Pedro García Cuartango: The KGB Man

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ

  • αρχέτυπα
  • Καϊνισμός
  • Η Καστίλλη αλλάζει

Λίγο ή τίποτα δεν μπορεί να ακουστεί για το τι συμβαίνει στην Ουκρανία χωρίς να εμβαθύνουμε στην προσωπικότητα του Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος κυβερνά τη Ρωσία ως απόλυτος μονάρχης για περισσότερα από δύο χρόνια μετά το τέλος της εποχής Γέλτσιν.

Χάρη στη συμμαχία του με τους ολιγάρχες και τον έλεγχο του στρατού, των μυστικών υπηρεσιών και των μέσων ενημέρωσης, ο Πούτιν συγκέντρωσε στα χέρια του μια δύναμη ανώτερη από αυτή που είχαν οι ηγέτες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Ούτε ο Χρουστσόφ ούτε ο Μπρέζνιεφ ούτε ο Αντρόποφ είχαν ανάλογη ικανότητα λήψης αποφάσεων, περιορίζονταν από την επιρροή του κομματικού μηχανισμού. Μόνο ο Στάλιν συγκέντρωσε τέτοια δυσανάλογη δύναμη.

Ο Πούτιν, γιος αξιωματούχου του Πολεμικού Ναυτικού, ήταν

στρατολογήθηκε από την KGB στα τέλη της δεκαετίας του 70 και στάθηκε στη Δρέσδη από το 1985 έως το 1989. Εκεί συνεργάστηκε με τη Στάζι, την απαίσια πολιτική αστυνομία της ΛΔΓ, και συνέβαλε στην κατάρρευση του κομμουνισμού. Οι βιογραφίες τους αφηγούνται την απογοήτευσή τους όταν σημείωσαν ότι ο Κόκκινος Στρατός απέφυγε να παρέμβει στις διαδηλώσεις που οδήγησαν στην πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Παρακολούθησε καθώς πλήθη ξεχύθηκαν στους δρόμους, περικύκλωσαν τα κεντρικά γραφεία της Στάζι και κυνηγούσαν τους πράκτορες τους.

Ο άνθρωπος που κυβερνά τη Ρωσία είναι ένας αυταρχικός που ανατράφηκε στην κουλτούρα μιας KGB που κατασκόπευε τους σοβιετικούς πολίτες και ασκούσε σιδερένιο έλεγχο στη ζωή τους. Μπορούσε να κρατήσει ανθρώπους χωρίς ένταλμα, να τους στείλει στη Σιβηρία ή να τους πυροβολήσει για προδοσία. Ακόμα στην εποχή του Andropov στη δεκαετία του 80, δεκάδες αντιφρονούντες εκτελέστηκαν κρυφά.

Ο Πούτιν είναι ένα μείγμα φανατισμού και σκληρότητας. Θέλω να περάσω όλες τις κόκκινες γραμμές για να αποκαταστήσω τη δύναμη και την επιρροή που είχε η Σοβιετική Ένωση όταν το κομμουνιστικό καθεστώς εκκαθαρίστηκε μετά την απομάκρυνση του Γκορμπατσόφ και την κατάρρευση του μπλοκ του Συμφώνου της Βαρσοβίας.

Είδαμε τον αληθινό χαρακτήρα του ηγεμόνα του Κρεμλίνου πριν από λίγες μέρες όταν επέπληξε έναν σκηνοθέτη μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες για να του προτείνει να διαπραγματευτεί με το ΝΑΤΟ. Μπορέσαμε να παρατηρήσουμε στο θέμα τον φόβο που προκαλούσαν τα λόγια του Πούτιν και πώς τραυλίζει τις δικαιολογίες του.

Ο Πούτιν είναι αμείλικτος, δεν έχει συνηθίσει να διαφωνεί και πιστεύει ότι η χρήση βίας είναι απολύτως νόμιμη. Όταν ένας αντιφρονών όπως ο Λιτβινένκο τον κακοποίησε, δεν δίστασε να τον δηλητηριάσει με πολώνιο, το ίδιο πράγμα που είχε ως αποτέλεσμα τη δολοφονία της δημοσιογράφου Άννα Πολιτκόφσκαγια. Αυτά τα εγκλήματα δεν θα είχαν πραγματοποιηθεί ποτέ χωρίς τη συγκατάθεσή τους.

Ο Πούτιν δεν πρόκειται να διαπραγματευτεί ούτε να υποχωρήσει. Είστε ένα αλαζονικό ον, τυφλωμένο από μια απεριόριστη ύβρη. Ξέρει ότι αν αποτύχει, τον περιμένει η κόλαση. Ούτε οι κυρώσεις του Ασουστάν, ούτε η διπλωματική πίεση από μόνα τους, και το ανυπέρβλητο κόστος της εισβολής στην Ουκρανία, θα μπορούσαν να επιφέρουν την πτώση αυτού του αυταρχικού που αναμφίβολα θα σκοτωθεί.