පාප්තුමාගේ මෙම අදියරේදී, ඇතැම් ක්‍රියාවලීන් වේගවත් වන බව පෙනෙන කාලයකට පෙර ඉදිරිදර්ශනය නොකිරීමට එහි ආරම්භය දෙස ආපසු හැරී බැලීම පහසු වනු ඇත. Opus Dei හි මෑත කාලීන Motu proprio මෙයට සාක්ෂියකි. ආරම්භයේ අවසානයයි. ෆ්‍රැන්සිස් පාප් වහන්සේ තමන්ව හඳුන්වා දුන්නේ පල්ලිය අලුත් කිරීම ගැන කතා කරමින්. අවකාශය අල්ලා ගැනීමට වඩා ක්‍රියාවලි ආරම්භ කිරීම වැදගත් බව ද ඔහු පැවසීය. ප්‍රධාන ආඛ්‍යානය දැන් සංඝාධිකරණ ක්‍රියාවලියයි. සිනොඩල් ක්‍රියාවලිය කිතුනු ජීවිතය අලුත් කිරීම සිදු වූ පල්ලියේ පැරණි අලුත් කිරීමේ කොටසක් බව අප තේරුම් ගත යුතුය. අලුත් කිරීම යනු ලෝකයේ අවශ්‍යතාවලට අනුගත වීම, පොන්ටිෆිකල් භාෂාවෙන් ලෞකික වීම නොවේ. එයින් අදහස් කරන්නේ හුදු ආකෘති වෙනස් කිරීමක් හෝ සමාජීය වශයෙන් පිළිගත් සියල්ල ඒකාබද්ධ කිරීමක් නොවේ. අධිපති චින්තනයේ නියෝග වලට යටත් වීම බොහෝ අඩුය. 2021 ඔක්තෝම්බර් මාසයේ සිට, සිනොඩ් සභාව-රදගුරු පදවිය-එපිස්කෝපල් සම්මන්ත්‍රණ අදියර කෙරෙහි අවධානය යොමු කර ඇත. එබැවින් ඔහුගේ සම්පූර්ණ ගමන් විස්තරයේ තරමක් ආරම්භක ඡායාරූපයක් අප සතුව ඇත. සංඝාධිකරණ ක්‍රියාවලියේ ඉතිරි අවස්ථා ද පෙර එකෙහි ප්‍රමුඛ භූමිකාව හිමි වනු ඇතැයි සිතීමට කැමැත්තෙමි. මෙයින් අදහස් කරන්නේ බහුතරයක් ලෙස ඉදිරිපත් කරන ලද යෝජනා ගැන ඉක්මන් විනිශ්චයන් අවශ්‍ය නොවන බවත්, උදාහරණයක් ලෙස, කාන්තාවන්ගේ පූජකත්වය, විකල්ප බ්‍රහ්මචර්යාව, ලිංගික සදාචාරය වෙනස් කිරීම, LGBTI විශ්වය වෙත එඬේර අවධානය යොමු කිරීම වැනි දේ ගැන ඉක්මන් විනිශ්චයක් අවශ්‍ය නොවන බවයි. අවස්ථා කිහිපයකදී, යථාර්තය පිළිබඳ වැඩි දැනුමක් නොපෙන්වන ක්‍රමවේදයන් මත පදනම් වූ යෝජනා, ඒ වෙනුවට චක්‍රීයව මතුවන කලින් තීරණය කළ අදහස් හෝ තෘප්තිමත් නොවන තහවුරු කිරීම් වලින් දිශානතියකි. කිතුනු යෝජනාව පැහැදිලි කිරීම සඳහා අපට විචාර බුද්ධියක් ලැබෙන තෙක් බලා සිටීමට සිදුවනු ඇත. වර්තමානය වන තුරු, බහුවිධ ඒකකයේ කොටසක් වන විවිධ මත යාන්ත්‍රණයන් විසින් ප්‍රමුඛ කාර්යභාරය ඉටු කර ඇත. ෆ්‍රැන්සිස් පාප් වහන්සේ මෙම ක්‍රියාවලිය ආරම්භ කළ දිනයේ පැවසූ දෙය අප අමතක නොකළ යුතුය: “සිනොඩ් යනු පාර්ලිමේන්තුවක් නොවේ, සිනොඩ් යනු මත විමසුමක් නොවේ; සිනොඩ් යනු පල්ලියේ මොහොතක් වන අතර, සිනොඩ්හි ප්‍රධාන චරිතය ශුද්ධාත්මයාණන් ය. ආත්මය නොමැති නම්, සිනොඩ් නොමැත. ”
