Partij om het lokaal, provinciaal goed te maken. Een onbelangrijke wedstrijd, een wedstrijd die Florentino graag zou willen elimineren om de tijd van de grote teams niet te verspillen of ons te laten verliezen. Je moet meer geld verdienen om betere voetballers te hebben en die zijn niet allemaal waar de sjeiks zijn. En tegen Elche wordt, afgezien van de regionale folklore, niets gewonnen: noch geld, noch prestige, noch een groot wereldpubliek, zoals de spelen die het opnemen tegen teams van topniveau. Bovendien begon de middag saai, wanordelijk, gespannen, zonder een duidelijk idee dat betekenis zou geven aan het spel van een onnauwkeurig Barcelona, voorbije revoluties. De lucht grijs als het veld. Elche had het spel waar ze het wilden: in chaos, in de onderbreking, totdat Gonzalo Verdú van het veld werd gestuurd wegens een onbetwistbare overtreding op Lewandowski, die alleen richting het andere doel ging. De Elche-speler protesteerde, maar meer vanwege de fataliteit van de omstandigheid dan omdat wat hij had gedaan en de beslissing van de scheidsrechter echt discutabel waren. Als Barça Elche hiermee niet zou kunnen overweldigen, zou dat zowel vernederend als zorgwekkend zijn.
De lokale aanval begon zijn belegering, maar Barça verbeterde zijn tempo van spelen niet, noch zijn precisie, en Elche slaagde erin om, zonder veel te doen, zijn numerieke en voetballende minderwaardigheid te verbergen. De minuten gingen voorbij alsof iemand ze een voor een meenam en weggooide. Xavi's mannen veroorzaakten de opschudding van de verticale teams toen ze geen finesse hadden. Behalve dat het een pijn in de kont was, was het spel ook lelijk. Memphis werkte meer dan welke andere spits dan ook, zij het zonder geluk, grotendeels vanwege de successen van Edgar Badía. Het doelpunt van Barça kon elk moment vallen en het leek vreemd dat het niet net was aangekomen; Het Camp Nou-publiek was ongeduldig en Kessie, die de eerste gele kaart had gezien voor het loslaten van zijn arm, flirtte met de tweede met gelijkaardige, onverantwoordelijke en ook volkomen noodzakelijke acties, met de medewerking van zijn rivalen, die hem zochten omdat ze hem gevonden. Elche verdween in de aanval, Barça maakte er een puinhoop van, zoals in Koeman's meest slaapverwekkende middagen.
Pedri vroeg zijn teamgenoten om rust, maar die rust was er niet zomaar. Wat wel kwam was het eerste doelpunt van Barça: controle door Pedri, assist door Balde, en het schot waaruit alleen München rimpelde. 11 doelpunten (degene die hij aan het begin van de tweede helft zou scoren opgeteld) in acht wedstrijden, dit zijn de cijfers van Lewandowski. Mooi spel, het mooiste tot nu toe in het spel. Pedri is geweldig, en hij maakt alles zo gemakkelijk, dat hij erin slaagt om zijn uiterst delicate kunst niet op te merken voor de enorme moeilijkheid en het lijkt alsof er nog een actie in het spel is. Heel goed Balde in uw aanwezigheid. Het leek erop dat Barça het moeilijkste al had gedaan, en dit werd bevestigd door Memphis, die van achteren in het gebied ontving, zich nuchter omdraaide en Badía neerschoot; en Pedri, hoewel zijn doelpunt werd afgelast. De scheidsrechter geschorst wegens protest tegen de bezoekende coach, Francisco. Het was een absurde uitzetting: ten eerste omdat het overdreven was; en ten tweede omdat waartegen hij zo vaak protesteerde - buitenspel in het doel van Pedrile - werd toegekend. Hij heeft een team met Elche, die met tien is en met 2-0 verliest in Camp Nou, waardoor de coach bang wordt omdat hij nerveus is, ze willen ingaan op wat niet nodig is.
Lewandowski regelde wat Pedri bijna was geweigerd en scoorde zijn tweede doelpunt van de middag en de derde voor het team. Elche was gebroken sinds de uitsluiting, Barça putte meer traagheid uit logische superioriteit dan collectief talent, en Lewandowski, doelpunt voor doelpunt, vergrootte zijn legende en was niet bepaald vervloekt. Ansu, Bellerín en Raphinha deden mee voor Memphis, Eric García en Dembélé.
Xavi's vertrouwen in de zijne is onuitputtelijk en in 71 verving hij Lewandowski door Ferran Torres. Het Camp Nou zette het Poolse front op de been en Ferran kwam naar buiten met ik weet niet welk moreel of op basis van welk gevoel van eigenwaarde. Het eerste wat hij deed, in de eerste minuut, was een harde overtreding en de gele kaart. Het moet moeilijk zijn om Ferran Torres te zijn. Pedri legde een magische bal, lepel, voor Ansu, die geen klasse had om de actie af te maken.
Het was opvallend om Pique met witte sokken op de bank te zien -want hoe ver hij moest voelen om de kans te krijgen om te spelen-. Barça loste het regionale proces op met minder talent dan verwacht en met meer fortuin dankzij de genadige verdrijving van Verdú in de eerste helft.
