Λατρεύω τα χρόνια που ζωγραφίζαμε το tifos εκεί για τα ντέρμπι. Θα μας το άφηναν τη νύχτα», λέει ο Ρούλα, σε σχέση με μια εποχή, την Αρένα της Μαδρίτης, στην οποία πανό είναι τόσο μοναδικά όσο αυτά των «Dulce locura, Estu mi droga más dura» ή «Σ'αγαπώ για τον Ramiro Herria». εμφανίστηκαν.. Εκτός από τις ώρες που ποτίζονται από ποτά, πινέλα και κουτιά με μπογιές, η (D)ementia έκανε δικό της το κλασικό «3 pa 3» στο τέλος κάθε σεζόν. «Μειχτήκαμε εκεί το καλοκαίρι και μετά στα κόκκινα γήπεδα έξω».

Η διπολικότητα του χώρου ήταν τέτοια που όσο κρύο κι αν ήταν το χειμώνα, «ερχόταν το καλοκαίρι και σου έλεγαν πώς θα το έλεγαν έτσι αν έμοιαζε με φούρνο». Οι καλές στιγμές, σύμφωνα με τα λόγια του Ρούλα, όταν ο (Δ)εμέντια μαζεύτηκε και ερχόταν «για πλάκα» για να εμψυχώσει μια ομάδα που χειροτέρεψε ένας δικός τους, αναμειγνύονται και με κάποιες που είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπιστούν. Στη μνήμη, «κάποτε όταν ζωγραφίζαμε ένα πανό, ήταν ένα αγόρι που έπαθε καρδιακή ανακοπή. Ευτυχώς κατάφερα να σώσω τον εαυτό του και μέχρι σήμερα νομίζω ότι είναι ακόμα στην ομάδα».

Το La Nevera, όπως και η (D)ementia), δεν είναι πια αυτό που ήταν, αλλά σε αυτές τις δύσκολες στιγμές των παρακμών και των απογοητεύσεων, το πνεύμα του Ramiro φαίνεται πιο σημαντικό από ποτέ. Και για αυτό δεν υπάρχουν καλύτερα νέα από το να ανακτήσει το πιο ιερό του πεδίο.