Surowe zdanie, ale nie tak mocne, jak można by się spodziewać. Sąd Okręgowy w Walencji skazał Jorge Ignacio Palmę na 159 lat i jeden miesiąc więzienia za zabójstwo Marty Calvo i dwóch innych kobiet, a także za inne przestępstwa przeciwko wolności i odszkodowanie seksualne oraz usiłowanie zabójstwa. Sędzia odrzucił jednak podlegające przeglądowi stałe więzienie.
Zgodnie z orzeczeniem wyroku, do którego ABC miała dostęp, maksymalny wymiar kary wyniesie czterdzieści lat. W ten sposób sędzia odmówił wymierzenia oskarżonemu najwyższej kary hiszpańskiego systemu prawnego, pomimo przytłaczającej opinii sądu powszechnego, który uznał go winnym zabójstwa Marty Calvo, Arliene Ramos i Lady Marcela.
Tak więc sędzia pokoju wymierzył łączną karę 159 lat i 11 miesięcy więzienia, ale odrzucił podlegające rewizji stałe więzienie, ponieważ zażądał konkretnych dowodów po usłyszeniu, że czas słowny zawarty w artykule 140 Kodeksu karnego wymaga uprzedniego skazania. Argumentował, że sformułowania zawarte w tym artykule „są jasne w swoim dosłownym znaczeniu: podlegająca rewizji kara pozbawienia wolności może zostać nałożona tylko: „oskarżonemu o morderstwo, który został skazany za śmierć więcej niż dwóch osób” (...) Prawo posługuje się werbalnym czasem przeszłym zaprzeszłym, zwanym także „antepreterite”, który może odnosić się jedynie do faktu, że został on skazany „wcześniej”. Co się nie dzieje w przypadku.
Jednocześnie wyrok wydany na podstawie wyroku wydanego przez ławę przysięgłych, który może być zaskarżony do Izby Cywilnej i Karnej Najwyższego Trybunału Sprawiedliwości Wspólnoty Walenckiej (TSJCV), uniewinnia Jorge Ignacio Palmę z przestępstwa przeciwko moralnej uczciwości, o którą został również oskarżony. Podobnie nakazuje wypłatę odszkodowań sześciu ofiarom i krewnym kolejnych trzech, którzy zginęli, co łącznie wyniosło 640.000 XNUMX euro.
Dokładnie 50.000 70.000 euro dla siedmiu ofiar i krewnych trzech zmarłych (150.000 70.000 euro dla siostry Arliene, XNUMX XNUMX dla dwojga małoletnich dzieci Lady Marceli i XNUMX XNUMX dla rodziców Marty)
159 lat i jeden miesiąc w więzieniu
Wyrok sędziego przewiduje karę 22 lat i dziesięciu miesięcy więzienia za każde z trzech zdradzieckich morderstw dokonanych z obciążającą okolicznością dyskryminacji ze względu na płeć, minimum przewidzianego przez prawo, ponieważ prywatne oskarżenia wymagają rewizji stałego więzienia, a nie maksymalnie 25 lat.
Jeśli chodzi o oskarżenia o zbrodnie zdradzieckiego usiłowania zabójstwa popełnione przeciwko sześciu innym kobietom, sędzia pokoju nałożył na Jorge Ignacio Palmę dwa wyroki czternastu lat więzienia, a także zakaz zbliżania się na odległość mniejszą niż 300 metrów i komunikacji za pomocą jakiegokolwiek wiszącego medium na następny dziesięć lat.
Podobnie wyrok uznano go za odpowiedzialnego za przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu publicznemu, za które wymierzył karę pięciu lat pozbawienia wolności, a także kolejne dwa lata i pięć miesięcy za przestępstwo przeciwko wolności i zadośćuczynienie seksualne z siódmą ofiarą, z nie będzie również w stanie nawiązać łączności za pięć lat ani zbliżyć się na mniej niż 300 metrów.
Szczególnie wrażliwe kobiety
Zgodnie z wyrokiem sądu powszechnego, wszystkie ofiary Jorge Ignacio Palmy były szczególnie bezbronnymi kobietami, które uprawiały prostytucję, którym skazany mężczyzna wprowadził wysoce czystą kokainę z genitaliami, choć działanie to mogło doprowadzić do ich śmierci.
Jury jednogłośnie uznało, że Palma zamordowała Martę Calvo po tym, jak zaatakowała ją w niespodziewany sposób i nie pozwalając na jakąkolwiek opcję obrony po odurzeniu jej kokainą w jej domu położonym w walenckiej gminie Manuel.
Ważne było to, że sąd wiedział, że sprawa niekomunikowania się, gdzie przemycono poćwiartowane ciało młodej kobiety, spowodowała dodatkowy ból dla rodziny, za co uczyniła go odpowiedzialnym za przestępstwo przeciwko nietykalności moralnej, sędzia ostatecznie postanowił go uniewinnić dotyczące tej opłaty.
Podobnie uznał za udowodnione, że dziesięć kobiet doznało molestowania seksualnego, wprowadzając kokainę do swoich genitaliów bez ich zgody, i we wszystkich przypadkach oskarża je również o dostarczanie im tej substancji na tak zwanych „białych przyjęciach”.
Po zapoznaniu się z werdyktem prokuratura utrzymała wniosek w sprawie Jorge Ignacio do 120 lat więzienia – dziesięć mniej niż początkowo wymagano po tym, jak jedna z ofiar wycofała się jako oskarżenie, która nie chciała zeznawać na rozprawie – podczas gdy prywatne podejrzenia zażądał stałego więzienia podlegającego rewizji za trzy zbrodnie morderstwa. Ze swojej strony obrona zażądała, aby kara została nałożona w minimalnym stopniu.
Ze środowiska rodziny Marty Calvo już wcześniej określili wyrok jako „zaskakujący” i można się spodziewać, że Marisol Burón, matka ofiary, pojawi się przed mediami, by wyrazić swoją opinię na temat wyroku wydanego na mordercę jej córki.
Argumenty sędziego
Sędzia, który przewodniczył rozprawie z udziałem ławy przysięgłych w sądzie w Walencji, uważa, że oskarżony nie podlega karze stałego pozbawienia wolności, ponieważ nie był on wcześniej skazany za przestępstwa przeciwko życiu.
Sędzia słyszy, że żadna procedura nie jest stosowana w przypadku podlegających rewizji wyroków pozbawienia wolności wnioskowanych za trzy morderstwa popełnione przez prywatne podejrzenia.
„Warunki artykułu 140 k.p. są jasne w dosłownym znaczeniu: podlegająca rewizji kara pozbawienia wolności może zostać wymierzona tylko: 'oskarżonemu o zabójstwo, który został skazany za śmierć więcej niż dwóch osób' (...) Prawo posługuje się czasownikiem czasownika pluperfect preterite, zwanego też „preterite”, co może odnosić się jedynie do faktu, że został skazany „wcześniej”. Co się nie dzieje w przypadku”, powód.
Prezes Sądu Przysięgłego przekonywał, że powtarzalność karna i brak incydentów w postępowaniu oskarżonego „nie ma zastosowania w tej sprawie, w której z uwagi na (...) nadmierne nagromadzenie różnych procedur, jest to pierwsza przekonanie, że zabijając innych ludzi”.
W ten sam sposób – kontynuuje – zastosowanie stałego więzienia znajduje zastosowanie w zastosowaniu przepisów art. ofiara.
W rozpatrywanych tu sprawach „napaść na tle seksualnym jest środkiem, za pomocą którego dokonuje się zabójstwa, co jest głównym celem aktywnego podmiotu od początku, więc przestępstwo przeciwko życiu nie jest „następne” po przestępstwie przeciwko wolności seksualnej, ale współcześnie. i nierozerwalnie z nim związany” – precyzuje.
