De repressie tegen demonstranten in Iran is een nieuwe fase ingegaan, gevaarlijker en uit de hand gelopen. Het gebruik in de Koerdische gebieden van de Revolutionaire Garde, de tak van de Iraanse strijdkrachten die is opgericht om het theocratische systeem van de Islamitische Republiek te beschermen, heeft de escalatie van het geweld in de regio doen toenemen en heeft nu al een groeiend dodental tot gevolg.
Ondanks de communicatieproblemen, met frequente internetonderbrekingen, zoals afgelopen maandag, stellen activisten de intensivering van de repressie door het Khomeinistische regime in de Koerdische regio's van Iran aan de kaak. Diezelfde activisten beschuldigen de politiekorpsen ervan helikopters en zware wapens in te zetten. Op video's die online circuleren, is te zien hoe autoriteiten aanvallen in dit gebied uitbreiden. De beelden tonen tientallen rennende mensen die zichzelf proberen te beschermen tegen de intense schietpartijen.
In deze video zie je enkele schoten en uitvallers op straat. De cijfers die deze escalatie van geweld achterlaat, zijn dramatisch. De in Noorwegen gevestigde mensenrechtenorganisatie Hengaw is de organisatie die de taak heeft toezicht te houden op schendingen van het regime in Iraans Koerdistan. In zijn Twitter-bericht publiceerde hij zijn wekelijkse beelden van wat ze zeggen dat zijn staatstroepen naar de steden Bukan, Mahabad en Javanroud in de provincie West-Azerbeidzjan gingen en volgens door ABC geraadpleegde mensenrechtenactivisten "er zijn aanwijzingen dat de De regering van Iran pleegt oorlogsmisdaden.
Sinds het begin van de protesten op 16 september worden meer dan 5.000 mensen vermist en minstens 111 zijn omgekomen door toedoen van staatstroepen, onder wie 14 kinderen, verklaarde Hengaw.
Marteling en invallen
Verschillende rapporten van deze organisatie hebben de vormen van repressie onthuld die de Iraanse regeringstroepen uitvoeren: een systematische manier', klagen ze vanuit Hengaw.
Er is weinig bekend over de vermiste personen, waarom ze zijn meegenomen of waarheen. Ze hebben geen contact kunnen krijgen met hun families of met hun advocaten, "maar wat we wel zeker weten is dat ze zich in de meest afschuwelijke situatie bevinden en dat ze de meest brute martelingen overtreden", aldus de woordvoerder van de Awyar. organisatie.
Volgens deze organisatie is er kennis van ten minste zes gevallen van marteling die hebben geleid tot de dood van de gedetineerden. De brutaliteit van de Revolutionaire Garde tegen de demonstranten werd opgemerkt in de details die werden verteld door de doktoren en familieleden van de verdwenen personen. “In de meeste gevallen werden deze mensen geslagen met zware voorwerpen, vooral met knuppels op het hoofd. Ze zijn verschenen met gebroken botten”, zeggen ze.
De waarschuwing van de Iraanse autoriteiten in de Koerdische gebieden is niet iets nieuws. Deze regio, waar vier miljoen mensen wonen, grenst aan Turkije en Irak en "heeft een grote geschiedenis van verzet tegen de Islamitische Republiek", zegt Awyar, een jonge Iraanse activist die als vluchteling in Noorwegen leeft. "Vanaf de eerste dag van zijn regering en na de revolutie van 1979 was Koerdistan altijd tegen het regime en verklaarde de regering de oorlog aan de Koerden", herinnert de activist zich.
Van hun kant verzekerden bronnen van de Revolutionaire Garde gisteren dat ze hun bombardementen en drone-aanvallen op Koerdische groepen in de semi-autonome regio van Iraaks Koerdistan zullen voortzetten totdat ze de dreiging die ze vormen, "elimineren", te midden van kritiek op Irak wegens schendingen van zijn soevereiniteit bij deze operaties, aldus het Iraanse persbureau Tasnim. Toegevoegd aan deze historische rivaliteit tussen de Koerdische gebieden en de regering van Teheran, was de oorsprong van dit protest in de stad Saqqez, in Iraans Koerdistan, waar de jonge Koerdische Mahsa Amini vandaan kwam.
Het was de dood van Amini terwijl hij in hechtenis zat van de Moraliteitspolitie wegens het niet correct dragen van de hijab, die zelden genoeg zei en de straat op ging om te protesteren onder slogans als "Vrouw, vrijheid en leven" of "Dood aan dictator".
Politiek en sociaal klimaat
De Iraanse autoriteiten hebben moeite om de protestbeweging, die vanaf het begin de verplichte hoofddoek voor vrouwen aanvechtte, de kop in te drukken. Maar nu zijn ze een stap verder gegaan en roepen ze nu al op tot sociale en politieke verandering op alle niveaus van de Iraanse staat. Het leiderschap van ayatollah Ali Khamenei staat voor de grootste uitdaging sinds de Islamitische Revolutie van 1979, met twee maanden van gewelddadige demonstraties die zich over het land verspreiden.
Iraanse troepen hebben gereageerd met hardhandig optreden, waarvan de in Oslo gevestigde groep Iran Human Rights zegt dat er minstens 342 doden zijn gevallen, een half dozijn mensen al zijn veroordeeld en meer dan 15,000 zijn gearresteerd. Amnesty International en Human Rights Watch eisten gisteren dat de lidstaten van de VN-Mensenrechtenraad "met spoed" een onderzoeks- en restitutiemechanisme in Iran instellen om "de alarmerende toename van moorden en schendingen van de mensenrechten" aan te pakken.
