ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ
Υπάρχουν πολλές ιστορίες που καταγράφει ο κόσμος για πόλεις που βυθίστηκαν εντελώς κάτω από το νερό, όπως είναι η περίπτωση της μαγικής Ατλαντίδας, αλλά δεν είναι απαραίτητο να πάμε τόσο μακριά ή να γυρίσουμε μίλια χρόνια πίσω για να ανακαλύψουμε πόλεις κρυμμένες στα βάθη. Η Ισπανία έχει περίπου 500 από αυτά τα χωριά που βρίσκονται κάτω από τα νερά των δεξαμενών και των ελών, έργα που κατασκευάστηκαν, ως επί το πλείστον, κατά τη διάρκεια του καθεστώτος του Φράνκο για να εγγυηθούν τον εφοδιασμό. Όταν η στάθμη του νερού πέφτει λόγω της έλλειψης βροχόπτωσης, είναι ακόμα δυνατό να δει κανείς τα ερείπια των δρόμων, των εκκλησιών και των σπιτιών του, μια θλιβερή αντανάκλαση αυτού που ήταν και που πληγώνει ακόμα και σήμερα τους γείτονές του. Aceredo, La Muedra, Sant Romà de Sau... είναι όλες αυτές οι πόλεις που μπορείτε να βρείτε στην ιστορία τους μέσα από αυτά τα βυθισμένα εστιατόρια.
Ασερέδο, Ουρένσε
Στην καρδιά του φυσικού πάρκου Xurxés, στο Lobios (Ourense), βρίσκεται η παλιά πόλη του Aceredo, μια πόλη που βυθίστηκε κάτω από το νερό λόγω της κατασκευής της δεξαμενής Lindoso. Ήταν 8 Ιανουαρίου 1992 όταν το πορτογαλικό υδροηλεκτρικό εργοστάσιο EDP έκλεισε τις πύλες του και το ποτάμι, που κουβαλούσε πολύ νερό λόγω των βροχών, πλημμύρισε αυτό το χωριό που μέχρι τότε είχε περίπου 70 σπίτια και περίπου 120 κατοίκους. Αυτή η κατασκευή έχει ήδη θαφτεί σε μερικές από τις πόλεις της περιοχής: A Reloeira, Buscacalque, O Bao και Lantemil.
Καθώς πέφτει η ροή του ποταμού που τροφοδοτεί τη δεξαμενή, μπορείτε να δείτε μερικά σπίτια, το παλιό σιντριβάνι της πόλης και απομεινάρια από κάποιους δρόμους, που προσελκύουν τους κατοίκους των γειτονικών πόλεων και τους περίεργους τουρίστες. Τα αποθέματα νερού αυτού του τόπου είναι, σήμερα, γύρω στο 55,4%.
Λείψανα της πόλης Aceredo, στη δεξαμενή Lindoso (Orense) – MIGUEL RIOPA / AF
Μεσαίο, Huesca
Μετά από χρόνια στάσεων και προβλημάτων, ήταν το 1969 όταν άλλαζε η ιστορία αυτής της πόλης. Μετά από τρεις ημέρες έντονης βροχόπτωσης και με τις σήραγγες φραγμάτων κλειστές, η δεξαμενή Mediano – η οποία δεν εγκαινιάστηκε καν λόγω της απότομης εκκίνησης της – γέμισε και ανάγκασε τους κατοίκους να εγκαταλείψουν την πόλη όταν το νερό έμπαινε ήδη στα σπίτια τους. . Ακόμα και σήμερα μπορείτε να δείτε τον πύργο της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, του XNUMXου αιώνα, να αναδύεται από το νερό, και όταν πέσει η στάθμη του νερού μπορείτε να περπατήσετε μέχρι και να δείτε σχεδόν ολόκληρο. Λίγοι κάτοικοι έμειναν κοντά στην πόλη, αν και τρεις από τις οικογένειες αποφάσισαν να χτίσουν ένα νέο σπίτι στην άκρη του βάλτου.
Επιπλέον, αυτό το μέρος έχει γίνει καταδυτικός προορισμός και μέχρι πριν από λίγο καιρό ήταν δυνατή η κατάδυση μέσα στην εκκλησία, αλλά αυτή τη στιγμή η είσοδος είναι περιτοιχισμένη από φόβο πιθανών καταρρεύσεων. Μάλιστα, οι γείτονες που έχασαν τα σπίτια τους έχουν ζητήσει πολλές φορές να προστατεύεται ο πύργος αφού η μόνη επισκευή που έγινε όλο αυτό το διάστημα ήταν το 2001. Η δεξαμενή Mediano είναι κοντά στο 31% της χωρητικότητάς της. .
Εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στο Mediano, Huesca – © EFE/ Javier Blasco
Sant Roma de Sau, Βαρκελώνη
Η δεξαμενή Sau, που βρίσκεται στους πρόποδες του Tavertet και περιβάλλεται από δάση και απότομες πλαγιές της Sierra de las Guilleries, είναι κάτω από τα νερά της μια μικρή πόλη που είχε περίπου 100 κατοίκους στα νότια, το Sant Romà de Sau. Αυτή η πόλη, που καταβροχθίστηκε από τα νερά το 1962, είχε πολλές αγροικίες, μια ρωμαϊκή γέφυρα και μια ρωμανική εκκλησία που χρονολογείται από τον 50ο αιώνα, της οποίας το εντυπωσιακό καμπαναριό μπορεί να δει κανείς ακόμα και σήμερα ακόμα και όταν υπάρχει αρκετό νερό. Ωστόσο, σε περιόδους ξηρασίας πολλά σπίτια έρχονται στο φως επιτρέποντας στους επισκέπτες να περπατήσουν στους δρόμους τους. Η ιστορία αυτής της πόλης είχε αντίκτυπο τόσο στην κοινωνία και η ταινία «Camino Cortado», σε σκηνοθεσία Ignacio F. Iquino, εμπνεύστηκε από αυτήν. Το επίπεδο αυτού του βάλτου είναι ήδη χαμηλότερο από XNUMX% σήμερα.
Εκκλησία του Sant Roma, 1 Φεβρουαρίου – Aitor De ITURRIA / AFP
Las Rozas de Valdearoyo, Κανταβρία
Τα δύο από τα τρίτα του Las Rozas de Valdearroyo, που βρίσκεται στην Κανταβρία, πλημμύρισαν από τα νερά της δεξαμενής του Έβρου τη δεκαετία του 50 –μαζί με τις πόλεις Medianedo, La Magdalena, Quintanilla και Quintanilla de Bustamante–, αλλά ένα κτίριο βελτιώθηκε. Η εκκλησία της πόλης σώζεται, σήμερα γνωστή ως «Ο καθεδρικός ναός των ψαριών». Αυτός ο θύλακας έχει μεγάλη οικολογική αξία και ανακηρύχθηκε Εθνικό Καταφύγιο Υδάτινων Πτηνών το 1983.
Ο πύργος αυτού του θρησκευτικού κτιρίου είναι σε καλή κατάσταση συντήρησης, επομένως μπορείτε να έχετε πρόσβαση στην κορυφή του καμπαναριού χάρη στην κατασκευή ενός ξύλινου διαδρόμου, αρκεί η στάθμη του νερού να μην είναι πολύ υψηλή. Αυτή τη στιγμή, λόγω της έλλειψης βροχοπτώσεων, η δεξαμενή Έβρου βρίσκεται στο 65,2 της χωρητικότητάς της.
La Muedra, Σόρια
Μέχρι το 1923, όταν εγκρίθηκε η κατασκευή μιας δεξαμενής στην κεφαλή του ποταμού Duero, το αργότερο το 1941, όταν εγκαινιάστηκε το φράγμα La Cuerda del Pozo - που βρίσκεται στη βόρεια περιοχή της Soria, σε μικρή απόσταση από τη Σιέρα. de Riojan onion–, όπου οι κάτοικοι της La Muedra αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πόλη. Μέχρι το 1931 η πόλη είχε 90 σπίτια και 341 κατοίκους, αν και χρόνια αργότερα με την άφιξη του Εμφυλίου Πολέμου υπήρχαν μόλις τριάντα κάτοικοι που αρνήθηκαν να την εγκαταλείψουν. Τελικά έπρεπε να φύγουν για άλλους προορισμούς. Η πλειοψηφία επέλεξε να μείνει στη Vinuesa, που βρίσκεται λιγότερο από 5 χιλιόμετρα από εκεί, ωστόσο, άλλες οικογένειες επέλεξαν άλλους ανθρώπους στη γύρω περιοχή, όπως το El Royo και το Abejar. Σε αυτή τη δεξαμενή μπορείτε ακόμα να δείτε τον πύργο της εκκλησίας La Muedra, το μόνο αρχιτεκτονικό στοιχείο που στέκεται μόνιμα μαζί με το νεκροταφείο, που ήταν το μόνο πράγμα που σώθηκε εντελώς από τα νερά.
Η δεξαμενή Cuerda del Pozo είναι ιδανικό μέρος για θαλάσσια σπορ, όπως ιστιοσανίδα ή ιστιοπλοΐα, αλλά αυτή τη στιγμή πλησιάζει το 58,77% της χωρητικότητάς της.
