De viering die Mora met zoveel enthousiasme verwelkomde ter gelegenheid van het Olijfboomfestival werd verpest door een niet-substantiële opsluiting van Santa María. Zelfs de maagd die het nummer geeft, heeft het vee niet, ondanks het feit dat er meer dan genoeg stremsel is voor de arena.
De eerste vertrok kort van trip en gleed door de linker piton naar Eugenio de Mora. Hij leek krap bij vertrek en wekte geen vertrouwen. Een aanval van gemiddelde hoogte van Pastu die Eugenio zo goed als hij kon kanaliseerde voor een dier dat niet stond, zelfs niet lag. Hij kreeg meer dan hij had verwacht in de première waarin het zwaard de professionaliteit trok om een zo goed mogelijk beeld (oor) te geven.
De vierde kwam er onzeker uit en zorgde voor complicaties in banderilla's. Hij gaf niet al te veel opties op de kruk, waar Eugenio zich alleen kon verdedigen tegen een dier dat, onder vermelding van de kruk, op het lichaam kwam. Hij had een wolk aan de linkerkant en desondanks wilde Eugenio zich verantwoorden tegenover zijn landgenoten, die hem vroegen die te passeren. Hij was trots en bracht ongeluk voor een dier dat nooit met die wolk had mogen beginnen (klappende handen).
Téllez kon Veronica beter rekken. De tweede viel in slaap door de linker python en werd in de verwijdering gemarkeerd door chicuelinas. Hij leek een betere startconditie te hebben dan de eerste en Téllez zorgde voor zijn landgenoten. Luchtspiegeling van de werkelijkheid van een dier dat kwam en ging, maar geen toonbeeld was van kracht en deugden. Veel wilskracht en aanleg van Téllez voor een dier dat rustig bewoog, kijkend en ongebruikt, en waarmee vooral aan de linkerkant een glimp kon worden opgevangen dat als hij een stier heeft, hij de voorwaarden heeft om te vechten. Verspilling van waarde in de buurt in de epiloog en een hele uitval hoewel enigszins gevallen die hem de dubbele trofee opleverde.
De vijfde was een gestremde stier die al snel uiteenviel op de kruk. Tell passeerde hem door beide pythons ondanks het feit dat hij met rechtmatige kracht en zonder inzet in de aanvallen aanviel. De stierenvechter haalde meer uit dan zijn tegenstander en zijn landgenoten bedankten hem op een onopvallende middag. Hij was erg fit en zocht naar het stierenvechten met een lange slag, waarbij hij de aanvallen leidde met een voortreffelijke plaatsing. Arrimón zeer gewaardeerd en verdienstelijk, het overwinnen van zijn tegenstander. Hij beëindigde de strijd zonder hulp en het zwaard liet alles in het oor achter.
Ignacio Olmos wilde pronken met de kap op het dier waarmee hij zich presenteerde als stierenvechter in zijn stad. Hij kwam met veel pit naar buiten en maakte het niet gemakkelijk. Hij verloor zijn handen en ging liggen, en het gezicht van Olmos zei alles. Frustratie om op de dag te wachten en zo'n waandier te ontmoeten. Hij probeerde het voor zowel pythons als de weinige muletazo's dat waarschijnlijk was omdat de stierenvechter naast citeren ook aanviel (klappen).
Ook degene die het feest afsloot koesterde niet al te veel hoop. Olmos vuurde echter de arrestaties af en probeerde de vechtaanvallen van een stier die zich vastklampte aan de grond, die al snel verveeld, goed te maken. De kleine olijf klonk en de nieuwe plaatsvervanger eerde de pasodoble, zijn landgenoten en het beroep. Hij beweerde niet dat het zijn tweede stierengevecht was of dat hij nog steeds de punten van Tomelloso's goring had. Krediet intact (stilte).
