Talavera ogłasza dwa dni żałoby po śmierci ulubionego syna miasta, malarza Julio Mayo

Burmistrz Talavery, Tita García Élez, przesłała najgłębsze kondolencje rodzinie (zwłaszcza żonie i trójce dzieci), przyjaciołom i krewnym malarza i ulubionego syna miasta od 2018 roku, Julio Mayo Bodasa, który spędził w ten czwartek, 24 marca, w wieku 93 lat.

Burmistrz stwierdziła, że ​​Julio Mayo i jego prace zawsze są bardzo dobrze prezentowane, a jeden z jego najważniejszych obrazów, przedstawiający bitwę pod Talaverą (1973), można zobaczyć w skali Puerta Noble ratusza. .

Radny wielokrotnie odnotowywał, że najznamienitsi goście Talavery i innych instytucji wyrażali swój podziw zarówno dla monumentalnego charakteru dzieła o długości 3.5 metra i wysokości prawie 2 metrów, jak i dla jakości dzieła, jakim jest miasto. Rada poinformowała w komunikacie prasowym.

Po dowiedzeniu się o stracie malarza Rada Miejska wydała dekret o dwóch dniach oficjalnej żałoby, od momentu śmierci, co uczyniono jako pośmiertny hołd dla innych Ulubionych Synów miasta. Ponadto flaga Talavera będzie powiewała w połowie kija i wyświetlała czarną krepę. W 2011 roku Julio otrzymał Nagrodę Kultury Miasta Talavera.

Julio Mayo jest artystą samoukiem, który poświęcił się oddaniu życia malarstwu. Zaczął malować w bardzo młodym wieku, a w młodości lubił rysować akwarele, wykonując ilustracje i szkice dowolnych postaci.

Jego wielki talent sprawił, że od samego początku otrzymywał uznanie i nagrody. Jeśli kiedykolwiek wolisz malować z życia, na ulicy, w kontakcie z publicznością, pokazywać się blisko, a nawet sięgać, jak sam się przy pewnej okazji zamanifestował, aby podzielić się z sąsiadami procesem każdego malowania.

Wśród różnych technik malarskich, które praktykował, zawsze wyrażał swoje upodobanie do oleju. Mimo że nie poświęcali się zawodowo sztuce, zawsze oddawali swoją sztukę.

Każda chwila, która nie była zajęta zawodowo, była poświęcona malarstwu. Pokazywanie jego obrazów na wielu wystawach oraz liczne nagrody otrzymane w ciągu długiej kariery ugruntowały jego sławę i uznanie, choć nie było to przeszkodą w pogodzeniu jego zobowiązań z owocną karierą pedagogiczną, dzięki której kilka pokoleń lokalnych artystów.