„Ewolucja różnych odmian byka bojowego w XXI wieku” była tematem wybranym przez Peña Los de José y Juan na tegoroczny cykl konferencji, w akcie przedstawionym przez dziennikarkę Victorię Collantes. Fernando Lozano, farmer z Alcurrucén i przedstawiciel encaste Núñez; Álvaro Martínez Conradi, farmer z La Quinta, z Santa Coloma; i Marcos Pérez, farmer Domingo Hernández, z enkasty Domecq. „Cechą charakterystyczną rancza bydła Núñez jest trwałość w ostatnich trzech częściach i dodatkowy spokój ducha; Jesteś zimnym bykiem, który zaczyna, ale to nie znaczy, że nie jesteś odważny, ponieważ odwaga naprawdę jest tym, który idzie najbardziej, bo co z zastraszającym bykiem, który później upada i idzie do stołów? To nie jest odwaga”. W ten sposób ogólnie opisał Fernando Lozano obsadzie, do której należał, orzekając następnie, że „byk Núñez jest dla dobrych torreadorów”. „Tutaj nie chodzi o walkę z bykiem, ponieważ jeśli zamierzasz walczyć z bykiem, on jest zmęczony przegrywaniem, chodzi o zrozumienie z bykiem, o sprzęgnięcie, o wiedzę, jak sobie z nim radzić, ponieważ Byk nie przystosowuje się do torreadora, jeśli nie, torreador przystosowuje się do byka, aby wiedzieć, jak uzyskać cnoty, które posiada”. Martínez Conradi, hodowca jednej z najbardziej pożądanych obecnie stadnin, wyjaśnił, że ewolucja stadnin jest motywowana głównie gustami fanów, i zróżnicował, że wraz z castingiem, oczywistą podstawą, tym, co sprawia, że stadniny ewoluują, są farmerzy, w odpowiedzi na zapotrzebowanie społeczne: „Stada i enkasty rosną lub spadają w zależności od wyboru określonego farmera lub ludzi, którzy potrafią dostosować się do chwil”. Wyjaśnił również, że w rzeczywistości istnieje tendencja do ujednolicania morfologii buhajów, zapewniając, że „ewolucja nowego stada opiera się na obsesji na punkcie różnic w wielkości oraz kształtach i fenotypie z innymi stadami. W latach 60. wychodził byk i bez patrzenia na żelazo można było rozpoznać, z której to farmy, bo wyróżniały się stemplem odlewu. Dziś na ogół zakochuje się w wyjątkowym byku o określonych cechach i określonych kilogramach; i chcemy szukać czegoś innego”. Mówił także o tabliczce, uważanej przez większość farmerów za jedno z największych złych rzeczy, ponieważ ujednolica rancza, usuwając typ zwierzęcia z kojarzeń, które nigdy nie były takie, jak ten: „byk musi mieć szatę, a nasz byk ja think has it Ponieważ przekazuje strach, powagę i znaczenie; i to jest trudne, nie włożyć 550 kilogramów na tablet i wyjść z pulchnym bykiem, bo to jest przeciwne do zamierzonego dla naszego byka. Staramy się wyprowadzić byka z typu, aby mógł wejść na targi i zaczynamy ładować osłonki”, ponieważ nie wszystkie byki mogą znieść te same boksy, a ponieważ musi być minimalna waga, weterynarze muszą wiedzieć, Wkładki dostosowujące tę regulację do morfologii stada. Odnośnie tabliczki Álvaro opowiedział swego rodzaju anegdotę, że miał przygotowanego na walkę byków San Isidro byka o doskonałych rysach, ale niewielkiej wadze, co oznaczało, że nie przeszedł on rozpoznania. Jednak zabrał Daxa w pułapkę Luque'a, a Sevillian odciął mu ogon. „Wszystkie enkasty ewoluowały, ale te, które muszą ewoluować, to farmy bydła. Wszyscy mieliśmy dziury, ale tymi, którzy wymieniają wkładki, są farmerzy, którzy tworzą atak, który mają w głowach, i dostosowują wkładkę do swojego pomysłu” – zaczął Marcos Pérez. „Byk, którego mój dziadek kupił od Juana Pedro Domecqa, nie ma nic wspólnego z obecnym bykiem należącym do Garcigrande czy Domingo Hernándeza – ten ostatni jest gospodarstwem, które reprezentuje, ponieważ Garcigrande należy obecnie do jego wuja, Justo Hernándeza, chociaż obie stadniny są takie same i będą do 2024 r. – jeśli chodzi o atak, typ byka i żądania, jakie są dziś na arenach, aby być na szczycie”. „Byk Domecq nie miał trudności z poddaniem się ciężarowi, ale musiał to zrobić i dostosować się, aby osiągnąć szarżę zgodnie z dzisiejszymi wymaganiami, z mobilnością i transmisją, które nie były możliwe wcześniej. istniały” – pokazał, a na znak tej ewolucji możemy zobaczyć obecną wytrzymałość byka, wcześniej nie do pomyślenia. Zaznaczył również, że dzięki selekcji w ramach castingu można znaleźć całkiem różne żelazka, ponieważ „Juan Pedro jest bazą wielu stadnin, ale obecnie nie ma to nic wspólnego z atakiem naszego byka lub Victoriano del Río », podzielony na ten, który skatalogował jako odniesienie dla obecnej odważnej kabiny. „Mój dziadek mawiał, że byk nie musi galopować, bo jeśli torreadorzy mają walczyć wolno, a byk galopować, to nie zrozumiem tego; Venusse to jedno z daleka, ale z bliska nie może. Najtrudniejszy i najbardziej przerażający jest cel pozostawienia zwierzęciu lotów, założenia wszytej kuli, sprowadzenia jej z powrotem i wykonania idealnej kuli, bardziej niż ten, który nawet jeśli się zdarzy, to przychodzi z daleka”, skomentował koncepcję Domingo Hernándeza, którą odziedziczył sam Marcos. Jeśli chodzi o obecnego byka i zapytany, czy obecny byk był „słodszy”, Lozano wyjaśnił, że słodycz jest względna: „W życiu nie znalazłem słodkiego byka. Teraz widzisz więcej byków z klasą, ale nie muszą one być słodkie”. I kontynuował: „Zadania są dłuższe i mniej błędów zostało pokazanych przez publiczność. Wymaga to pracy z czystością i perfekcją, aby szukać konsekwentnego byka, nie słodkiego, ale takiego, który idzie dalej i reaguje na dobre traktowanie, tak aby powstało niemal idealne połączenie”. Martínez Conradi przedstawił swój punkt widzenia na temat swojego inwentarza: „W naszym przypadku nie szukamy słodyczy. Byk, którego szukamy, jest nieprzewidywalny, jest dziki i osaczony. Nie szukamy też perfekcji, ale różnych niuansów, a nie zdalnie sterowanych byków”. „Teraz brudny, najodważniejszy, największy i najtrudniejszy byk do walki, chociaż nigdy” - kontynuował Marcos. „Jest tak duże zapotrzebowanie i doskonałość, że znormalizowaliśmy to. Dobry byk nigdy nie jest łatwy, wtedy liczą się liczby” – podkreślił. Fernando powiedział, że „bez względu na to, ile zdolności i ambicji ma torreador, ale łatwo wydaje się, że wszystko, ponieważ tuszują wady, jakimkolwiek bykiem”. Ranczer z La Quinta, zestawienie trudności byków (i walk byków) w rzeczywistości, dodał, że „publiczność szuka doskonałości, fan wie, jak docenić niedoskonałość”.
