PODĄŻAĆ
George Cukor został wyrzucony z planu „Przeminęło z wiatrem”, ponieważ Clark Gable nie czuł się komfortowo z reżyserem, który nie ukrywał swojego homoseksualizmu. Aktor nazwał go „queerowym Żydem”, a producent David O'Selznick, daleki od potępienia skandalicznego przypadku molestowania w miejscu pracy, nie wahał się odsunąć przyjaciela od reżyserowania. Wrócił nie zdradzając swojego stylu, zawsze wyrafinowanego i nakręcił film „Mujeres”, w którym nie ma ani jednej męskiej postaci. Nie tylko z tego powodu zasłużył sobie na przydomek „reżysera kobiet”, który tak mało lubił.
We wtorek mija 40. rocznica śmierci Cukora, urodzonego pod koniec XIX wieku, autora jednych z najbardziej rozwiniętych komedii XX wieku.
TCM dostarcza swojego grilla przez cały dzień z transmisją uncji swoich filmów, począwszy od 4.25:XNUMX rano. Z biegiem czasu TVE poświęcała wspaniałe cykle wykonawcom i reżyserom. Dziś żyjemy w cudownych czasach, ważymy wszystko iw ciągu jednego dnia można uzyskać dostęp do kolekcji filmów, które niektórzy widzowie w innych czasach by zabili.
Cukor, który zdobył Oscara za „My fair lady” i stracił kolejne cztery za lepsze filmy, zwłaszcza „Filadelfijskie historie”, przyszedł do kina jak wielu reżyserów teatralnych. Przeskok do kina niemego zasiał panikę w Hollywood, gdzie niewielu wiedziało, jak mówić, a jeszcze mniej pisać to, co zaczynało wychodzić z ust jego gwiazd. Stanowisko reżysera dialogów pozwoliło mu uczestniczyć w dużych filmach, takich jak „Cichy front” i wejść w branżę, w której zdominowałby jak mało kto.
Czy mu się to podobało, czy nie, a widzowie, którzy go nie znają, odkryją, najlepsze postacie Cukora były kobietami. Szczególnie owocny był jego związek z jedną z jego wielkich muz, Katharine Hepburn. Nawiasem mówiąc, jeśli chodzi o O'Selznicka, należy zauważyć, że jego kariera i kariera Cukora rozwijały się równolegle. Według Bertranda Taverniera wyglądali nawet fizycznie podobnie, a ludzie ich mylili, błąd pełen symboliki.
Od razu przeglądamy filmy emitowane przez TCM:
4.25: „Cztery małe siostry” (1933)
Jest to jedna ze współpracy z Kathy Hepburn i jedna z częstych adaptacji literackich, których podjął się Cukor. Bez filmu minęło 90 lat, a kolejne wersje go nie przyćmiły.
6.20: „Bogaci i sławni” (1981)
Najnowszy film Cukora daleki jest od stylistyki jego poprzednich. To dramatyczna komedia o życiu kobiet wykonujących podobne zawody: jedna pisze, żeby żyć, a druga żyje, żeby pisać.
8.15: „Opowieści z Filadelfii” (1940)
Jedna z najlepszych komedii w historii, dorównująca „La fiera de minina”, „El apartamento” i „Con faldas ya lo loco”. To zmaterializowana elegancja i dobry smak. Jego argument, który wykracza poza typowy trójkąt miłosny, przeciwko trzem mężczyznom zakochanym w pysznej Katharine Hepburn (Tracy Lord, dla wtajemniczonych).
Cary Grant i Katharine Hepburn w filmie „Live to Enjoy”
05.10: „Żyj, aby się cieszyć” (1938)
Cary Grant i Katharine Hepburn grali już w tej komedii o naciąganych uwikłaniach i bogatych ludziach. Wśród drugoplanowej obsady jak zawsze błyszczał wspaniały Edward Everett Horton.
11.40 „Narodziny gwiazdy” (1954)
Wersja Judy Garland przedstawia słynną historię poświęconą wielkim nałogom, alkoholowi i podnieceniu. Nie ma też czego zazdrościć tym, którzy byli przed i po.
14.30:1944: „Światło, które umiera” (XNUMX)
Ustanowiony mąż bibliotekarz swojej żony doprowadza ją do szaleństwa. Ingrid Bergman doprowadziła do perfekcji swojego pierwszego Oscara, a film dał początek pysznemu wyrazowi swojej językowej elegancji, choć przewrotnej w swoich intencjach.
16.30 „Kobiety” (1939)
Wspomniana zemsta Cukora, w której w filmie nie ma mężczyzn, kolejna komedia o kobietach z wyższych sfer. Norma Shearer, Joan Crawford i Hedda Hopper wyróżniają się między innymi.
18.40: „Rozdroża” (1956)
Dramat przygodowy w Indiach, z Cukorem nie dał swojej najlepszej wersji, z Avą Gardner i prawie zawsze dyskusyjnym Stewartem Grangerem.
20.25: „Popędliwy” (1952)
Idealna przystawka przed najlepszym filmem Hepburn i Spencer Tracy. Pierwszy sprawia niezrównane fizyczne wykorzystanie w tym czasie.
22.00 „Żebro Adama” (1949)
Wojna płci bierze górę. Prokurator i prawnik, Pocholín i Pocholina, stają naprzeciw siebie w sfrustrowanej sprawie o zabójstwo. To ponadczasowy klasyk ze scenariuszem Ruth Gordon i Garsona Kanina.
23.40 „Stokrotka Gautier” (1937)
Znany również jako „Dama kameliowa”, gra w nim wielką Gretę Garbo, której postać musi wybierać między kochającym ją młodzieńcem a pożądającym jej baronem na dziewiętnastowiecznym dworze Paryża. To nie wystarczyło, by La Divina dostała Oscara.
