Om de interesse in de klassiekers te behouden, is het handig om de vertalingen bij te werken. De A Tot Vent-collectie van Edicions Proa is bij deze taak betrokken: de afgelopen jaren is de catalogus verrijkt met nieuwe Catalaanse versies van universele klassiekers: Prousts La Recherche (Valèria Gaillard), 'The Alexandria Quartet' van Durrell (Lluís -Anton Baulenas), de komedies van Molière (Miquel Desclot), de Cantos de Leopardi (Narcís Comadira) of 'Els tres musketers' van de door Anna Casassas bekeerde Alexandre Dumas.
De Dumas-musketiers, wijst de redacteur Jordi Rourera erop, gaan verder dan de roekeloze roman. Zijn status als populaire klassieker zorgt voor een diversiteit aan intergenerationele lezingen. "Je kadert het in jeugdliteratuur die is opgedeeld in samengevatte edities, maar je stelt het originele verhaal teleur en maakt het af", adviseert hij.
Anna Casassas, die vijf jaar geleden de vertaling op zich nam, deelt die mening: "Ik herinnerde het me als een lezing uit mijn jeugd en toen ik de roman herlas toen ik ouder was, kon ik het prachtige schrijven van de auteur waarderen, zijn fijne ironie en een morele overtreding die ervoor zorgt dat de 'slechteriken', zoals kardinaal Richelieu, je aardig vinden. Dumas raakt niet uit de mode, zijn vermogen tot emotie blijft intact; de dialogen zijn niet overbodig, maar eerder substantieel”, benadrukt hij.
Op het schutblad van 'Els tres musketeers' staat een kaart van Parijs uit 1615, tien jaar voor de tijd waarin het verhaal zich afspeelt. Casassas heeft de plaatsnamen in het Frans gehouden en de namen die in het complot op de voorgrond kwamen gecatalaniseerd. De vertaler vestigt nuchter de aandacht op de betekenis van bepaalde woorden zoals "bourgeois" of "panty" die in de XNUMXe eeuw een andere perceptie hadden dan de huidige: "Ik heb niets willen moderniseren, integendeel, het bleef dat vintage lichte patina op de uitroepen of een ietwat archaïsch woord, en ik beperkte me tot het toevoegen van een paar woorden om een betekenis te verduidelijken, bijvoorbeeld dat de witte vlag de koninklijke vlag is en geen teken van overgave”.
De serie foutineque musketiers waarmee Dumas in 1844 begon, werd voortgezet met 'Twenty years later' (1845) en 'The Vicomte de Bragelonne' (1848). Beide titels hebben een Catalaanse versie voor uw leesplezier in de XNUMXe eeuw.
