Adrián Ben dhe Adel Mechaal, dy medalistët spanjollë në Kampionatin Evropian të Stambollit, e kishin ende të lidhur flamurin në qafë kur u takuan ballë për ballë në dhomën e çmimeve, vendi ku atletët presin radhën për t'u ngritur në podium. Ata u përqafuan dhe uruan kushtet përpara se të nxitonin drejt celularit të bashkëshortes së Mechaal, koleges së tij sportiste Emine Hatum, për të parë finalen e 60 metrave me pengesa. Së bashku ata bërtisnin me inat për rënien e Enrique Llopis. Dhe ata vunë duart në kokë kur panë se një batanije mbulonte skenën në të cilën mjekët po trajtonin trupin e palëvizshëm të vrapuesit Gandía. Lajme të ngjashme Atletika standarde Asnjë zemërim për mungesën e interesit të rivalëve të Llopis pas rënies së tij brutale, Javier Asprón Asnjë nga finalistët nuk u shqetësua për gjendjen e spanjollit pavarësisht faktit se ata mbetën të palëvizshëm dhe pa ndjenja pas garës. Ky imazh është ai që mbetet i përhershëm sot në retinën e tifozëve dhe të shokëve të skuadrës së penguesit, epilogu më i keq i mundshëm për një kampionat që ka qenë edhe i përafërt në rezultat. Spanja përfundoi e trembëdhjetë në tabelën e medaljeve dhe e teta për nga numri i finalistëve. Shifrat e tyre më të këqija që nga kampionati europian i Pragës 2015, dhe një kovë e vogël me ujë të ftohtë pas ndjenjave të mira që lanë gjatë dimrit shumë prej sportistëve që janë larguar duarbosh. Bilanci nuk është i mirë dhe i pari që e njeh është Raúl Chapado, presidenti i Federatës Spanjolle, i cili pret në ABC sapo të zbarkojë në Madrid: “Ka qenë një kampionat shumë fatkeq. Filluam me sëmundjen e Saúl Ordóñez, më pas lëndimin e Iñaki Cañal... Ne nuk jemi i vetmi vend në të cilin ndodhin gjërat, është e qartë, megjithëse ajo që ndodhi me Quique-n në fund ishte... Ne patëm patë. Ndjenja është shumë e hidhur.” Imazhi i kodit të desktopit për celularin, përforcuesin dhe aplikacionin Kodi celular Kodi AMP 4000 Kodi i APP-së Është koha për të analizuar, për të gjetur arsyet e kësaj rënieje. Ka varietete në listë. "Unë mendoj se rezultati i përgjithshëm është i padrejtë," shpjegoi Adrián Ben, i vetmi që fitoi xhekpotin. “Ka pasur fat të keq. Kaq vende të katërta... Mund të kishte edhe disa medalje të tjera. Qëndrimi ka qenë shumë i mirë.” Kampioni i 800 flet për gjuajtjet në shkopin e Jesús Gómez dhe Esther Guerrero në 1.500, të Lorea Ibarzábal në 800 për femra dhe dy të Óscar Husillos, njëri i vetëm dhe tjetri me pjesën tjetër të stafetës 4×400. "Unë gjithmonë jap shembullin e Mohamed Katir në Kupën e Botës në Oregon," thotë Chapado. “Atje ai kaloi raundin e parë me një të qindtën dhe përfundoi duke fituar një bronz. Imagjinoni çfarë ndryshon një rezultat. Ajo që e ndan suksesin nga dështimi janë detajet e vogla.” Edhe mungesat rëndojnë në ekuilibër. Disa u detyruan, si tërheqja në minutën e fundit të Asier Martínez, por shumë vullnetarisht, si vetë Katir, i cili kishte thyer rekordin evropian prej 3.000 tre javë më parë. Munguan gjithashtu Mario García Romo, Mariano García dhe Maribel Pérez. Madje ka pasur edhe mungesa të sportistëve të cilët ndonëse duan të jenë në Kampionatin Evropian, nuk do të mund të marrin pjesë për shkak të kritereve konkurruese të RFEA. Rasti më flagrant është ai i Pablo Torrijos. Kërcimtari i trefishtë, i cili kërceu 16,44 në garën e tij të parë dimërore, ishte 11 centimetra më pak se minimumi. Por me atë pikë, që u kthye nga një dëmtim dhe që me siguri do ta kalonte në Stamboll, do të ishte i gjashti në Europian. “Shkëlqimi i medaljeve nuk është referenca e vetme, ka qenë një kampionat shumë fatkeq” Raul Chapado, President i RFEA “Ne nuk kemi qenë aq konkurrues. “Ka pak marka personale, duhet të jemi shumë kërkues me veten”, pranon presidenti i Federatës. “Por as unë nuk dua të jem i padrejtë. Shkëlqimi i medaljeve nuk është referenca e vetme. Sportistët janë po ata që në dy vitet e fundit kanë fituar një duzinë medalje dhe kanë pasur kampionatin më të mirë botëror në dy dekada. Jo gjithmonë gjërat do të shkojnë ashtu siç mendojmë ne. “Jam i bindur se në Budapest, me të gjithë yjet tanë dhe shpresoj që të gjithë të jenë të shëndetshëm, ne do të kthehemi në nivel”. Në kryeqytetin hungarez nuk do të ketë mungesa të qëllimshme dhe nëse gjithçka shkon mirë, kauzës do t'i bashkohen edhe Thierry Ndikumwenayo dhe Ana Peleteiro, dy pasuri të mëdha. Do të jetë një provim më vete.
