Vrhovni sud je nedavnom presudom potvrdio ništavost uspostavljanja teritorijalnih monopola za davanje kurseva za povraćaj karata.
Evropska unija
Nakon nedavne presude Višeg suda pravde od 23. januara 2023. koja odgovara na štetno pitanje koje je pokrenuo Vrhovni sud u vezi sa prilagođavanjem španske regulative o podizanju svijesti o putevima i kursevima za preobrazbu sa Zakonom Zajednice, Vijeće je Potvrđeno poništenje odobreno presudom Nacionalnog suda od 28. novembra 2018. godine, oba raspisivanja tendera „Koncesije upravljanja kursevima informisanja o putevima i kurseva preobrazovanja za vraćanje kredita za vozačku dozvolu: 5 partija“, sprovedenog za DG. Saobraćaj je na osnovu rješenja TACRC-a koji je, djelimično procjenjujući posebnu žalbu u pogledu ugovaranja izjavljenu na oglas i tendersku dokumentaciju, progutao dodjelu staza putem ugovora o koncesiji javne usluge.
Osim toga, proglasio je ništavnost stava ap. 9 Naredbe INT/2596/2005, koja je podržala najavu, prema kojoj bi «Ove kurseve izvodili centri čije bi upravljanje obavljalo uz koncesiju Ministarstva unutrašnjih poslova. Ugovorom o koncesiji će se utvrditi broj centara koji su, s obzirom na okolnosti, neophodni za pravilan razvoj kurseva.
TS je u rezoluciji objasnio da je CJUE već utvrdio da španska uredba o stazama za obnavljanje mesnih točaka odlučuje o konfiguraciji kao javnu uslugu koju obavlja po jedan koncesionar u svakom od pet geografskih područja. zone na koje je za ove svrhe podijeljena nacionalna teritorija nije u skladu sa čl. 15 Direktive 2006/123/EZ u mjeri u kojoj navedeni propis prevazilazi ono što je neophodno za postizanje cilja od opšteg interesa kojem se teži, odnosno plus bezbjednosti na putevima.
Polazeći od ove osnove, to ukazuje da ono što treba razjasniti jeste da li je uspostavljanje pet teritorijalnih monopola od suštinskog značaja za pravilno i efikasno pružanje kurseva.
Dom je naveo da nema sumnje da je u ispitivanoj aktivnosti potreban režim administrativne intervencije. Tvrdio je da je, kako bi se ugrozila bezbjednost drumskog saobraćaja, neophodno da Uprava bude sigurna da kurseve distribuira odgovarajuće osoblje i da su u skladu sa zakonskim i regulatornim zahtjevima o ovom pitanju; da se testovi koje su na neki način imali podnosioci zahtjeva za povraćaj bodova provedu rigorozno; da se kursevi održavaju na mjestima nedaleko od njihovih korisnika i, shodno tome, da cijela nacionalna teritorija ima pristup servisu, te da cijena nije pretjerana ili previsoka.
Međutim, sudija za prekršaje smatra da Državno odvjetništvo i Nacionalna konfederacija auto-škola nisu opravdali da se ovi zahtjevi mogu zadovoljiti samo u monopolskom režimu. Ističe da nije razumljivo zašto režim administrativnih ovlašćenja ne služi za postizanje istog cilja, jer je prilikom podnošenja delatnosti upravnom ovlašćenju moguće nametnuti uslove teritorijalne pokrivenosti, maksimalne cene, kvalifikaciju osoblja, administrativne kontrole. itd. itd
Ističe da je opće pravilo u ovom pitanju sloboda pružanja usluga, iz čega proizilazi da ograničenja za nju (a ne sloboda) moraju biti opravdana, te potvrđuje da je to opravdanje posebno potrebno kada ograničenje slobode pružanja pravnih usluga je u najvećoj mogućoj meri poznato kao uspostavljanje monopolskog režima. U tom smislu, Vijeće zaključuje da sa podacima prikupljenim u administrativnom spisu i onima dostavljenim u instanci, nije opravdano da se kursevi za povrat bodova vozačke dozvole ne mogu izvoditi pravilno i efikasno uz manje restriktivnu regulativu sloboda pružanja usluga.
Ukratko, zamjera Vrhovnom sudu da nije na adekvatan način napravio razliku između objave tendera od strane DG Saobraćaja i Naredbe INT/2596/2005 da je osnovna usluga. Ukazuje na to da će nakon procene zahteva za poništenje podnosioca zahteva morati da poništi oglas za tender i TACRC rezoluciju, a zatim, prema čl. 27 ZKS, takođe bi morao da proglasi ništavnost osporenog dela Naredbe jer je nadležan da indirektno sasluša njegov osporavanje.
